| Pseudonim | El Cepillo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 12 lipca 1971 | |||||||||||||||
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||
| Wzrost | 170 cm | |||||||||||||||
| Styl walki | leworęczny | |||||||||||||||
| Kategoria wagowa | super piórkowa/lekka | |||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||||||||
| Liczba walk | 45 | |||||||||||||||
| Zwycięstwa | 38 | |||||||||||||||
| Przez nokauty | 22 | |||||||||||||||
| Porażki | 6 | |||||||||||||||
| Remisy | 1 | |||||||||||||||
| Nieodbyte | 0 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||
Joel Casamayor Johnson, przydomek bokserskiEl Cepillo (ur.12 lipca1971 wGuantánamo) –kubańskibokser zawodowy; trzykrotny mistrz świata w dwóch kategoriach wagowych; złoty medalistaigrzysk olimpijskich w Barcelonie[1].
Jego bilans walk amatorskich to 363 zwycięstw i 30 porażek.
W boskie amatorskim walczył w wadze koguciej (do 54 kilogramów). Oprócz olimpijskiego złota ma na swoim koncie srebrny medal mistrzostw świata z Tampere w roku 1993 i mistrzostwo świata juniorów z 1989 roku.
Walki olimpijskie 1992 Barcelona (waga kogucia)
Joel Casamayor karierę zawodową rozpoczął 20 września 1996 pokonując przeciętnego Davida Chamendisa. Po stoczeniu kilkunastu walk i pokonaniu m.in. byłego mistrza WBA w wadze super koguciej Julio Gervacio (30-7-2 23 KO) dostał, szansę zaboksowania o tytułNABF.
W 1999 dostał szansę walki o pasWBA World Interim (tytuł tymczasowy) pokonując Antonio Hernandeza 53-24 (41 KO). Po kilku obronach tytułu Casamayor chciał dołożyć do pasa WBA PasWBO, a jego przeciwnikiem był niepokonany wtedyAcelino Freitas(38-2 32 KO). Po ciekawym i zaciętym pojedynku zwyciężył Freitas zostając posiadaczem obu pasów federacji WBA i WBO w wadze super piórkowej.
W 2003 przeciwnikami Casamayora byliDiego Corrales orazNate Campbell. W 2004 odbył się rewanż Corralesa z Casamayorem; wygrał ten pierwszy niejednogłośną decyzją sędziów, wynik walki był kontrowersyjny.
Po nieudanej próbie odzyskaniu tytułu „El Cepillo” przeszedł do kategorii lekkiej, gdzie w 2. walce otrzymał propozycję walki o pasWBC w kategorii lekkiej. Casamayor przegrał niejednogłośną decyzją sędziów.
W 2006 odbudował się i pokonał przez niejednogłośną decyzję Diego Corralesa (była to ich 3. walka) i zdobył tytuł WBC w kategorii lekkiej.
W 2008 niespodziewanie wygrał z dobrze rokującym prospektemMichaelem Katsidisem zdobywając tytuł WBO Interim. W następnej walce jego przeciwnikiem była gwiazda i król wagi lekkiejJuan Manuel Márquez. Casamayor przegrał przez TKO w 11 starciu. W chwili przerwania walki, na kartach punktowych widniał remis 95:95 95:95 oraz 97:93 dla Marqueza. W 2011 dostał szansę walki o tytuł WBO, a jego przeciwnikiem był posiadacz tytułuTimothy Bradley. Joel leżał na deskach trzy razy w tej walce.
|
|
1904: 47,6–52,2 kg, 1908: 52,6 kg, 1920–1928: 50,8–53,5 kg, 1932–1936: 50,8–54 kg, 1948–2008: 51–54 kg, 2012: 52–56 kg
