John Michell (ur. w1724, zm.21 kwietnia1793 wThornhill[1][2]) –angielski duchowny i naukowiec:fizyk,astronom orazgeolog. Był anglikańskimpastorem[2].
Urodził się w 1724 w hrabstwieNottinghamshire, lecz dokładne miejsce ani data narodzin nie są znane (być może był to 25 grudnia)[1][2]. W 1752 został magistrem kolegiumQueens’ naUniwersytecie Cambridge, w 1761 uzyskał stopień bakałarza teologii[1]. Rok później zająłWoodwardian Chair of Geology (stanowisko profesora geologii na Cambridge)[1]. W 1767 zostałrektorem kościoła św. Michała w Thornhill wYorkshire, gdzie spędził resztę życia[1].
Dołączył doRoyal Society w 1760 (w tym samym roku coHenry Cavendish)[3].
W 1750 badał sztucznemagnesy i opracował metodę magnetyzacji[1]. Jako geolog, niezależnie odCoulomba, wynalazłwagę skręceń do pomiarów sił grawitacji[1]. W 1760 opracował teoriętrzęsień Ziemi, podejrzewał, że istnieje związek między nimi a aktywnościąwulkaniczną, jednak błędnie przyjął, że ich przyczyną jest para wodna pod wysokim ciśnieniem, powstająca przy kontakcie wody z podziemnymi płomieniami[1][4].
Zasugerował, żegwiazdy podwójne rzeczywiście leżą blisko siebie i wzajemnie się okrążają[4]. Uznał także, że gwiazdy skupione wgromadach są ze sobą fizycznie związane[1]. W liście do Cavendisha w 1784 opisał swe przemyślenia na temat wpływu grawitacji na światło i przedstawił wczesną koncepcjęczarnych dziur[1]. Wykonał pierwsze realistyczne oszacowanie odległości do gwiazdy[4]. Był także konstruktoremteleskopów[1].
Jego imieniem nazwano planetoidę(7063) Johnmichell[5].