 | |||
 Herb Johanna von Tieffen jako wielkiego mistrza | |||
| wielki mistrz zakonu krzyżackiego | |||
| Okres | od 1489 | ||
|---|---|---|---|
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Dane biograficzne | |||
| Data urodzenia | ok. 1440 | ||
| Data i miejsce śmierci | 25 sierpnia 1497 | ||
| Miejsce spoczynku | katedra w Królewcu | ||
| |||
Johann von Tieffen (ur. ok.1440, zm.25 sierpnia1497 weLwowie) – 35-tywielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1489–1497[1].
Johann von Tieffen prawdopodobnie pochodził zeSzwajcarii[2]. Jego pobyt w Zakonie rozpoczął się wElblągu, gdzie piastował urząd piwnicznegowielkiego szpitalnikaHenryka Reuss von Plauena. W roku 1474 objął funkcję komturaKłajpedy, a od 1476 był wielkim komturem. Reprezentował zakon krzyżacki w misjach dyplomatycznych naeuropejskich dworach. Wykazał się dużymi zdolnościami dyplomatycznymi. W czasach wielkiego mistrzaMartina von Wetzhausena łagodził spory między zakonem akrólem polskim. W 1480 roku został komturem wPokarminie i wielkim szpitalnikiem zakonu. 25 czerwca 1487 w Dryforcie (obecnieSrokowo) wydał przywilej na uposażenie kościoła wStarych Juchach[3].
W 1489 kapituła generalna wybrała go wielkim mistrzem. Natychmiast po wyborze von Tieffen udał się w podróż doPolski. Jako wielki mistrz krzyżacki i lennik zPrus Zakonnych 18 listopada 1489 wRadomiu składał hołd królowiKazimierzowi Jagiellończykowi.
Uspokojenie napiętych stosunków zKoroną pozwoliło wielkiemu mistrzowi na zajęcie się sprawami wewnętrznymi państwa zakonnego. Na drodze tego zamierzenia stanął ambitny biskup warmińskiŁukasz Watzenrode, który dążył do usamodzielnienia się zarówno od wpływów króla polskiego jak i wielkiego mistrza. W maju 1490 Tieffen zwrócił się pisemnie do niego o wyrażenie zgody na wyświęcenie kaplicy wSterławkach Wielkich ku czci św. Jana Chrzciciela, a także o wydanie zezwolenia dla proboszcza zCzernik na odprawianie tam mszy świętych[3].
W 1492Jan I Olbracht wysunął pomysł przeniesienia Krzyżaków zPrus naPodole.Zamierzeniom tym sprzeciwił się Johann von Tieffen, który rozumiał, że taka decyzja oznaczałaby definitywny koniec autonomii zakonu. Zwrócił się z prośbą o poparcie docesarzaMaksymiliana I Habsburga i udało mu się przekreślić plany królewskie. Zaproponował, żeby następni wielcy mistrzowie byli wybierani spośródksiążąt. Wielki mistrz nie sprzeciwił się natomiast żądaniom złożenia hołdu lennego wobec króla. Złożył hołd wPoznaniu 29 maja 1493[3].
Johann von Tieffen w 1497 r. na wezwanie królaJana Olbrachta miał uczestniczyć w wyprawie przeciwTurcji, której celem było zdobycie portów czarnomorskich. Na wyprawę poprowadził oddział 400 rycerzy. W wojsku szerzyły się choroby, które nie oszczędziły von Tieffena; podczas podróży wzdłużDniestru Johann von Tieffen zachorował naczerwonkę. Postanowił zawrócić i udał się doLwowa, gdzie zmarł 25 sierpnia 1497 r. Został pochowany 22 września 1497 wkatedrze w Królewcu[3].
