Jerzy Karol Kurnatowski

Fotografia z ok. 1930
Data i miejsce urodzenia	1 lipca1874 Wola Krokocka
Data i miejsce śmierci	22 maja1934 Wola Krokocka
Zawód, zajęcie	prawnik ekonomista
Małżeństwo	Jadwiga Boetticher
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Karol Kurnatowski herbuŁodzia pseudonimKarol Bytyń,U. Prokop (ur.1 lipca1874 wWoli Krokockiej kołoSzadku, zm.22 maja1934 tamże) –polskiprawnik,ekonomista i publicysta, działacz społecznościewangelicko-reformowanej w RP,wolnomularz^[1]

Był synem Witolda (1827-1907) sędziego pokoju i jego drugiej żony Eleonory z Klimaszewskich. Maturę zdał w Gimnazjum klasycznym w Łodzi. W latach 1892–1897 studiował prawo naUniwersytecie Warszawskim. W 1897 po przedstawieniu tezy z zakresu prawakarnego, zatytułowanejDuel (Pojedynek), uzyskał tytuł kandydata praw. Po studiach w latach 1896–1899 pracował w kancelarii adwokackiej, a później przez kolejne cztery lata (1899–1903) gospodarował w Woli Krokockiej. W1901 roku otworzył własną kancelarię adwokacką wŁodzi, w 1903 przeniósł się do Warszawy. W 1902 ożenił się z Jadwigą z Boetticherów malarką. Nie mieli dzieci. W 1904 wyjechał doParyża do 1907 studiował w Collège Libre des Sciences Sociales. Powrócił do Warszawy w 1908, w czasieI wojny światowej od 1915 przebywał w Petersburgu gdzie był szefem biura prasy zagranicznej Rady Międzypartyjnej. W Petersburgu prowadził aktywną działalność w Towarzystwie Prawników i Ekonomistów, wygłaszając referaty na tematy polityczne i gospodarcze. Był zwolennikiem podejmowania działalności gospodarczej przez samorządy, które powinny konkurować z firmami prywatnymi, inspirując się ideami kooperatyzmu i solidaryzmu. W lipcu 1918 powrócił do Polski, do Warszawy. W latach 1919–1920 działał w na rzecz akcji plebiscytowej na Mazurach. Zorganizował kurs i prowadził wykłady dla działaczy plebiscytowych. Był założycielem i prezesem (przez 7 lat) Zrzeszenia Plebiscytowego Ewangelików-Polaków. Blisko współpracował z biskupemJuliuszem Bursche i Mazurskim Komitetem Plebiscytowym, W latach1919–1923 pracował kolejno w Ministerstwie Komunikacji, gdzie był współredaktorem pisma„Bandera Polska”, w Ministerstwie Robót Publicznych iGłównym Urzędzie Statystycznym. W latach1919–1934 był profesorem Szkoły Nauk Politycznych i kierował katedrą historii społeczno-gospodarczej. W latach1929–1934 wykładał politykę gospodarczą oraz historię przemysłu i handlu, będąc także profesorem Instytutu Studiów Handlowych i Orientalistycznych. Był wykładowcą spółdzielczości wWolnej Wszechnicy Polskiej, gdzie 11 czerwca 1919 mianowano go docentem^[2]. W 1922 kandydował do Sejmu RP, jednak nie zdobył mandatu posła. Należał do Polskiego Stronnictwa Mieszczańskiego i wchodził w skład Rady Naczelnej tej organizacji^[3].

Przez trzy kadencje (9 lat) Jerzy Kurnatowski był radcą konsystorza ewangelicko-reformowanego, jak również członkiem zarządu i prezesem Zrzeszenia Ewangelików-Polaków. OdznaczonyKrzyżem Walecznych (dwukrotnie),Legią Honorową i czechosłowackimOrderem Białego Lwa IV klasy^[4].

Zmarł w Woli Krokockiej, został pochowany na cmentarzu wSzadku w części przeznaczonej dla ewangelików..^[5]

Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie 180 edytorów pięciotomowejIlustrowanej encyklopedii Trzaski, Everta i Michalskiego wydanej w latach 1926-1928 gdzie zredagował hasła związane z ekonomią^[6] . Napisał również:

• Teoria i praktyka radykalizmu 1906.
• Dobro i zło. Studia etyczne, Lwów-Warszawa 1907.^[7]
• Katolicyzm i polskość, Kielce 1907.^[8]
• O solidaryzmie, Warszawa 1908.^[9]
• Solidaryzm. Według wykładów prof. KarolaGide’a opracował Jerzy Kurnatowski, Lwów 1908.^[10]
• Zasady moralne, Warszawa 1909.^[11]
• Doktryny ekonomiczne, Warszawa 1909.^[12]
• Pomoc wzajemna, Warszawa 1910.^[13]
• Robotnicze związki zawodowe: praktyka i teoria., Warszawa 1911.^[14]
• Przyczyny wojny europejskiej, Warszawa 1915.^[15]
• Solidaryzm jako doktryna demokracji, Warszawa 1922.^[16]
• Sejm a miasta, Warszawa 1922.^[17]
• Polacy w Niemczech i Niemcy w Polsce, Warszawa 1925^[18] (tłumaczenie francuskie i angielskie)^[19][20].
• Zagadnienie Prus Wschodnich, Warszawa 1925^[21] (również tłumaczenie francuskie i włoskie).
• Czechosłowacja i Czechosłowacy 1926.^[22]
• Kaszubi, ich rozwój kulturalny i gospodarczy, Warszawa 1929.^[23]
• Polskie kandydatury na tron czeski, Warszawa 1932.^[24]
• Współczesne idee społeczne, Warszawa 1933.^[25]
• Pozyskanie korony czeskiej przez Jagiellonów, Warszawa 1933.^[26]

• Trzaska,Katalog wydawnictw Trzaski, Everta i Michalskiego, Warszawa: Trzaska, Evert i Michalski, 1939 .

• Absolwenci i studenci Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
• Kurnatowscy herbu Łodzia
• Szlachta kalwińska w Polsce
• Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
• Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
• Polacy odznaczeni Orderem Lwa Białego
• Polscy adwokaci
• Polscy działacze spółdzielczy
• Polscy ekonomiści
• Polscy encyklopedyści
• Polscy wolnomularze (II Rzeczpospolita)
• Urodzeni w 1874
• Urzędnicy Ministerstwa Komunikacji II Rzeczypospolitej
• Urzędnicy Ministerstwa Robót Publicznych
• Wykładowcy Wolnej Wszechnicy Polskiej
• Zmarli w 1934

• Uniwersalny szablon cytowania – brak strony
• Szablony cytowania – problemy – cytuj – strona główna
• Szablon odn bez numeru strony