Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

John Vane

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy farmakologa, laureata Nagrody Nobla. Zobacz też:John Vane, 11. baron Barnard.
John Robert Vane
Ilustracja
Państwo działania

Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1927
Tardebigge

Data i miejsce śmierci

19 listopada 2004
Farnborough

Specjalność:farmakologia
Alma Mater

Uniwersytet w Birmingham,
Uniwersytet Oksfordzki

Uczelnia

Uniwersytet Yale

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Multimedia w Wikimedia Commons

John Robert Vane (ur.29 marca1927 wTardebigge, zm.19 listopada2004 wFarnborough) – brytyjski farmakolog,laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1982 roku[1].

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Był synem imigranta z Rosji, Maurice'a Vane'a oraz jego żony Frances, pochodzącej z rolniczej rodziny zWorcestershire[2]. W 1944 podjął studia chemiczne naUniwersytecie w Birmingham. Wśród jego wykładowców byłMaurice Stacey, którego rekomendacja pozwoliła Vane'owi kontynuować edukację w zespole farmakologaJoshua Burna naUniwersytecie Oksfordzkim gdzie, w 1953, uzyskał stopień doktora[3].

W latach 1953–1955 pracował na Wydziale FarmakologiiUniwersytetu Yale. Po powrocie do Anglii został zatrudniony w Instytucie Podstawowych Nauk MedycznychUniwersytetu Londyńskiego. W latach 1961–1973 był profesorem Royal College of Surgeons tej uczelni. W 1973 objął stanowisko dyrektora naukowego laboratoriów badawczych Fundacji Wellcome wBeckenham[2].

Vane w swoich pracach wykazał, żeaspiryna hamuje tworzenie się prostaglandyn związanych z bólem, gorączką i stanami zapalnymi, co wyjaśniło na poziomie fizjologicznym, skuteczność tego leku. Był także współodkrywcąprostacykliny (hormonu naczyniowego), który rozszerza najmniejsze naczynia krwionośne i, w przeciwieństwie do niektórych innych prostaglandyn, hamuje tworzenie siępłytek krwi, powodujących jej krzepnięcie[3].

W 1982 przyznano muNagrodę Nobla za badania nadprostaglandynami i pokrewnymi substancjami czynnymi biologicznie. Wraz z Vane'em nagrodę otrzymali SzwedziSune Bergström iBengt Samuelsson[1]. Był też laureatemNagrody Laskera (1977),Medalu Królewskiego (1989)[2]. W 1984 otrzymał tytuł szlachecki[3].

Wśród towarzystw naukowych, które wybrały go do swojego grona, znalazły się londyńskieRoyal Society oraz polskiePAN iPAU.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abThe Nobel Prize in Physiology or Medicine 1982. [dostęp 2009-10-25].
  2. abcJohn R. Vane. Biographical. [w:]nobelprize.org [on-line]. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
  3. abcSir John Robert Vane, [w:]Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-02-19] (ang.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001.ISBN 83-01-13393-7.
Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny
XX wiek
XXI wiek

Nobel

LaureaciRoyal Medal (XX wiek)
1901–1909
1910–1919
lata 20.
lata 30.
lata 40.
lata 50.
lata 60.
lata 70.
lata 80.
lata 90.
rok 2000

Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_Vane&oldid=73466821
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp