.jpg) Jerzy Drzewiecki planujący samolotRWD-9 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 7 sierpnia 1902 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 maja 1990 | ||
| Zawód, zajęcie | konstruktor lotniczy | ||
| Narodowość | |||
| Odznaczenia | |||
  | |||
| |||
Jerzy Drzewiecki (ur.7 sierpnia1902 wWarszawie, zm.15 maja1990 wOttawie) –polskiinżynier, konstruktor lotniczy i pilot doświadczalny.
Urodził się w rodzinie doktora medycyny, homeopaty Józefa (1860–1907) i Jadwigi Alfonsyny z Jankowskichh.Jastrzębiec (1879–1949). Miał siostrę Jadwigę po mężu Englicht (1904–1944). Od 1912 r. uczęszczał do szkoły H. Rygiera wGrodzisku Mazowieckim, od 1914 r. do szkoły Wojciecha Górskiego w Warszawie. W roku 1915 rozpoczął naukę w gimnazjum im. Emiliana Konopczyńskiego w Warszawie[1].
Od 12 lipca do 4 grudnia 1920 brał udział wwojnie polsko-bolszewickiej, walczył ochotniczo w8 pułku artylerii polowej; wówczas zaprzyjaźnił się zStanisławem Wigurą.
W 1921 r. zdał egzamin dojrzałości i 1 października 1921 r. rozpoczął studia naWydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej razem z m.in. ze:Stanisławem Nowkuńskim,Stanisławem Praussem,Stanisławem Rogalskim iStanisławem Wigurą.
W 1924 r. skonstruował szybowiec JD-1[2] (SL-2 „Czarny Kot”), który wziął w 1925 r. udział wII Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym naOksywiu[3].
W 1925 odbył przeszkolenie pilotażowe w wojsku z inicjatywyWłodzimierza Zagórskiego. W 1926 skonstruował swój pierwszy samolot – płatowiec turystycznyJD-2. W ramach Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Politechniki Warszawskiej, która w późniejszym okresie stała się spółkąDoświadczalne Warsztaty Lotnicze, brał udział w konstrukcji, wraz ze Stanisławem Wigurą oraz Stanisławem Rogalskim, pierwszych samolotówRWD.
Dokonałprób w locie samolotówJD-2 orazRWD-1 doRWD-7 jakopilot doświadczalny. Uległ ciężkiemu wypadkowi podczas próbRWD-6 i po tym wypadku zakończył karierę oblatywacza.
PodczasII wojny światowej przebywał wWielkiej Brytanii, gdzie służył wATA.
Po wojnie, nie decydując się na powrót do Polski, która weszła w obszar wpływuZwiązku Radzieckiego, w 1947 r. wyemigrował doKanady. Tu nie znalazł zatrudnienia w przemyśle lotniczym. Pracował jako kreślarz. W 1950 r. ożenił się z Józefą Śmiałowską, z którą miał trzy córki: Martę, Annę i Ewę[1].
