Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Przejdź do zawartości

Jetro

Edytuj linki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ten artykuł dotyczy postaci biblijnej. Zobacz też:JETRO – japońska organizacja.

Jetro, właśc.Reuel (Reuel,hebr. רְעוּאֵל –Bóg jest pasterzem,Jetro,hebr. יִתְרוֹ – tytuł grzecznościowy) – postaćbiblijna,kapłan madianicki i ojciec siedmiu córek. Jedna z nich,Sefora, była żonąMojżesza.

Jetro w Biblii

[edytuj |edytuj kod]

Jetro pojawia się wbiblijnej Księdze Wyjścia.Mojżesz ochronił jego córki przed innymi pasterzami. W dowód wdzięczności kapłan przygarnąłMojżesza i dał mu za żonę jedną z nich, Seforę.

A kapłan Madianitów miał siedem córek. Przyszły one, naczerpały wody i napełniły koryta,

aby napoić owce swego ojca. Ale nadeszli pasterze i odpędzili je. Mojżesz wtedy powstał,

wziął je w obronę i napoił ich owce. A gdy wróciły doReuela, ojca swego, zapytał je:

«Dlaczego wracacie dziś tak wcześnie?» Odpowiedziały: «Egipcjanin obronił nas przed pasterzami

i naczerpał też wody dla nas i napoił nasze owce». Rzekł wówczas do córek: «A gdzie on jest,

i czemu pozostawiłyście tego człowieka? Zawołajcie go, aby pożywił się chlebem». Mojżesz

zgodził się zamieszkać u tego człowieka, a ten dał mu Seforę, córkę swą, za żonę. (Wj 2,16-21^[1])

Do Jetry należały stada, które pasłMojżesz, kiedy dostrzegłKrzew gorejący i otrzymał polecenie, że ma udać się dofaraona
i wyprowadzićIzraela zEgiptu (Wj 3,1^[1]).

Po wyjściu zEgiptu, Jetro wraz z Seforą i synamiMojżesza dołączył do obozuIzraelitów wRefidim,gdzie dokonał ofiary całopalnej.

Następnie Jetro, teść Mojżesza, złożył Bogu całopalenia i ofiary biesiadne.

Aaron i wszyscy starsi z Izraela przyszli i brali udział z teściem Mojżesza

w uczcie przed Bogiem. (Wj 18,12^[1])

Doradzał takżeMojżeszowi, aby ustanowił przełożonych nadIzraelem, a sam zajął się jedynie najważniejszymi sprawami (Wj 18,17-23^[1]).
Po ustaleniu przywódców Kapłan Jetro opuścił Mojżesza i udał się z powrotem do Madianu (Wj 18,24^[1]).

Jetro w Koranie

[edytuj |edytuj kod]

Jetro utożsamiany jest ze wspominanym wKoranie Szoajbem (arab. شعيب,Szu'ajb).Według 7 i 11Sury Koranu, został on posłany zmisją do swoich rodaków, Madianitów (7:83; 11:85-88).

PosłałemSzoajba do jego braci Madianitów. Ludzie! rzekł, chwalcie jednego Boga Pana Świata,

On nam dał dowody swej potęgi; zachowajcie sprawiedliwie miarę i wagę; nic nie ujmujcie z tego,

coście dać winni; nie plamcie ziemi, kiedy oczyszczoną została, a odniesiecie owoce z takiego życia,

jeżeli wierzyć będziecie. (7:83^[2])

Madianici nie rozumieli nauk Szoajba i nie chcieli przyjąć nowej wiary (11:89-96). Dowódcy Madianitów oskarżali Szoajbę o zwodnictwo i zagrozili wypędzeniem z miasta jego i wszystkich, którzy go słuchali, jeżeli nie wrócą do starej wiary (7:86-88). Zostali za to ukarani przezAllaha śmiercią i skazaniem na odrzucenie (7:89-90; 11:87).

Czas oznaczony nadszedł, Szoajb i wierni doświadczyli miłosierdzia Boskiego;

zemsta wylała się na przestępnych, znaleziono ich umarłych w domach ich.

Oni już więcej nie powstali. (11:87^[2])