John William Dawson (ur. 30 października 1820 w Pictou wNowej Szkocji, zm. 20 listopada 1899 wMontrealu[1]) –kanadyjskigeolog iprzyrodnik.
Ukończył studia naUniwersytecie Edynburskim[2]. Swoją karierę naukową rozpoczynał u bokuCharlesa Lyella[3]. Badał geologię Nowej Szkocji, poświęcając temu tematowi wydaną w 1855 roku pracęAcadian Geology[1]. W roku 1855 został powołany na rektoraMcGill University, znacząco przyczyniając się do ugruntowania pozycji tej uczelni[3]. Piastował także urząd prezydenta Royal Society of Canada i Geological Society of America. Jako jedyny został wybrany prezydentem zarówno amerykańskiej (1882) jak i brytyjskiej (1887) Association for the Advancement of Science[3]. W 1884 roku otrzymał od królowejWiktorii tytuł szlachecki[3].
Dawson był głęboko wierzącymprezbiterianinem i, z powodów religijnych, odrzucałdarwinowskąteorię ewolucji. Uważał, iż zadaniem nauki jest objaśnianie i wysławianie stwórczego dzieła Boga[3]. W roku 1859 opisałPsilophyton(inne języki), jedną z pierwszych odkrytych roślin lądowych z okresudewonu[1]. W 1865 roku dokonał błędnego zidentyfikowania nieorganicznego pochodzenia struktury skalnej jako najstarszego kopalnego śladu życia na Ziemi i nadał mu nazwę gatunkowąEozoon canadense. Błąd Dawsona został odkryty dopiero po trzydziestu latach[3].
Jego synem byłGeorge Dawson, podobnie jak ojciec geolog i przyrodnik[2].