Jia Yi (ur. 201 p.n.e., zm. 169 p.n.e.[1]) − chiński poeta, urzędnik i teoretykkonfucjański z czasów dynastiiHan.
Pochodził zLuoyangu[2]. Wystosował do cesarzaWena memoriał, w którym nawoływał do przeprowadzenia reform w duchu konfucjańskim. Uważał, że społeczeństwo powinno funkcjonować jako jeden harmonijny organizm, zaś władca nie powinien rządzić niczym despota[3]. Despotyczne rządy doprowadziły bowiem do upadku państwaQin, którego cesarze narzucając siłą swoją wolę zaczęli popełniać w zarządzaniu krajem szereg błędów, z braku współpracy z poddanymi i zakazu krytyki rządzących niemożliwych do skorygowania[4]. Krytykował politykę zagraniczną cesarstwa Han, nawołując do walki przeciwkoXiongnu[5]. Uważał także, że w celu zapobieżenia rebeliom należy podzielić dobra feudalne na mniejsze jednostki, by w ten sposób osłabić ich siłę ekonomiczną i militarną. Jego apele do władcy pozostały jednak zlekceważone[6]. Choć władca zaczął wprowadzać reformy w kształcie proponowanym przez Jia Yi, on sam nie zrobił kariery urzędniczej, a wpływy na dworze mieli jego rywale. Nie mogąc dojść do głosu i pozostawiony na uboczu popełnił ostatecznie samobójstwo[7].
Do najsłynniejszych dzieł Jia Yi należą historiozoficzny esej o przyczynach upadku państwa Qin, najstarszy znany wiersz typufu z epoki Han pt.Sowa[8], oraz poemat poświęconyQu Yuanowi, w którym przyrównał swój los do losu wielkiego poety, który także nawoływał do uzdrowienia kraju i zlekceważony popełnił samobójstwo[9].
- ↑William Theodore De Bary, Richard John Lufrano: Sources of Chinese Tradition. T. 2. New York: Columbia University Press, 2000, s. 358.ISBN 0-231-11270-X.
- ↑He Zhaowu: An Intellectual History of China. Beijing: Foreign Languages Press, 1991, s. 183.ISBN 978-7-119-00003-9.
- ↑Xuezhi Guo: The Ideal Chinese Political Leader: A Historical and Cultural Perspective. Westport, Connecticut: Greenwood Publishing Group, 2002, s. 189.ISBN 0-275-97259-3.
- ↑Mark Edward Lewis: The Early Chinese Empires: Qin and Han. Cambridge, Massachusetts: The Belknap Press of Harvard University Press, 2007, s. 41.ISBN 978-0-674-02477-9.
- ↑Paula L. W. Sabloff: Mapping Mongolia: Situating Mongolia in the World from Geologic Time to the Present. Philadelphia: University of Pennsylvania Museum of Archaeology and Anthropology, 2011, s. 232.ISBN 978-1-934536-18-6.
- ↑Encyklopedia historyczna świata. T. III. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000, s. 47.ISBN 83-85909-61-3.
- ↑Aihe Wang: Cosmology and Political Culture in Early China. New York: Cambridge University Press, 2000, s. 201.ISBN 0-521-62420-7.
- ↑The Cambridge History of Chinese Literature. Kang-i Sun Chang, Stephen Owen (red.). T. 1. New York: Cambridge University Press, 2010, s. 90.ISBN 978-0-521-11677-0.
- ↑John S. Major: Defining Chu: Image and Reality in Ancient China. Honolulu: University of Hawai'i Press, 1999, s. 158.ISBN 0-8248-2905-0.
Ta osoba nosichińskie nazwiskoJia.
