Teorię nadprzewodnictwa, uznawaną za jedną z najważniejszych wfizyce ciała stałego[4] (zob. teżfizyka materii skondensowanej), nazwano późniejteorią BCS od inicjałów nazwisk jej twórców. Podstawy teorii opublikowano w roku 1957 w czasopiśmiePhysical Review[5].
Był synem Althei Harmer, projektantki wnętrz[6], i Charlesa R. Bardeena, profesora anatomii i dziekana w University of Wisconsin School of Medicine and Public Health. Matka zmarła, gdy miał ok. 12 lat (ojciec ożenił się powtórnie z Ruth Hames)[2].
W latach 1930–1933 współpracował nadal z Leo J. Petersem jako pracownik Gulf Research Laboratories (Gulf Oil Corporation) wPittsburghu. Zajmował się budzącymi wówczas rosnące zainteresowanie nowymi możliwościami geofizycznych poszukiwań złóż ropy naftowej z wykorzystaniem pomiarówgeomagnetycznych igrawimetrycznych[2].
1936 –JohnJ.BardeenJohnJ.,Theory of the Work Function. II. The Surface Double Layer, „Physical Review”, 49 (9),1936, s. 653–663,DOI: 10.1103/PhysRev.49.653 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1938 –J.J.BardeenJ.J.,Compressibilities of the Alkali Metals, „The Journal of Chemical Physics”, 6 (7),1938, s. 372–378,DOI: 10.1063/1.1750271 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1938 –JohnJ.BardeenJohnJ.,EugeneE.FeenbergEugeneE.,Symmetry Effects in the Spacing of Nuclear Energy Levels, „Physical Review”, 54 (10),1938, s. 809–818,DOI: 10.1103/PhysRev.54.809 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1948 –J.J.BardeenJ.J.,W.H.W.H.BrattainW.H.W.H.,The Transistor, A Semi-Conductor Triode, „Physical Review”, 74 (2),1948, s. 230–231,DOI: 10.1103/PhysRev.74.230 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1951 –J.J.BardeenJ.J.,Relation between Lattice Vibration and London Theories of Superconductivity, „Physical Review”, 81 (5),1951, s. 829–834,DOI: 10.1103/PhysRev.81.829 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1955 –JohnJ.BardeenJohnJ.,DavidD.PinesDavidD.,Electron-Phonon Interaction in Metals, „Physical Review”, 99 (4),1955, s. 1140–1150,DOI: 10.1103/PhysRev.99.1140 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1956 –J.J.BardeenJ.J.,Theory of Superconductivity, [w:]S.S.Flügge (red.),Encyclopedia of Physics. Volume 15. Low Temperature Physics II, Berlin, Heidelberg: Springer, 1956, s. 274–369,DOI: 10.1007/978-3-642-45838-5_4,ISBN 978-3-642-45840-8(ang.).
1957 –J.J.BardeenJ.J.,L.N.L.N.CooperL.N.L.N.,J.R.J.R.SchriefferJ.R.J.R.,Microscopic Theory of Superconductivity, „Physical Review”, 106 (1),1957, s. 162–164,DOI: 10.1103/PhysRev.106.162 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1957 –J.J.BardeenJ.J.,L.N.L.N.CooperL.N.L.N.,J.R.J.R.SchriefferJ.R.J.R.,Theory of Superconductivity, „Physical Review”, 108 (5),1957, s. 1175–1204,DOI: 10.1103/PhysRev.108.1175 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1961 –J.J.BardeenJ.J.,J.R.J.R.SchriefferJ.R.J.R.,Recent Developments in Superconductivity, [w:]C.J.C.J.Gorter (red.),Progress in Low Temperature Physics. Volume 3, Elsevier, 1961, s. 170–287,DOI: 10.1016/s0079-6417(08)60137-7,ISBN 978-0-444-53309-8(ang.).
1965 –JohnJ.BardeenJohnJ.,M.J.M.J.StephenM.J.M.J.,Theory of the Motion of Vortices in Superconductors, „Physical Review”, 140 (4A),1965, A1197–A1207,DOI: 10.1103/PhysRev.140.A1197 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1967 –J.J.BardeenJ.J.,G.G.BaymG.G.,D.D.PinesD.D.,Effective Interaction of He3 Atoms in Dilute Solutions of He3 in He4 at Low Temperatures, „Physical Review”, 156 (1),1967, s. 207–221,DOI: 10.1103/PhysRev.156.207 [dostęp 2025-11-21](ang.).
1973 –DavidD.AllenderDavidD.,JamesJ.BrayJamesJ.,JohnJ.BardeenJohnJ.,Model for an Exciton Mechanism of Superconductivity, „Physical Review B”, 7 (3),1973, s. 1020–1029,DOI: 10.1103/PhysRevB.7.1020 [dostęp 2025-11-21](ang.).
Tablica pamiątkowa w kampusie Uniwersytetu Illinois w Urbanie i Champaign, upamiętniająca Johna Bardeena i innych twórcówtranzystorów orazteorii BCS, dotyczącejnadprzewodnictwa
1990 – utworzenie „John Bardeen Chair” na WydzialePhysics and Electrical and Computer Engineering Uniwersytetu Illinois
Od 1991 przyznawana jest co trzy lata nagrodaJohn Bardeen Prize, co zostało zainicjowane na międzynarodowej konferencjiMaterials and Mechanisms of Superconductivity wIllinois. Nagroda jest sponsorowana przez Wydział Fizyki Uniwersytetu Illinois i przyjaciół Johna Bardeena[12].
Były student Johna Bardeena i pierwszy z jego doktorantów,Nick Holonyak Jr. (John Bardeen Chair) popularyzuje osiągnięcia swojego promotora, prowadząc seminaria, tj.[13]:
The Transistor: From Germanium to Silicon to Integrated Circuit (1947-1960)
From the Transistor to the Laser & Light Emitting Diode
↑John Bardeen był też członkiem licznych innych stowarzyszeń naukowych i zawodowych, np. Academic and Professional SocietiesAmerican Physical Society (1968–1969 – przewodniczący);IEEE (członek honorowy); National Academy of Engineering; American Academy of Sciences; American Philosophical Society; członek zagranicznyRoyal Society; członek zagraniczny Indian Nat. Sci. Acad.; członek honorowy The Institute of Physics (London); członek zagraniczny Inst. of Electronics and Telecommunications (India); członek honorowy Japan Academy;doctor honoris causa Venezuelan Academy; członek zagranicznyRosyjskiej Akademii Nauk; Pakistan Academy of Sciences, członek korespondent Hungarian Acad. Sci. i Austrian Acad. Sci[3].
↑Oliver E. Buckley Condensed Matter Prize, [w:] ACAP Array of Contemporary American Physicists [online], American Institute of Physics [dostęp 2016-04-25] [zarchiwizowane 2016-03-06](ang.).
