.png) | |
| Imię i nazwisko | José Manuel Joly Braga Santos |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 14 maja 1924 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | 18 lipca 1988 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 | |
José Manuel Joly Braga Santos (ur.14 maja1924 wLizbonie, zm.18 lipca1988 tamże)[1] –portugalskikompozytor idyrygent.
W latach 1934–1943 studiował grę naskrzypcach ikompozycję w konserwatorium w Lizbonie, potem do 1945 prywatnie kompozycję uLuísa de Freitasa Branco[1][2]. Dzięki państwowemu stypendium w 1948 wyjechał doWenecji by studiowaćdyrygenturę pod kierunkiemHermanna Scherchena[2][3]. W latach 1959–1960 kontynuował studia z zakresu kompozycji uVirgilio Mortariego wRzymie[1][3].
Od 1947 pracował jako kompozytor w radiu portugalskim. W 1948 został współzałożycielem i przewodniczącym stowarzyszenia Juventude Musical Portuguesa. W latach 1955–1959 dyrygowałorkiestrą symfoniczną w Porto(inne języki), a w latach 1961–1988 portugalską symfoniczną orkiestrą radiową[1][2].
Od 1972 do swojej śmierci wykładał kompozycję ianalizę muzyczną w konserwatorium w Lizbonie. Jako krytyk muzyczny pisał dla kilku encyklopedii i periodyków oraz dla lizbońskiej gazety[1][2].
W 1981 został odznaczonyOrderem Świętego Jakuba od Miecza w stopniu Komandora[4].
Jego wczesne utwory, pozostające pod wpływem kompozytorskiegoidiomu Luísa de Freitasa Branco, są w stylistyceneoklasycystycznej opartej głównie na modalności. Nawiązywał też do portugalskiej muzyki ludowej (Variações sobre um tema alentejano, op. 18, 1951). Od końcalat 50. stosował bardziej nowoczesny język dźwiękowy. Zwrócił się kuatonalności i nadał dużą rolękolorystyceinstrumentalnej[1][5].
Skomponował 6 symfonii, 3 opery, 3 balety, liczne koncerty i inne utwory orkiestrowe, 5 kantat, requiem i pieśni oraz utwory kameralne, w tym 2 kwartety smyczkowe, a także muzykę filmową[5][6].
Adriana Latino: Santos, (José Manuel) Joly Braga. [w:]Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2018-05-11]. [zarchiwizowane ztego adresu (2018-05-11)]. via Oxford University Press. (ang.).