 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 24 listopada 1884 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 kwietnia 1963 | ||
| 2.prezydent Izraela | |||
| Okres | od 8 grudnia 1952 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Pierwsza dama | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
 | |||
| |||
Jicchak Ben Cewi[1], Icchak Ben Cwi (hebr. יצחק בן צבי, ur.24 listopada1884 wPołtawie, zm.23 kwietnia1963 wJerozolimie) –izraelski polityk i działacz ruchu syjonistycznego, drugiprezydent Izraela (w latach 1952–1963).
Urodził się w 1884 w Połtawie naUkrainie jako Izaak Szymszelewicz, syn żydowskiego nauczyciela i pisarza (Cewi Szimszi). Po pogromie wKiszyniowie w 1903 organizował pierwszą żydowską organizację samoobrony na Ukrainie. W 1907 wyemigrował doPalestyny, gdzie założył żydowską organizację obronnąHa-Szomer. PodczasI wojny światowej, w 1915, razem zDawidem Ben Gurionem zostali wydaleni przezTurków z Palestyny zasyjonizm. W 1917 zaciągnął się dobrytyjskiej armii i wraz z nią powrócił do Palestyny. Od 1920 działał na rzecz utworzenia żydowskiej podziemnej organizacji wojskowejHagana.
Był lideremsocjalistycznych syjonistów. Współdziałał przy założeniu Powszechnej Organizacji Robotników Żydowskich w Ziemi Izraela (Histadrut – 1921,Hajfa). W latach 1931–1948 był pierwszym przewodniczącym i prezydentem Żydowskiej Rady Narodowej (Wa’ad Le’ummi).
Wwyborach w 1949 oraz w1951 wybierany posłem z listyMapai. 8 grudnia 1952 został wybrany drugim prezydentem państwa Izrael[2]. Zwolniony mandat poselski objął po nimJa’akow Niccani[3].
Przeniósł rezydencję prezydencką zRechowot do Jerozolimy. Prowadził badania nad tradycją, zwyczajami i religią orientalnych społeczności żydowskich (Jemen, Persja, Buchara i inne). Spisał ponad dwadzieścia tomów historii Żydów. W toku swojej pracy badawczej założył fundacjęJad Jicchak Ben Cewi zajmującą się studiami nad żydowską społecznością, Ziemią Izraela i Jerozolimą.
|
.svg)
