Movatterモバイル変換

[0]ホーム
URL:

Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Julia Taubitz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julia Taubitz
Ilustracja
Julia Taubitz w 2022 roku
Data i miejsce urodzenia

1 marca1996
Annaberg-Buchholz

Klub

WSC Erzgebirge Oberwiesenthal[1]

Wzrost

175 cm[1]

Debiut w PŚ

28 listopada 2015,Igls (18. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

28 listopada 2015,Igls (18. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

18 lutego 2017,Pjongczang (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

8 grudnia 2018,Calgary

Dorobek medalowy
Reprezentacja Niemcy
Mistrzostwa świata
złotoSoczi 2020Sztafeta
złotoKönigssee 2021Sprint
złotoKönigssee 2021Jedynki
złotoAltenberg 2024Sprint
złotoAltenberg 2024Sztafeta
złotoWhistler 2025Jedynki
złotoWhistler 2025Jedynki miesz.
złotoWhistler 2025Sztafeta
srebroWinterberg 2019Sprint
srebroWinterberg 2019Jedynki
srebroSoczi 2020Jedynki
srebroKönigssee 2021Sztafeta
srebroOberhof 2023Jedynki
srebroOberhof 2023Sprint
srebroAltenberg 2024Jedynki
Mistrzostwa Europy
złotoWinterberg 2025Jedynki
srebroLillehammer 2020Jedynki
srebroIgls 2024Jedynki
srebroIgls 2024Sztafeta
srebroWinterberg 2025Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złotoWinterberg 2016Jedynki
złotoWinterberg 2016Sztafeta
brązIgls 2014Jedynki
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2019/2020
Kryształowa Kula
2021/2022
Kryształowa Kula
2022/2023
Kryształowa Kula
2023/2024
Kryształowa Kula
2024/2025
srebro 2. miejsce
2018/2019
srebro 2. miejsce
2020/2021
Multimedia w Wikimedia Commons

Julia Taubitz (ur.1 marca1996 wAnnaberg-Buchholz[1]) –niemieckasaneczkarka, pięciokrotna zdobywczyniPucharu Świata, trzykrotna medalistkamistrzostw świata juniorów, wielokrotna medalistkamistrzostw świata imistrzostw Europy.

Kariera

[edytuj |edytuj kod]

Saneczkarstwo uprawia od 2003 roku[1]. W 2013 roku rozpoczęła starty wPucharze Świata juniorów[2]. Rok później pojawiła się namistrzostwach świata juniorów w Igls, na których wywalczyła brązowy medal w konkurencji jedynek oraz zajęła 5. miejsce w konkurencji sztafetowej[1][3]. Na przełomie 2014 i 2015 roku wygrała dwa rozgrywane wWhistler orazIgls konkursysezonu 2014/2015 Pucharu Świata juniorów, zaś w klasyfikacji generalnej tego sezonu uplasowała się na 2. miejscu[1][2][4].

W 2015 roku wzięła udział wmistrzostwach świata juniorów w Lillehammer, na których była siódma w jedynkach[2]. 28 listopada tego roku miał miejsce jej debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów wPucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Igls zawodachsezonu 2015/2016 zajęła 18. miejsce w konkurencji jedynek[2]. W następnym roku pojawiła się namistrzostwach świata juniorów w Winterbergu, na których zdobyła złote medale w konkurencji jedynek i sztafetowej, namistrzostwach świata w Königssee, które przyniosły jej 6. miejsce zarówno w jedynkach, jak i w sprincie, a także namistrzostwach Europy w Altenbergu, na których była szósta w konkurencji jedynek[1].

W 2017 roku wystartowała wmistrzostwach świata do lat 23 w Igls, na których zdobyła srebrny medal, wmistrzostwach świata w Igls, na których zajęła 8. miejsce w jedynkach i 12. w sprincie oraz wmistrzostwach Europy w Königssee, gdzie była ósma w konkurencji jedynek[1][2]. W tym samym roku, 18 lutego zaliczyła pierwsze podium w Pucharze Świata, zdobywając 3. miejsce na rozgrywanych wPjongczangu zawodachsezonu 2016/2017, na których przegrała jedynie z RosjankąTatjaną Iwanową i swoją rodaczkąNatalie Geisenberger[5].

W 2018 roku pojawiła się namistrzostwach Europy w Siguldzie, z których wróciła z jedynkowym 6. miejscem, ponadto 8 grudnia tego roku odniosła pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w konkurencji jedynek na rozgrywanych wCalgary zawodachsezonu 2018/2019 Natalie Geisenberger i KanadyjkęKimberley McRae[1][6]. W 2019 roku wzięła udział wmistrzostwach świata w Winterbergu, na których zdobyła srebrny medal w konkurencji sprintu, rozdzielając na podium swoje rodaczki: Natalie Geisenberger iDajanę Eitberger oraz w konkurencji jedynek, w której uplasowała się za Natalie Geisenberger i przed AmerykankąEmily Sweeney, a także wmistrzostwach Europy w Oberhofie, które przyniosły jej jedynkowe 5. miejsce[2][7][8]. WPucharze Świata w sezonie 2018/2019 zajęła drugie miejsce za utytułowaną rodaczkąNatalie Geisenberger. Podczasmistrzostw świata w Soczi w 2020 roku zdobyła złoty medal w sztafecie, srebrny w jedynkach i była czwarta w sprincie. Namistrzostwach Europy w Lillehammer zdobyła srebrny medal w jedynkach i była czwarta w sztafecie. Wygrała również klasyfikację generalnąPuchar Świata w sezonie 2019/2020 wyprzedzając jedynie o 12 punktów RosjankęTatjanę Iwanową.

Osiągnięcia

[edytuj |edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj |edytuj kod]
RokMiejsceJedynkiSztafeta
2022Pekin7.-

Mistrzostwa świata

[edytuj |edytuj kod]
RokMiejsceJedynkiJedynki-sprintJedynki mieszaneSztafeta
2016Königssee6.6.nie rozgrywano–
2017Igls8.12.nie rozgrywano–
2019Winterberg2.2.nie rozgrywano–
2020Soczi2.4.nie rozgrywano1.
2021Königssee1.1.nie rozgrywano2.
2023Oberhof2.2.nie rozgrywano-
2024Altenberg2.1.nie rozgrywano1.
2025Whistler1.nie rozgrywano1.1.

Mistrzostwa Europy

[edytuj |edytuj kod]
RokMiejsceJedynkiSztafeta
2016Altenberg6.–
2017Königssee8.–
2018Sigulda6.–
2019Oberhof5.–
2020Lillehammer2.4.
2021Sigulda4.-
2022Sankt Moritz4.-
2023Sigulda8.-
2024Igls2.2.
2025Winterberg1.2.

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj |edytuj kod]
RokMiejsceJedynkiSztafeta
2014Igls3.5.
2015Lillehammer7.–
2016Winterberg1.1.

Puchar Świata

[edytuj |edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj |edytuj kod]
SezonMiejsce
2015/201615.
2016/201712.
2017/20188.
2018/20192.
2019/20201.
2020/20212.
2021/20221.
2022/20231.
2023/20241.
2024/20251.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie

[edytuj |edytuj kod]

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp.DataMiejsceKonkurencjaLokata
1.18.02.2017Korea PołudniowaPjongczangjedynki3
2.20.01.2018NorwegiaLillehammerjedynki3
3.24.11.2018AustriaIglsjedynki2
4.25.11.2018AustriaIglsjedynki-sprint2
5.01.12.2018KanadaWhistlerjedynki2
6.08.12.2018KanadaCalgaryjedynki1
7.16.12.2018Stany ZjednoczoneLake Placidjedynki3
8.16.12.2018Stany ZjednoczoneLake Placidjedynki-sprint3
9.05.01.2019NiemcyKönigsseejedynki1
10.23.11.2019AustriaIglsjedynki3[a]
11.30.11.2019Stany ZjednoczoneLake Placidjedynki1
12.01.12.2019Stany ZjednoczoneLake Placidjedynki-sprint1
13.12.01.2020NiemcyAltenbergjedynki1
14.18.01.2020NorwegiaLillehammerjedynki3
15.25.01.2020ŁotwaSiguldajedynki1
16.26.01.2020ŁotwaSiguldajedynki-sprint1
17.22.02.2020NiemcyWinterbergjedynki3
18.29.02.2020NiemcyKönigsseejedynki2
19.29.11.2020AustriaIglsjedynki1
20.29.11.2020AustriaIglsjedynki-sprint1
21.19.12.2020NiemcyWinterbergjedynki1
22.20.12.2020NiemcyWinterbergjedynki-sprint1
23.03.01.2021NiemcyKönigsseejedynki1
24.24.01.2021AustriaIglsjedynki2
25.24.01.2021AustriaIglsjedynki-sprint1
26.07.02.2021SzwajcariaSankt Moritzjedynki2
27.21.11.2021ChinyYanqingjedynki2
28.05.12.2021RosjaSoczijedynki1
29.05.12.2021RosjaSoczijedynki-sprint1
30.11.12.2021NiemcyAltenbergjedynki2
31.19.12.2021AustriaIglsjedynki1
32.19.12.2021AustriaIglsjedynki-sprint2
33.02.01.2022NiemcyWinterbergjedynki1
34.09.01.2022ŁotwaSiguldajedynki2
35.16.01.2022NiemcyOberhofjedynki2
36.03.12.2022AustriaIglsjedynki3
37.04.12.2022AustriaIglsjedynki-sprint3
38.09.12.2022KanadaWhistlerjedynki2
39.17.12.2022Stany ZjednoczonePark Cityjedynki3
40.17.12.2022Stany ZjednoczonePark Cityjedynki-sprint1
41.07.01.2023ŁotwaSiguldajedynki3
42.04.02.2023NiemcyAltenbergjedynki1
43.11.02.2023NiemcyWinterbergjedynki1
44.12.02.2023NiemcyWinterbergjedynki-sprint1
45.18.02.2023SzwajcariaSankt Moritzjedynki2
46.09.12.2023Stany ZjednoczoneLake Placidjedynki2
47.09.12.2023Stany ZjednoczoneLake Placidjedynki-sprint1
48.16.12.2023KanadaWhistlerjedynki1
49.06.01.2024NiemcyWinterbergjedynki2
50.13.01.2024AustriaIglsjedynki2
51.04.02.2024NiemcyAltenbergjedynki1
52.10.02.2024NiemcyOberhofjedynki3
53.18.02.2024NiemcyOberhofjedynki1
54.18.02.2024NiemcyOberhofjedynki-sprint1
55.24.02.2024ŁotwaSiguldajedynki3
56.25.02.2024ŁotwaSiguldajedynki-sprint1

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo

[edytuj |edytuj kod]

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp.DataMiejsceKonkurencjaLokata
1.08.12.2018KanadaCalgarysztafeta1
2.06.01.2019NiemcyKönigsseesztafeta1
3.24.11.2019AustriaIglssztafeta3
4.12.01.2020NiemcyAltenbergsztafeta2
5.29.11.2020AustriaIglssztafeta1
6.03.01.2021NiemcyKönigsseesztafeta2
7.12.12.2021NiemcyAltenbergsztafeta1
8.16.01.2022NiemcyOberhofsztafeta1
9.10.12.2022KanadaWhistlersztafeta1
10.05.02.2023NiemcyAltenbergsztafeta2
11.16.12.2023KanadaWhistlersztafeta1
12.14.01.2024AustriaIglssztafeta2

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. ↑Ex aequo zJessicą Tiebel.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. ↑abcdefghiJulia Taubitz. bsd-portal.de. [dostęp 2019-01-05]. (niem.).
  2. ↑abcdefLuge - Julia Taubitz. [w:]Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
  3. ↑Result Team Relay. fil-luge.org. [dostęp 2019-02-18]. (ang.).
  4. ↑Amtsblatt der Stadt Annaberg-Buchholz. [w:]Herausragende Leistungen unserer Sportler [on-line]. annaberg-buchholz.de, 2016-03-24. [dostęp 2019-01-05]. (niem.).
  5. ↑Viessmann Luge World Cup 2016/2017; PyeongChang (KOR) 17.02.- 19.02.2017. fil-luge.org, 2017-02-18. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
  6. ↑mfu/dpa: Geisenbergers Serie gerissen - Taubitz holt ersten Weltcupsieg. [w:]Rodeln [on-line]. spiegel.de, 2018-12-08. [dostęp 2019-01-05]. (niem.).
  7. ↑Rodel-Weltmeisterschaft in Winterberg: Überragender WM-Auftakt der deutschen Rodler. [w:]Wintersport [on-line]. sportschau.de, 2019-01-25. [dostęp 2019-01-25]. (niem.).
  8. ↑Rodel-Weltmeisterschaft in Winterberg: Gold für Eggert/Benecken und Geisenberger. [w:]Wintersport [on-line]. sportschau.de, 2019-01-26. [dostęp 2019-01-26]. (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Mistrzynie świata w saneczkarstwie w jedynkach

Mistrzowie świata w saneczkarstwie w drużynie mieszanej

Zdobywczynie Pucharu Świata w saneczkarstwie
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julia_Taubitz&oldid=76144397”
Kategorie:
[8]ページ先頭
©2009-2025 Movatter.jp