 Joseph Kessel | |||
| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1898 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 lipca 1979 | ||
| Dziedzina sztuki | |||
| Epoka | |||
| Ważne dzieła | |||
| |||
| Odznaczenia | |||
     | |||
| |||
Joseph Kessel (ur.10 lutego1898 wClarze, zm.23 lipca1979 wAvernes) – francuski dziennikarz i pisarz.
Urodził się w Clarze, w prowincjiEntre Ríos, w Argentynie (jego ojciec, Samuel Kessel, litewski lekarz żydowskiego pochodzenia, często zmieniał miejsce pobytu). Lata 1905–1908 Joseph spędził wOrenburgu, w Rosji. Stąd rodzina przeniosła się do Francji. Kessel uczęszczał do szkół średnich wNicei (liceum Masséna) i Paryżu (liceum Louis-le-Grand).Po skończeniu nauki i uzyskaniu świadectwa (nauki humanistyczne), w wieku 17 lat dostał pracę w redakcji pisma „Journal des Débats”. Interesował się teatrem, w 1916 wystąpił kilkukrotnie jako aktor w teatrze Odeon. Gdy wybuchła I wojna światowa, zaciągnął się do armii na ochotnika, służył najpierw w artylerii, potem w lotnictwie, w eskadrze S.39. Pod koniec wojny wysłany w misji wojskowej na Syberię. Po zakończeniu wojny Kessel, odznaczony Krzyżem wojennym i Medalem Wojskowym wystąpił o przyznanie obywatelstwa francuskiego.
Wznowił współpracę z „Journal des Débats”, pisywał też do innych czasopism, m.in. „La Liberté”, "Figaro”, „Mercure de France”. Kessel należał do czołówki reporterskiej Francji, relacjonował wydarzenia rewolucji irlandzkiej, narodziny państwa Izrael (następnego dnia po proklamowaniu niepodległości w 1948 Kessel wylądował samolotem wHajfie), interesował się podziemnym światem Berlina, relacjonował pierwsze loty francuskiego Aeropostalu (zaprzyjaźnił się zJeanem Mermozem, któremu potem poświęcił książkę). W 1928 został współzałożycielem tygodnika polityczno-literackiego „Gringoire”, w którym swe pierwsze teksty publikował Roman Kacew (później używał pseudonimuRomain Gary).
Podczas wojny 1939–1940 był korespondentem wojennym. Po upadku Francji Kessel znalazł się w konspiracyjnymruchu oporu. Razem zMaurice'em Druonem (swoim bratankiem) przeszedł przezPireneje do Hiszpanii, skąd dotarł do Anglii, w której nawiązał kontakt zWolną Francją gen.de Gaulle’a. W maju 1943 razem z Druonem napisał francuskie słowa do piosenki Anny Marly „Chant des Partisans”. Piosenka stała się bardzo popularnym hymnemWolnych Francuzów. Pod koniec wojny, w stopniu porucznika odbywał nocne loty nad Francją utrzymując kontakt i przekazując rozkazy oddziałom Ruchu Oporu.
Po zakończeniu wojny znów pracował jako reporter, odbywając liczne podróże m.in. po Palestynie, Afryce, Birmie i Afganistanie.
Jego talent i zasługi dla kultury francuskiej zostały docenione: 22 listopada 1962 został przyjęty w poczet członkówAkademii Francuskiej (14 głosów za, przeciw 10), Zająłfotel 27, który przed nim zajmował Auguste-Armand de la Force. Uznaniem i rodzajem hołdu dla pisarza jest również przyznawana we Francji od 1991 literacka nagroda jego imienia (Prix Joseph-Kessel).
Opublikował około 80 powieści, z których wiele zostało zekranizowanych.
Zmarł w Avernes, Val-d-’Oise, w wieku 81 lat (przyczyną śmierci było pęknięcietętniaka). Pochowany został na paryskimcmentarzu Montparnasse.
