Jean Baptiste Joseph Fourier (ur.21 marca1768 wAuxerre, zm.16 maja1830 wParyżu[1]) –francuskimatematyk ifizyk. Twórcaanalizy harmonicznej, zwanej teżanalizą Fouriera – teoriiszeregów Fouriera itransformacji Fouriera.
Szereg Fouriera to przedstawieniefunkcji okresowejf w postaci sumy nieskończonego ciągu sinusów i cosinusów pomnożonych przez współczynniki. Fourier podał wzory całkowe na te współczynniki i twierdził, że ten szereg jest zbieżny dof dla szerokiego zakresu funkcji.Warunki dostateczne, przy których szereg Fouriera jest zbieżny do rozwijanej funkcji podałDirichlet.
Fourier używał tych szeregów w swej fundamentalnej pracy z teoriiprzewodzenia ciepła, opublikowanej w swej pracyThéorie analytique de la chaleur, Paris, 1822.
W czasiewyprawy Napoleona do Egiptu Fourier był sekretarzemInstytutu Egipskiego wKairze, komisarzem francuskim przy rządzie egipskim i szefem sądownictwa. Później był m.in.prefektemdepartamentu Izery i mieszkał wGrenoble[2].
Jego nazwisko pojawiło się naliście 72 nazwisk na wieży Eiffla[3].
Na jego cześć uniwersytet w Grenoble, w którym w 1811 r. założył onFaculté des Sciences, nazwanoL’université Joseph-Fourier (UJF)[4].
południowo-
-zachodnia | |
|---|
południowo-
-wschodnia | |
|---|
północno-
-zachodnia | |
|---|
północno-
-wschodnia | |
|---|
Identyfikatory zewnętrzne:
.jpg)