Po początkowych problemach z wytwórnią i wielu zmianach w składzie, grupa osiągnęła znaczny komercyjny sukces w latach 80. i stała się silną inspiracją dla muzykówNew Wave of British Heavy Metal ithrashmetalowców. W roku 1989 członkowie zostali oskarżeni o umieszczanie w tekstach utworówprzekazów podprogowych, które miały być przyczyną samobójstwa dwóch młodych ludzi, jednakże zostali uniewinnieni[6].
Skład zespołu często ulegał zmianie, wliczając w to liczne zmiany perkusisty w latach 70. i chwilowe odejście wokalistyRoba Halforda na początku lat 90. W 2011 zespół rozpoczął pożegnalne, światowe tournée oraz ogłosił, że nowego albumu należy oczekiwać pod koniec 2012 roku, jednak na początku lipca, gitarzysta,Richie Faulkner powiedział, że premiery należy oczekiwać na początku 2013 roku[7]. Siedemnasty album studyjny grupyRedeemer of Souls, miał premierę w lipcu 2014[8], a ostatni Invincible Shield w 2024 roku.
Zespół uważany jest za jeden z najważniejszych w kulturze heavymetalowej, nazywani często – „Metal Gods” („Bogowie Metalu”). Koncerty, na których Halford często wjeżdżał na scenęHarleyem, oraz jego ubiór przeszły do historiiheavy metalu.
Oryginalne Judas Priest zostało utworzone we wrześniu 1969 roku przezAla Atkinsa (śpiew), gitarzystę Erniego Chatawaya, basistę Bruno Stapenhilla i perkusistę Johna Partridge’a. Stappenhill wymyślił nazwę Judas Priest i w jego domu odbywały się próby. Zespół zagrał swój pierwszy koncert 25 listopada 1969 r. w Hotelu „The George” wWalsall, a następnie koncertował wSzkocji w grudniu 1969 i styczniu 1970 r. Grupa rozpadła się w kwietniu 1970 r. po ostatnim koncercie 20 kwietnia 1970 r. w centrum młodzieży wCannock. W kościele Św. Jakuba wWednesbury, niedaleko West Bromwich Atkins spotkał następny skład Judas Priest – gitarzystę Kenny’ego Downinga, basistę Iana „Skull” („Czaszkę”) Hilla i perkusistę Johna Ellisa. Mieli oni własny zespół nazwany Freight (Ładunek), w którym grali od kwietnia 1970 r. Zespół poszukiwał wokalisty i został nim Al Atkins, który zaproponował nazwę swojego wcześniejszego zespołu – Judas Priest. Próby odbywały się w domu przybranej matki Atkinsa. Judas Priest z nowym składem zagrał swój pierwszy koncert 16 marca 1971 r. w St John’s Hall wEssington.
Z Downingiem będącym liderem, zespół eliminował wpływybluesa na rzeczhard rocka. Kwartet grywał w okolicy Birmingham i sąsiadujących terenach z wieloma perkusistami do 1974 r., czasem supportując takie zespoły jakBudgie,Thin Lizzy iTrapeze. Ostatecznie trudności finansowe i problemy w zarządzaniu doprowadziły do odejścia z zespołu Alana Atkinsa i perkusisty Alana Moore’a w maju 1973 r.
W tym samym czasie Ian Hill chodził z dziewczyną mieszkającą niedaleko miastaWalsall, która zaproponowała, by jej brata,Roba Halforda, wziąć pod uwagę przy szukaniu wokalisty. Halford dołączył do zespołu wraz z perkusistą Johnem Hinchem z ich wcześniejszego zespołu, Hiroshima. Ten skład koncertował po Wielkiej Brytanii, często supportując Budgie i zagrał kilka koncertów w Norwegii i Niemczech.
Przed nagraniem pierwszego albumu, wytwórnia zaproponowała, aby przyjęli dodatkowego muzyka do składu zespołu. Jako że Downing nie chciał przyjmować keyboardzisty ani trębacza do zespołu, więc przyjął jeszcze jednego gitarzystę,Glenna Tiptona w kwietniu 1974 r. z pochodzącego zeStafford zespołuFlying Had Band. W czerwcu 1974 r. zespół wydał swój debiutancki singielRocka Rolla, a miesiąc później album o tej samej nazwie.
Problemy techniczne podczas nagrywania przyczyniły się do złej jakości nagrań na płycie. Producent Rodger Bain, którego CV zawiera pierwsze trzy albumy Black Sabbath i pierwszy albumBudgie zdominował produkcję i wykonał decyzje, których zespół nie zaakceptował. Bain postanowił także, by nie dodawać ulubionych piosenek fanów takich jakTyrant,Genocide iThe Ripper w wersjach live oraz skrócił piosenkęCaviar and Meths z początkowych 10 do 2 minut.
Zespół bardziej uczestniczył w produkcji w ich następnym albumie, nagrywanym od stycznia do lutego 1976 r. i wybrali producentów sami. Rezultat,Sad Wings of Destiny, zawierający trochę starego, nieużytego materiału i legendarneVictim of Changes, piosenki powstałej z połączeniaWhiskey Woman, napisanej w czasach Ala Atkinsa iRed Light Lady, napisanej przez Halforda w jego poprzednim zespole, Hiroshima. Ten album i występ w 1975 naReading Festival poszerzył zainteresowanie zespołem i powiększył liczbę fanów.
W roku 1977 kontrakt z wytwórnią Gull Records zakończył się i producentemSin After Sin, pierwszego albumu nagrywanego z nową wytwórnią,Columbia Records został były basistaDeep Purple,Roger Glover. Zespół wynajął sesyjnego perkusistę Simona Phillipsa do nagrań. W następującej po wydaniu trasie koncertowej uczestniczył Les (James Leslie) Binks. Po zakończeniu trasy, muzycy Judas Priest zaproponowali mu pozostanie w zespole. W roku 1978 razem nagrali albumStained Class iKilling Machine, wydany w Ameryce jakoHell Bent for Leather. Binks, który napisałBeyond the Realms of Death, był utalentowanym i wykwalifikowanym perkusistą, który polepszył i doszlifował brzmienie zespołu. Binks grał również naUnleashed in the East, które zostało nagrane na żywo w Japonii, podczas trasy koncertowej promującejKilling Machine. Porównując z nagraniami zKilling Machine naUnleashed in the East, piosenki były krótsze, dzięki temu nie wyzbywając się ciężkiego metalowego grania zespół stawał się bardziej popularny.
Po sukcesieKilling Machine wydany został album z promującej trasy koncertowej zatytułowanyUnleashed in the East. Był to pierwszy z wielu albumów Judas Priest, który w Stanach Zjednoczonych otrzymał status platynowej płyty. W tym samym czasie zaczęto krytykować zespół za poprawki i używanie dubbingu w wersjach live[12].
Po odejsciu Les Binksa, jego miejsce zająłDave Holland z zespołuTrapeze. Z tym składem, Judas Priest nagrali 6 albumów studyjnych i jeden live. Płyty te były przyjmowane bardzo różnie, a ich styl znacznie się zmieniał.
W 1980 został wydany albumBritish Steel. Utwory na płycie były krótsze i bardziej chwytliwe, ale zachowywały mocny, metalowy styl. Piosenki takie jakUnited,Breaking the Law iLiving After Midnight były często odtwarzane w radiu. Następny albumPoint of Entry stworzony w podobnym stylu nie został aż tak doceniony przez krytyków. Jednakże promująca go trasa koncertowa okazała się sukcesem, szczególnie doceniono nowe wykonania utworówSolar Angels iHeading Out to the Highway.
K.K. Downing,Rob Halford i Glenn Tipton w trakcie koncertu
W 1982 roku wydany został albumScreaming for Vengeance zawierający piosenkęYou’ve Got Another Thing Comin', która była masowo odtwarzana w największych amerykańskich stacjach radiowych. PiosenkiElectric Eye iRiding on the Wind stały się bardzo popularnymi utworami granymi na koncertach. Utwór(Take These) Chains został wydany jako singiel i był bardzo często odtwarzany w amerykańskim radio. Płyta ta zdobyła w Ameryce status podwójnej platynowej płyty[13]. Płyta została uznana za jedno z największych dokonań zespołu, jak i dzieł heavymetalowych w ogóle.
Defenders of the Faith zostało wydane w 1984 roku. Mimo iż album był bardziejprogresywny niż wcześniejsze albumy, część krytyków nazwało go '„Screaming for Vengeance II” ze względu na podobieństwo do poprzedniego albumu.
13 lipca 1985 r., Judas Priest, razem zBlack Sabbath i innymi wykonawcami, zagrali naLive Aid. Zespół zagrał na stadionie JFK wFiladelfii. Grupa zagrała tamLiving After Midnight,The Green Manalishi (With The Two-Pronged Crown) i(You’ve Got) Another Thing Comin'.
Turbo zostało wydane w kwietniu 1986 roku, pierwotnie planowane jako dwupłytowy album –Twin Turbos. Zespół przyjął bardziej kolorowy wygląd sceniczny, a ich muzyka stała się bardziej popularna dzięki dodaniu syntetyzatorów gitarowych. Album również zdobył status platynowej płyty i miał bardzo udaną trasę promującą. Następny album live nagrany w trasie, nazwanyPriest...Live! został wydany rok później. Na płycie znalazły się ulubione utwory fanów, wydane w latach 80.
Krótkometrażowyfilm dokumentalnyHeavy Metal Parking Lot, stworzony przez Jeffa Krulika i Johna Heyna w 1986 roku pokazywał fanów heavy metalu czekających 31 maja 1986 roku na koncert Judas Priest w Capital Centre wLandover w stanieMaryland.
W maju 1988 wydany został albumRam It Down, zawierający kilka przerobionych piosenek, które nie znalazły się naTurbo i kilka zupełnie nowych. Jeden z recenzentów nazwałRam It Down „stylistyczną ewolucją”, gdyż była to według niego „...próba uwolnienia się od syntetyzatorów... i powrót do tradycyjnego metalu z dni ich gasnącego blasku”. Twierdził on, że album pokazał „…jak bardzo do tyłu byli... thrashmetalowcy, którzy mieli ogromny wpływ” we wcześniejszych latach. W roku 1989 Dave Holland opuścił zespół. W 1990 roku do zespołu dołączył były perkusistaRacer X,Scott Travis, który niedługo później nagrał z zespołem nowy album.Painkiller był powrotem do tradycyjnego, jednak szybszego i ostrzejszego metalu z początku lat 80. Okrzyknięty przez krytyków i fanów, jako najlepszy album Judas Priest i jako jeden z najlepszych albumów metalowych wszech czasów. Poza piosenkąA Touch of Evil w żadnym utworze nie został użyty syntetyzator. W czasie trasy koncertowej zespół wystąpił z takimi zespołami jakMegadeth,Pantera,Sepultura,Testament jako supporty i zakończył się naRock in Rio w Brazylii przed ponad 100 tys. fanów.
Częścią występu scenicznego Judas Priest bardzo często był wjazd Roba Halfoda na scenę na Harleyu, ubranego w motocyklowe skóry i okulary przeciwsłoneczne. W czasie występu w Toronto w czerwcu 1991 roku, Halford został ciężko ranny, gdyż w czasie wjazdu uderzył w podwyższenie dla perkusisty, które zostało zasłonięte przez mgłę, stworzoną na potrzeby występu. Występ został opóźniony, jednak Halford postanowił zagrać cały koncert przed pojechaniem do szpitala. Hill później zauważył, żemusiał bardzo cierpieć. W 2007 roku w czasie wywiadu Rob twierdził, że wypadek nie miał nic wspólnego z jego odejściem z zespołu.
Latem 1990 roku zespół zaangażował się w postępowanie cywilne, gdyż zostali oskarżeni o spowodowanie samookaleczenia za pomocą broni palnej w 1985 roku 20-letniego Jamesa Vance’a i 18-letniego Raymonda Belknapa wSparks w stanieNevada[14]. 23 grudnia 1985 r. Vance i Belknap, po kilku godzinach picia piwa, paleniamarihuany i rzekomego słuchania Judas Priest poszli na plac zabaw kościoła w Sparks z 12kalibrową strzelbą, by popełnić samobójstwo. Belknap pierwszy strzelił sobie w podbródek i zmarł tuż po naciśnięciu spustu. Vance strzelił w siebie, przeżył, lecz zniekształcił sobie twarz[6].
Rodzice chłopców i zespół prawników stwierdzili, że w tekście piosenkiBetter By You, Better Than Me z albumuStained Class ukryty jestpodprogowy komunikat „do it” („zrób to”). Utrzymywali, że polecenie w piosence wywołało próbę samobójczą[14]. Proces trwał od 16 lipca do 24 sierpnia 1990 i został oddalony[14]. Jeden ze świadków obrony, Dr Timothy E. Moore, napisał artykuł dla amerykańskiego magazynuSkeptical Inquirer, dokumentując proces[14].
Proces został uwzględniony także w dokumentalnym filmie z 1991 roku pt.Dream Deceivers: The Story Behind James Vance Vs. Judas Priest. W filmie Halford skomentował, że gdyby chcieli umieszczać komunikaty podprogowe w tekstach, to zabijanie swoich fanów byłoby bezsensowne i woleliby umieścić wiadomość „kupuj więcej naszych nagrań”. Odnośnie do stwierdzenia, że komunikat „zrób to” nawołuje do samobójstwa, Halford podkreślił, że „zrób to” nie jest adresowane do niczego konkretnego.
Po zakończeniu trasy koncertowej promującejPainkiller w 1991, Halford odszedł z Judas Priest. We wrześniu 1991 r. zaczęło dochodzić do spięć między członkami zespołu. Halford założył własnythrashmetalowy zespółFight, w którym sesyjnym perkusistą był Scott Travis. Halford przyznał, że zainspirowanyPanterą chciał poznać nowe muzyczne terytorium, a z powodu zobowiązań w umowie opuścił Judas Priest w maju 1992 r.
Halford współpracował z Judas Priest nad albumem kompilacyjnym zatytułowanymMetal Works ’73–’93 stworzonym, by uczcić ich dwudziestą rocznicę. Pojawił się również w filmie o tym samym tytule, który dokumentował ich dokonania i w którym pierwszy raz oficjalnie ogłoszono jego odejście z grupy.
W wywiadzie dlaMTV w roku 1998, Halford ujawnił swojąhomoseksualność, co było lekkim zaskoczeniem dla fanów i członków zespołu, którzy go wcześniej wspierali i nie chcieli, aby to ujawnił, argumentując to pragnieniem ochrony wizerunku jego, jak i zespołu.
Tim „Ripper” Owens, który wcześniej śpiewał wtribute bandzie „British Steel”, bo tak nazywał się zespół swoją nazwę zawdzięczając tytułowi jednej z najbardziej znanych płyt zespołu, został nowym wokalistą Judas Priest w roku 1996[15]. Nagrał z Judas Priest dwa albumy studyjne,Jugulator iDemolition oraz dwa dwupłytowe albumy live'98 Live Meltdown iLive in London, którego później została wydana wersja DVD. Mimo żeJugulator sprzedawał się dość dobrze, dostawał różne oceny i tylko jedna piosenka, legendarneCathedral Spires została bardzo dobrze odebrana przez fanów i stała się najbardziej popularną piosenką Owensa.Demolition wydane w 2001 roku było wielkim rozczarowaniem i mimo kilku dobrych utworów, szybko zostało zapomniane.
W tym okresie początek kariery solowej rozpoczął też gitarzystaGlenn Tipton (on jednak nie odszedł z zespołu), wydając solowy i bardzo dobrze odebrany albumBaptizm of Fire, który nagrał z takimi sławami jakCozy Powell czyJohn Entwistle.
Judas Priest podczas koncertu 2 października 2005 roku wMoline w stanieIllinois
Po jedenastu latach osobno, w wyniku stałych próśb o zjednoczenie, Judas Priest i Rob Halford oświadczyli, że Rob ponownie dołączy do Judas Priest w lipcu 2003 roku (mimo że wcześniej Halford upierał się, „że nigdy tego nie zrobi”[16]). Z tej okazji zespół wydałbox setMetalogy, zespół ruszył również w tournée po Europie i był jedną z ważnych gwiazd naOzzfest w 2004 roku, a jego występ był przez większość amerykańskich mediów nazwany najważniejszym. Judas Priest i „Ripper” Owens rozstali się w przyjaźni. Po odejściu z zespołu, Tim Owens dołączył doIced Earth.
Nowy album studyjny,Angel of Retribution, został wydany 1 marca 2005 roku przezSony Music/Epic Records i osiągnął komercyjny sukces. Po wydaniu rozpoczęła się supportująca trasa koncertowa, która również była sporym sukcesem.
Przed premierą nowego albumu Halford przestał pisać teksty dla swojegosolowego projektu, a po trasie koncertowej w lipcu 2006 r. ogłosił, że zamierza stworzyć swoją własną wytwórnie, nazwaną Metal God Entertainment, gdzie będzie wydawał wszystkie swoje solowe płyty na własną rękę. W listopadzie 2006 r.zremasterował swoje wcześniejsze albumy i wydał ekskluzywnie poprzeziTunes Store. Dwa nowe utwory nagrane dla czwartej płyty,Forgotten Generation iDrop Out, również zostały wydane w iTunes Store.
Wraz zKISS,Queen iDef Leppard, Judas Priest zostało inauguracyjnie odznaczone w „VH1 Rock Honors”. Ceremonia miała miejsce 26 maja 2006 roku wLas Vegas, wNevadzie i została wyemitowana 31 maja 2006 roku. Ich występ był poprzedzony występem zespołuGodsmack, który zagrał mieszankęElectric Eye /Victim of Changes /Hell Bent for Leather, czyli jednych z najbardziej docenianych utworów, Judas Priest zagrał natomiastBreaking the Law,The Green Manalishi (With The Two-Pronged Crown) iYou’ve Got Another Thing Comin', przed którego wykonaniem Halford wjechał na scenę na Harleyu.
W wywiadzie dla MTV.com w czerwcu 2006 roku,frontman Rob Halford, powiedział w odniesieniu do nowego albumu grupy, że będzie toconcept album o 16-wiecznym francuskim pisarzuNostradamusie, „Nostradamus jest bardzo metalowy, prawda? Byłalchemikiem, jak i jasnowidzem – osobą z nadzwyczajnym talentem. Jego pasjonujące życie było pełne prób i utrapień, i radości, i smutku. Jest bardzo ludzką postacią i znanym na świecie indywidualistą. Możesz wziąć jego imię i przetłumaczyć je na dowolny język na świecie i każdy go zna i to jest ważne, ponieważ mamy tu do czynienia z odbiorcami na całym świecie.”[17] Poza tworzeniem zupełnie nowego lirycznego gruntu dla zespołu, album zawiera także wiele muzycznych elementów, które mogą zaskoczyć fanów. „Będzie zawierał wiele głębi”, powiedział Halford. „Będzie masa elementów symfonicznych. Możemy to zagrać z orkiestrą i nie będzie to przesada. Momentami być może użyjemy ogromnego chóru, a keyboard będzie bardziej słyszalny, mimo że wcześniej był rzadko słyszalny.”[17]Nostradamus został wydany w czerwcu 2008, a zespół rozpoczął trasę koncertową w tym samym miesiącu.
Na początku lutego 2009 roku, zespół wstąpił w szeregi zespołów przeciwstawiających się przeciwko kupowaniu biletów i potem sprzedawaniu ich przez tzw. „koników” tuż przed koncertami, zespół potępił te praktyki, gdyż bilety były sprzedawane znacznie powyżej ich wartości nominalnej i zachęcił fanów do kupowania biletów z oficjalnych źródeł[18]. W tym samym miesiącu, Judas Priest kontynuowali swoją trasę koncertową, przynosząc ich „Priest Feast” („ucztę kapłana”, wraz z gościnnymi występamiMegadeth iTestament), w wielu miejscach w Anglii, Walii, Szkocji i Irlandii w lutym i marcu 2009 roku. Stamtąd „uczta” przeniosła się do Szwecji. W marcu Judas Priest występowali w Portugalii, w której nie byli od 2005 roku. Trasa koncertowa była kontynuowana wMediolanie we Włoszech, a potem wParyżu, we Francji, gdzie Halford ostatni raz wystąpił z Judas Priest w 1991 roku.
Od czerwca do sierpnia 2009 roku, Judas Priest byli w trasie mającej uczcić 30 rocznicę wydaniaBritish Steel; album był na każdym koncercie wykonywany cały wraz z utworami z innych płyt. Judas Priest w trasie miało być wraz zDavidem Coverdalem i grupąWhitesnake. Niestety, Whitesnake musiało pozostawić swoją nieukończoną trasę po koncercie 11 sierpnia 2009 wDenver w stanieKolorado, natomiast piosenkarz David Coverdale zachorował na poważną infekcję gardła i musiał przestać śpiewać, by uniknąć całkowitego uszkodzenia strun głosowych[19][20].
14 lipca 2009 roku, Judas Priest wydali nowy album live,A Touch of Evil: Live[21] zawierający 11 poprzednio nie wydanych utworów z tras koncertowych z lat 2005 i 2008. WykonanieDissident Aggressor wygrało w 2010Nagrodę Grammy za najlepsze metalowe wykonanie[22].
W maju 2010 roku Halford powiedział, że zespołowi zaoferowano gwiazdę wHollywoodzkiej Alei Sławy, ale „my nigdy tam nie byliśmy w momencie, kiedy oni chcieli zrobić ceremonię”. Wyjawił również, że trasaNostradamusa jest rozważana: „Byliśmy ostatnio w Hollywood, by spotkać się z producentami i agentami, więc jak widać wiele rzeczy dzieje się za kulisami”[23].
Electric Eye zostało użyte w pierwotnej wersjiToy Story 3, ale zostało ostatecznie zastąpione przez inny utwór[24].
Judas Priest ogłosili 7 grudnia 2010 roku, że ichEpitaph World Tour będzie pożegnalną trasą zespołu i powinna się rozpocząć przed 2012 rokiem[25]. W styczniu 2011 r., w wywiadzie Halford powiedział o zbliżającej się „emeryturze” zespołu tak:
„Wiesz, myślę, że to już czas. Nie jesteśmy pierwszym zespołem, który chce zakończyć karierę, to jest punkt do jakiego każdy dochodzi w pewnym momencie i myślę, że powiemy jeszcze kilka rzeczy w przyszłym roku, więc najważniejszą rzeczą jest prosić o nie myślenie o tym jako o smutnej rzeczy, rozpocząć świętowanie i cieszyć się, myśląc o wszystkich wielkich rzeczy jakie zrobiliśmy w Judas Priest”[26].
27 stycznia 2011 roku, Judas Priest było w trakcie pisana nowych tekstów, zespół powiedział również o planach na przyszłość: „…to bynajmniej nie koniec zespołu. W rzeczywistości, aktualnie piszemy nowe teksty, ale myślimy, że to będzie ostatnia tak ogromna, światowa trasa koncertowa.”[27] Mówiąc o nowym materiale, 26 maja na konferencji wLos Angeles, Glenn Tipton rzekł: „To dość różny materiał. Tak naprawdę, ten album jest bardziej sentymentalny. W pewnym sensie uważam, że to również może być nasz pożegnalny album, choć może nie być ostatnim. Pewne hymny na płycie będą wyrazem naszego hołdu dla fanów.”[28]
Judas Priest występujące na Sauna Open Air Metal Festival wTampere w czerwcu 2011 roku.
20 kwietnia 2011 ogłoszono, że K.K. Downing odszedł z zespołu i nie ukończy Epitaph World Tour. Downing powiedział o różnicach w zespole i zarządzaniu oraz o problemach w porozumiewaniu się z innymi członkami.Richie Faulkner, gitarzysta zespołuLauren Harris, został zastępcą, a trasa Epitaph World Tour mogła się rozpocząć[29]. Odejście Downinga pozostawiło basistę Iana Hilla jako ostatniego założyciela zespołu.
25 maja 2011 roku, Judas Priest wystąpiło w finale 10 sezonuAmerican Idol wraz z Jamesem Durbinem. Był to ich pierwszy występ zespołu bez K.K. Downinga. Grupa zagrała połączenieLiving After Midnight zBreaking the Law[30].
7 czerwca 2011 roku zespół ogłosił, że późnym latem planowanie jest wydaniebox setuSingle Cuts, zawierającego kolekcjęsingli zespołu[31].
W czerwcu 2011 roku, w wywiadzie dla Billboard, Halford wyjaśnił, że on i Tipton „mają 12 albo 14 utworów całkowicie nakreślonych” na ich nowy album. Powiedział też, że cztery z nich zostały już nagrane i zmiksowane i planowana data premiery nowego albumu to 2012 rok[32].
13 września, Prieści ogłosili planowane wydanie nowego kompilacyjnego albumu,The Chosen Few, zbiór piosenek wybrany przez różnych heavymetalowych muzyków[33].
Amerykański thrash-metalowy zespółAnthrax nazwał jedną z piosenek w geście hołdu dla Judas Priest na ich albumieWorship Music, wydanym w 2011 roku[34].
22 grudnia 2013 Judas Priest w swoich życzeniach bożonarodzeniowych oznajmili, że zamierzają wydać kolejny album w 2014. 28 kwietnia udostępnili tytułowy utwór albumu, zdradzając jego nazwęRedeemer of Souls[35]. Album został wydany 8 lipca 2014 i spotkał się bardzo pozytywnym odbiorem fanów. Był to także ich pierwszy album, który wbił się w 10 najlepiej sprzedających się albumów tego okresu w USA według The Billboard 200[36]. Wraz z premierą albumu ruszyła trasa The Redeemer of Souls Tour, która trwała od 1 października 2014 do 17 grudnia 2015. Owocem tej trasy byłBattle Cry, szósty album koncertowy wydany 25 marca 2016[37]. Został on nagrany na Wacken Open Air Festival 1 sierpnia 2015.
Już w 2015 Ritchie Faulkner zdradził, że zespół chce rozpocząć nagrywanie nowego albumu studyjnego w 2016 roku. W styczniu w wywiadzie dla Ultimate Classic Rock na temat 30-lecia albumuTurbo, Rob Halford zdradził, że prace w studiu już trwają i album powinien być gotowy do połowy 2017[38]. Zespół odłożył jednak premierę albumu na 2018, przygotowując tym samym dużą trasę koncertową[39]. 4 stycznia 2018 pojawił się w sieci utwórLightning Strike, zapowiadając tym samym albumFirepower[40].
Po zapowiedzi Firepower Tour, 12 lutego 2018 ku rozczarowaniu fanów Glenn Tipton ogłosił, że stwierdzono u niegochorobę Parkinsona, co przekreśliło mu finalnie możliwość grania na gitarze (jego problemy zdrowotne z palcami trwały już od ponad 10 lat i wiele osób przewidywało, że przyjdzie moment, w którym nie będzie już w stanie grać)[41]. Na jego miejsce został wyznaczony Andy Sneap.
W XXI wieku nowe pokolenie zaczęło poznawać Judas Priest dzięki używaniu ich muzyki wsoundtrackach do gier. W 2001 roku w wydanej na konsolePlayStation 2 grzeGran Turismo 3: A-Spec użyto piosenkiTurbo Lover, w soundtrackach do wydanej naPC iXboxa 360 gryPrey i wydanych w 2005 rokuGuitar Hero iRoadKill użyto utworuYou’ve Got Another Thing Comin', tak samo jak w 2002 roku wGrand Theft Auto: Vice City, która gra w metalowej stacji V-Rock, wprequelu, wydanym w 2006 roku,Grand Theft Auto: Vice City Stories, jedną z piosenek granych w V-Rock byłoElectric Eye,RoadKill zawierał jeszczeHeading Out to the Highway, granej w klasycznie rockowej pseudostacji radiowej.
Guitar Hero Encore: Rocks the 80s zawierałoElectric Eye razem z intro,The Hellion. 'W soundtrackuGran Turismo 4 znalazło sięFreewheel Burning, które było również w grachSkate It iSkate 2.Breaking the Law zostało umieszczone w wydanej na PC, PS2 iXboxa grzeScarface: Człowiek z blizną. 18 kwietnia 2008 rokuHarmonix Music Systems ogłosiło, że pierwszym całym albumem możliwym do pobrania dla ich popularnej gryRock Band będzieScreaming for Vengeance. Album można pobierać od 22 kwietnia dla Xboxa 360 i od 24 kwietnia dlaPlayStation 3.Sequel,Rock Band 2, zawiera piosenkęPainkiller jako najtrudniejszy utwór dla wszystkich instrumentów w grze. WGuitar Hero: Metallica użyta została piosenkaHell Bent for Leather, a 14 lipca wydana została paczka zawierająca trzy piosenki Judas Priest w wersji live,Dissident Aggressor (zSin After Sin),Eat Me Alive (zDefenders of the Faith) iProphecy (zNostradamus). Dla serii dostępny jest także albumBritish Steel w wersji wydanej na 30 rocznicę, w której wszystkie piosenki są nagrane w wersji live.Guitar Hero: Smash Hits, które jest kompilacją poprzednich, ale zaktualizowanych utworów z serii Guitar Hero, zawiera utwórElectric Eye.Painkiller został użyty wMadden NFL 2010 i wGuitar Hero: Van Halen.
UtworyThe Hellion iScreaming for Vengeance z albumuScreaming for Vengeance grane są na oficjalnej stronie gryBrütal Legend. PiosenkiBattle Hymn,The Hellion/Electric Eye,Leather Rebel,One Shot at Glory iPainkiller są jednymi ze 108 utworów użytych w grze, aPainkiller był grany przy ostatniej klimatycznej walce z bossem. Rob Halford udzielał także głosu dla Generała Lionwhyte i Fire Barona,choppera Lionwhyte’a, który był wzorowany na Halfodzie. Dodatkowo gitarzysta Glenn Tipton, nagrał solówki dla głównego bohatera Brutal Legend, Eddiego Riggsa, a drugi gitarzysta, K.K. Downing dla dwóch głównych czarnych charakterów.
WFallout 3 jest zbroja nazwana po piosenceLeather Rebel, a jedna z postaci w seriiGuilty Gear wzorowana jest na Judas Priest, Order Sol, a jego specjalna umiejętność nazwana jest po piosenceAll Guns Blazing.
Judas Priest było jednym z pierwszych heavymetalowych zespołów, który wprowadził dwie gitary prowadzące, na których grali K.K. Downing i Glenn Tipton. Połączyli oni brzmienie gitar z unikalnym stylem wokalnym Roba Halforda, by stworzyć charakterystyczny heavyrockowy styl. Jest on często przywoływany przez wpływ na podgatunekrocka, heavy metal.
Wielu ludzi, wliczając w to wpływowych muzyków i wybitnehardrockowe i heavymetalowe zespoły, wierzy, że u podstaw czegoś, co można nazwać „czystym” heavy metalem są wczesne płyty Judas Priest:Sad Wings of Destiny (1976),Sin After Sin (1977) iStained Class.
Zespół często grał szybciej niż większość grup rockowych tamtych czasów i wniósł bardziej „metalowy” dźwięk gitar. Piosenki wahały się od prostych i bezpośrednich (np.Starbreaker,White Heat, Red Hot), aż do uporządkowanych piosenek, zawierających fragmenty szybkie i głośne, jak i wolniejsze i łagodniejsze (np.Victim of Changes,Run of the Mill,Beyond the Realms of Death). Niektóre piosenki, jak np.Exciter z 1978 roku, były uznawane za przełomowe przez ich czystą srogość i szybkość; zespoły, które coverowały, nie liczącMotörhead, grały je w takim samym tempie. Inne utwory, jakDissident Agressor,Sinner iTyrant, były wtedy jednymi, z „najcięższych” piosenek, a dzisiaj są uważane za klasyczne metalowe utwory.
Album z 1978 roku,Killing Machine (w 1979 wydany w USA pod nazwąHell Bent for Leather) pokazuje zmianę stylu na krótsze, ostrzejsze i bardziej amerykańskie piosenki. Kolejny album,British Steel (wydany 14 kwietnia 1980 r.), poszedł nawet bardziej w tym kierunku i był prawdopodobnie pierwszym albumem z popowymi „hakami”, nagranym w zwięzłej formie, dzięki której był lubiany przez stacje radiowe.
Kolejny album zespołu,Point of Entry (wydany 26 lutego 1981 r.), jest nieco trudniejszy do zdefiniowania, dźwięki są bardzo „surowe” (tzn. brzmienie manipulowane jest tylko minimalnie), a piosenki są bardziej nastrojowe i utrzymane w wolniejszym niż zwykle tempie. Jak przyznał gitarzysta Glenn Tipton,Point of Entry miał trudne zadanie utrzymania się, mimo wysoko ustawionej przez poprzednie albumy poprzeczki i nie udało mu się tego dokonać. Następny album,Screaming for Vengeance (wydany 17 lipca 1982 r.), który zawierał popularny radiowy hit,You’ve Got Another Thing Comin’, razem z kolejnym,Defenders of the Faith (wydany 4 stycznia 1984 r.) jeszcze raz ustawiły wysokie standardy w żywości i produkcji oraz kontynuowały wpływ Judas Priest na kształt heavymetalowego brzmienia.Turbo z 15 kwietnia 1986 wprowadziłsyntezator gitarowy do szablonu ich brzmienia.
Ram It Down (wydany w 1988 r.) był albumem zawierającym kilka porzuconych i przerobionych utworów z poprzedniego albumu,Turbo, łącznie z tytułowym utworem, album zdobył niewielką komercyjną popularność. Styl był cięższy niż materiał zTurbo, jednak cały czas zawierał syntezatorowe elementy, tak jak poprzednik.
NaPainkiller (1990), Judas Priest powróciło do bardziej bezpośredniego heavy metalu z bardziej technicznym i kontrabasowym stylem perkusji nowego członka zespołu,Scotta Travisa. Ten album stanowi jeden z najcięższych i najintensywniejszych albumów z dyskografii zespołu, na którym słychać charakterystyczny znak Halforda, a w niektórych utworach jego wysoko tonowy głos wzrasta do rozdzierającego uszy krzyku.Death metalowy zespółDeath pochodzący zFlorydy,scoverował tytułowy utwór na ich albumieThe Sound of Perseverance, wydanym w 1998 roku.
Judas Priest wydało również dwa albumy zTimem ‘Ripperem’ Owensem po odejściu Halforda.Jugulator przedstawiał mroczniejsze brzmienie, a teksty skupiały się na surowszych tematach niż jakikolwiek inny album zespołu, wpływ na to miały zapożyczenia zthrash/death metalu. Po różnych opiniach oJugulatorze, kolejny album,Demolition starał się dotrzeć do każdego fana, łącząc w sobie Jugulatorowy stylriffów, nawiązania do Priestów z lat 80 i sporadycznienu metalowe dodatki takie jak quasi-rapping, próbki i przemysłowy stylbeatów.
Angel of Retribution (2005), który był pierwszym albumem Roba Halforda od 1990 roku, przyczynił się do ożywienia klasycznego heavy metalu. Zawierał piosenki w klasycznym stylu zespołu, takie jakJudas Rising iHellrider, jak i utwory łączące umiarkowane tempo, bardziej słyszalną perkusję i mniej słyszalne gitary (Worth Fighting For,Wheels of Fire), balladę (Angel) i legendarneLochness trwające 13:28, który jest najdłuższym utworem grupy.
Kolejny wpis w dyskografii Judas Priest, albumNostradamus został wydany w czerwcu 2008 roku. Dwupłytowyalbum koncepcyjny opisuje życie XVI-wiecznego francuskiego proroka, Michaela de Nostredame. Na albumie przeważają heavymetalowe, wolne lub umiarkowanie wolne utwory, jednak w części utworów (zwłaszcza w tytułowej piosence) cały czas słychać charakterystyczne heavymetalowe brzmienie zespołu.
Judas Priest miało wpływ na muzykę metalową od połowy lat 70, zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio. Został uznany w 2010 roku za 78. pod względem ważności artystę wszech czasów przezVH1 i drugi co do ważności zespół metalowy przezMTV (poBlack Sabbath)[42].Slayer uznał ich oddanie dla gatunku, wykonując coverDissident Aggressor zSin After Sin na swoim albumieSouth of Heaven.
Oprócz brzmienia, Judas Priest znani są również ze zrewolucjonizowania heavymetalowego ubioru. Rob Halford przybrał wizerunekmacho, który dzisiaj znany jest jako styl hardcore metalowy/motocyklowy/S&M. Halford ubiera się tak od 1978 (co pokrywa się z wydaniem albumuKilling Machine), a reszta zespołu wraz z nim. Ten styl ubioru stał się filarem heavy metalu; wkrótce kilka innych zespołów, szczególnie grającychNWoBHM i wczesne ruchyblackmetalowe również przejęły modę zaczętą przez Halforda. Spowodowało to odrodzenie się metalu we wczesnych latach 80, a moda dostała się zarówno domainstreamu, jak iundergroundu. Nawet teraz nie jest łatwo znaleźć artystę metalowego, który nie ma podobnego wizerunku scenicznego.
Ich popularność i status jednego z przykładowych i wpływowych heavymetalowych zespołów przyniosły im przydomek „Metal Gods” („Bogów Metalu”) od nazwy jednej z ich piosenek[43].
.JPG)
