W 1940 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a w 1944 wstąpił do korpusu dyplomatycznego Peru, pełniąc funkcję sekretarza ambasady w placówkach weFrancji,Wielkiej Brytanii,Boliwii iBrazylii. Od 1961 był ambasadorem wSzwajcarii,ZSRR,Polsce iWenezueli. W latach 1971–1975 był przedstawicielem Peru w ONZ, a w okresie 1975–1977 zastępcą sekretarza generalnego.
27 lutego 1979 został mianowany podsekretarzem ONZ do spraw specjalnych i był osobistym przedstawicielem sekretarza generalnego do sprawAfganistanu. 1 stycznia 1982 objął po raz pierwszy funkcję sekretarza generalnego.
Javier Pérez de Cuéllar (2015)
Jako sekretarz generalny dzięki swym talentom negocjacyjnym doprowadził do zawieszenia broni w wojnie iracko-irańskiej w 1988, a także do uzyskania niepodległości przezNamibię w 1990. Tuż przedI wojną w Zatoce Perskiej negocjował zSaddamem Husajnem wycofanie oddziałów irackich zKuwejtu.
Po dwóch kadencjach na stanowisku sekretarza generalnego założył w 1995 Związek na rzecz Peru, z ramienia którego kandydował w wyborach prezydenckich. W 1995 przegrał wybory prezydenckie zAlberto Fujimorim. Po ucieczce Fujimoriego i w okresie powstałych wówczas zamieszek, od listopada 2000 do lipca 2001 pełnił funkcję premiera kraju, potem był ambasadorem we Francji, kończąc misję we wrześniu 2004.
.jpg)
.svg)
.png)
_-_ribbon_bar.png)
_Grand_Gwanghwa_Medal_ribbon.gif)
_-_ribbon_bar.png)
_-_ribbon_bar.gif)
