.jpg) Jose Mari Bakero (1981) | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | José María Bakero Escudero | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
| Obywatelstwo | hiszpańskie | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 175 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | ofensywny pomocnik, środkowy pomocnik,cofnięty napastnik | ||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
| Klub | FC Barcelona (szef skautingu i szef skautingu młodzieżowego) | ||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
José María Bakero Escudero (ur.11 lutego1963 wGoizueta) –hiszpańskipiłkarz, trener piłkarski i działacz. W czasie kariery piłkarskiej występował na pozycji ofensywnegopomocnika. Obecnie szef skautingu w klubieFC Barcelona. Od listopada 2009[1] do 12 września 2010 był treneremPolonii Warszawa. Następnie odlistopada2010[2] do25 lutego2012 był treneremLecha Poznań.
Piłkarską karierę rozpoczął w 1980 w klubieReal Sociedad. Po ośmiu latach za sprawąJohana Cruijffa przeniósł się zKraju Basków doFC Barcelona wKatalonii. W tym klubie w latach 1988–1997 zagrał w 260 ligowych meczach, strzelając 72 bramki. Zagrał w finaleLigi Mistrzów w 1992, gdzie Barcelona wygrała po dogrywce 1:0 zwłoskim klubemUC Sampdoria.
Wreprezentacji Hiszpanii rozegrał 30 spotkań i strzelił 7 bramek.Debiutował 14 października 1987 wSewilli w meczu wygranym zAustrią 2:0.
W listopadzie 1996 33-letni Bakero został oficjalnie zaprezentowany jako zawodnik meksykańskiegoCD Veracruz[3]. W tamtym okresie wśród meksykańskich klubów panowała swoista moda na zatrudnianie doświadczonych piłkarzy z Europy, głównie za sprawą świetnych występówEmilio Butragueño wAtlético Celaya. Oprócz Bakero i Butragueño w lidze meksykańskiej występowali wówczas m.in.Míchel,Miguel Pardeza,Martín Vázquez,Carlos Muñoz,Bernd Schuster czyIlie Dumitrescu[4]. Veracruz zapłacił Barcelonie za transfer Bakero sumę 800 tysięcy dolarów, a sam zawodnik podpisał trzyletnią umowę z roczną pensją w wysokości niecałego miliona dolarów[5]. W tamtym oknie transferowym Veracruz oprócz Bakero ściągnął również za duże pieniądze trzech czołowych graczyreprezentacji Kolumbii –Leonela Álvareza,Ivána Valenciano orazAlexisa Mendozę[6]. Było to możliwe dzięki dofinansowaniu przez przedsiębiorstwoTV Azteca przed sezonem[7].
Pobyt Bakero w Veracruz został określony przez meksykańską prasę jako zdecydowanie niespełniający oczekiwań[8]. Krytykowano bezbarwne występy i małą produktywność Hiszpana, który pomimo przebłysków prezentował dużo słabszą formę, niż w Barcelonie[9]. Drużyna Veracruz pomimo wysokiej jakości graczy zanotowała rozczarowujący sezon, zajmując ostatnie miejsce w tabeli[10]. Po zakończeniu rozgrywek w klubie miała miejsce zmiana właściciela, a Bakero nie znalazł się w planach na kolejny sezon i w czerwcu 1997 jednostronnie rozwiązano z nim umowę[11].
W wyniku licznych zaległości płacowych oraz niejasnej sytuacji kontraktowej (jego karta zawodnicza została wytransferowana doMonarcas Morelia, innego zespołu sponsorowanego przezTV Azteca, którego trenerEduardo Solari nie widział dla Bakero miejsca w drużynie) Hiszpan pozwał zarząd Veracruz[12]. W sierpniu 1997FIFA nakazała klubowi wypłacenie Bakero miliona dolarów odszkodowania[13], na które składały się: zaległa pensja za maj i czerwiec, kwota tytułem praw do wizerunku oraz odszkodowanie za przedwczesne zerwanie umowy. Władze ligi zagroziły Veracruz wykluczeniem z rozgrywek w przypadku niewykonania zobowiązania[14]. Postępowanie toczyło się jeszcze przez kolejne miesiące[15].
Sam Bakero po latach wspominał swój pobyt w Meksyku następująco:
Przenosiny do Meksyku nie były dla mnie wyprawą w nieznane. Grali tam Schuster, Míchel czy Butragueño. Podobał mi się projekt, który przedstawiono mi w Veracruz. Wspominam to jako niesamowite doświadczenie – miasto, ludzie, sympatia, z którą się spotkałem... Kilka miesięcy wcześniej urodził mi się syn, całą moją rodzinę traktowano w Veracruz z troską, której nigdy nie zapomnę.
Cierpiałem tam głównie z powodu jednej rzeczy. Słyszałem wcześniej, jak trudna jest gra na dużych wysokościach, ale zrozumiałem, co to znaczy dopiero po przyjeździe do Meksyku. To było potworne, bardzo męczyłem się przez to fizycznie[16].
Bezpośrednio po odejściu z Meksyku Bakero zakończył karierę piłkarską.
W kwietniu 1999 Bakero został trenerem meksykańskiego klubuPuebla FC, walczącego o uniknięcie relegacji[17]. Za jego zatrudnieniem stał agent piłkarski José García, który wcześniej współpracował już z Hiszpanem przy okazji jego transferu doCD Veracruz[18]. Ze względu na brak licencji trenerskiej Bakero został oficjalnie zarejestrowany przez Pueblę jako asystent, podczas gdy w roli trenera do protokołu meczowego był wpisywany BrazylijczykManoel Miluir[19]. Poprowadził drużynę w pięciu ostatnich meczach sezonu i spadł z nią do drugiej ligi, a meksykańskie media zwracały uwagę na bardzo słaby styl gry[20]. Ostatecznie klub pozostał jednak w pierwszej lidze, gdyż wykupił licencję beniaminkaUnión de Curtidores[21].
Do nowych rozgrywek Bakero przystąpił już formalnie jako pierwszy trener Puebli. Jego podopieczni wygrali pierwszy mecz sezonu, lecz następnie nie zdołali zwyciężyć w siedmiu kolejkach z rzędu, wobec czego kibice głośno domagali się zwolnienia szkoleniowca[22]. Również piłkarze skarżyli się właścicielowi klubu Francisco Bernatowi na złe traktowanie przez Bakero[23]. Ostatecznie Hiszpan został zwolniony we wrześniu 1999[24]. Pomimo bardzo kiepskich rezultatów Bakero był jednym z najlepiej opłacanych trenerów ligi meksykańskiej; media donosiły, że za niecałe pół roku pracy w Puebli otrzymał półtora miliona dolarów wynagrodzenia oraz odszkodowanie za rozwiązanie kontraktu[25]. Na stanowisku trenera Puebli zastąpił goMario Carrillo, dotychczasowy asystentManuela Lapuente wreprezentacji Meksyku, który od razu znacznie poprawił wyniki drużyny[26].
W 2005 roku pracował w drugim zespoleMálaga CF. Z końcem sezonu rozstał się z zespołem, udało mu się jednak utrzymać drużynę w lidze. Kierowany przez niego zespół w 42 kolejkach zdobył w 48 punktów - o 4 punkty więcej od ostatniej w tabeliTerrassa FC, co zapewniło drużynie rezerw Malagi 17. miejsce w rozgrywkachSegunda División tego sezonu[27]. Prowadzony przez Jose Maria Bakero zespół, zdobył jednak najmniej bramek ze wszystkich drużyn uczestniczących w rozgrywkach[27]. W sierpniu został dyrektorem sportowymRealu Sociedad, jednak jeszcze w trakcie tego samego sezonu został trenerem pierwszego zespołu i poprowadził go w 17 spotkaniach, ponosząc 9 porażek oraz trzy zwycięstwa[27]. Real Sociedad utrzymał się wPrimera División, jednakże klub zdobył jedynie punkt więcej od drużyny która spadła wówczas z ligi[27]. Z uwagi na słabe wyniki, został wobec tego zwolniony przez klub[28]. W październiku 2007 wraz zRonaldem Koemanem trafił doValencii CF, gdzie został asystentem Holendra, po czym został zwolniony z uwagi na słabe wyniki zespołu[27].
Od listopada 2009 do 12 września 2010 był treneremPolonii Warszawa, którą utrzymał wEkstraklasie. Został odwołany ze stanowiska pierwszego trenera po pięciu kolejkach ekstraklasy sezonu 2010/2011, w których zdobył 10 punktów.
Od 3 listopada 2010 pełnił funkcję treneraLecha Poznań. W swoim debiucie na ławce trenerskiej poprowadził zespół zPoznania do zwycięstwa 3:1 nadManchesterem City w rozgrywkachLigi Europy[29]. Lech Poznań był pierwszym klubem w jego karierze trenerskiej, w którym utrzymywał swoją pozycję przez okres dłuższy niż jeden rok[27].25 lutego2012 roku, po porażce Lecha zRuchem Chorzów (0:3), został odwołany z funkcji pierwszego trenera drużyny[30].
21 grudnia 2012 został szkoleniowcem peruwiańskiego klubuJuan Aurich[31]. Został zwolniony 7 września 2013 po serii siedmiu spotkań bez zwycięstwa z rzędu i szybkim odpadnięciu z rozgrywekCopa Sudamericana[32].
W lipcu 2015 roku został zatrudniony na stanowisku dyrektora sportowego w wenezuelskim klubieDeportivo La Guaira[33] w którym pracował do sezonu 2016/17.
10 lipca 2017 wrócił do FC Barcelony, gdzie zaczął pełnić 3 funkcje z drużynami młodzieżowymi, jakimi były: dyrektor w drużynie U18, U19 i w akademii piłkarskiej. Przestał pełnić wszystkie z tych funkcji 30 czerwca 2021.
1 lipca 2021 awansował na szefa skautingu i szefa skautingu młodzieżowego.
| Klub | Kraj | Od | Do | Ogółem | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | Z | R | P | W% | ||||
| Puebla FC |  | 7 kwietnia 1999 | 30 września 1999 | 13 | 2 | 5 | 6 | 15,38 |
| Real Sociedad |  | 1 września 2005 | 23 marca 2006 | 17 | 3 | 5 | 9 | 17,65 |
| Polonia Warszawa |  | 15 listopada 2009 | 13 września 2010 | 22 | 9 | 6 | 7 | 40,91 |
| Lech Poznań | 3 listopada 2010 | 25 lutego 2012 | 51 | 25 | 11 | 15 | 49,02 | |
| Club Juan Aurich |  | 21 grudnia 2012 | 7 września 2013 | 33 | 8 | 9 | 16 | 24,24 |
|
|
|
|
