_(27402979885).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 12 września 1987 | |||||||||
| Wzrost | 180 cm | |||||||||
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Status profesjonalny | 2005 | |||||||||
| Zakończenie kariery | 2021 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 1 WTA 125K, 4 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 25(29 października 2012) | |||||||||
| Australian Open | 3R (2015) | |||||||||
| Roland Garros | QF (2010, 2012) | |||||||||
| Wimbledon | QF (2016) | |||||||||
| US Open | 4R (2016) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 13 WTA, 1 WTA 125K, 4 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 3(22 lutego 2016) | |||||||||
| Australian Open | QF (2012) | |||||||||
| Roland Garros | F (2015) | |||||||||
| Wimbledon | W (2010) | |||||||||
| US Open | W (2010) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Jarosława Wiaczesławowna Szwiedowa,ros. Яросла́ва Вячесла́вовна Шве́дова (ur.12 września1987 wMoskwie) –kazachskatenisistka, do 2008 rokurosyjska, mistrzyniWimbledonu 2010 iUS Open 2010 w grze podwójnej, finalistkaFrench Open 2010 w grze mieszanej, pierwsza osoba z Kazachstanu, która zdobyła tytuł wielkoszlemowy, klasyfikowana w rankingu WTA na 25. miejscu w grze pojedynczej (2012) i 3. w grze podwójnej (2016), medalistkaigrzysk azjatyckich, reprezentantka Kazachstanu wPucharze Federacji iPucharze Hopmana, zdobywczyninagrody WTA w kategorii „Powrót Roku” (2012)[1].
Jarosława Szwiedowa rozpoczęła treningi tenisowe w wieku ośmiu lat, zachęcona przez swojego ojca. W 2001 roku rozpoczęła występy w turniejach juniorskichMiędzynarodowej Federacji Tenisowej. W 2004 doszła do finału wielkoszlemowegoFrench Open w grze podwójnej dziewcząt w parze z Iriną Kotkiną; przegrały zKateřiną Böhmovą iMichaëllą Krajicek. 12 września 2005 zajmowała najwyższe, 13. miejsce w mieszanym rankingu juniorskim.
Status profesjonalnej tenisistki otrzymała w 2002 roku, występowała wówczas w barwachRosji. W październiku 2003 po raz pierwszy wystąpiła w kwalifikacjach do zawodów WTA wTaszkencie, ale zagrała tam tylko jeden mecz. Po serii sukcesach w rozgrywkach kobiecych Międzynarodowej Federacji Tenisowej otrzymała dziką kartę od organizatorów turnieju wFiladelfii w 2005 i jest to jej oficjalny debiut w WTA Tour. Swój pierwszy mecz wygrała zHaną Šromovą 6:2, 6:1, po czym przegrała zNadieżdą Pietrową. W lutym 2006 w swoim drugim występie zawodowym przeszła eliminacje wMemphis i doszła do drugiej rundy. W czerwcu przebrnęła eliminacje doWimbledonu, odnotowując tym samym swój debiut w turnieju wielkoszlemowym. Nie udało jej się zakwalifikować do żadnych innych zawodów.
Jej nazwisko stało się znane niespodziewanie w lutym 2007, kiedy to jako zawodniczka numer 143 w rankingu WTA wygrała zmagania wBengaluru. Po drodze pokonałaTamarine Tanasugarn,Sanię Mirzę iMarę Santangelo. Dzięki temu po raz pierwszy w karierze awansowała do czołowej setki światowej klasyfikacji. Na tym jednak szczęśliwa passa Rosjanki się zakończyła, bowiem do końca sezonu w kolejnych zawodach nie przechodziła drugiej rundy. W 2008 zmieniła obywatelstwo zrosyjskiego nakazachskie. Przyczyną była atrakcyjna oferta tamtejszej federacji tenisowej oraz fakt, że w Rosji jest wiele wysoko notowanych tenisistek i trudno jest tam dostać się do czołówki w swoim państwie, co z kolei blokuje możliwość występu w wielu zawodach. W tym samym czasie obywatelstwo zmieniła rodaczka Szwiedowej,Galina Woskobojewa, a nieco później również pochodząca zBułgariiSesił Karatanczewa. W swoim pierwszym sezonie w nowych barwach nie pokazała się jednak z najlepszej strony w grze pojedynczej, w żadnym turnieju nie dochodząc dalej niż do drugiej rundy.
Przerwała tę serię podczasFrench Open 2009, osiągając rundę trzecią; pokonała tamKaię Kanepi iArantxę Rus, uległa po trzysetowym meczuMarii Szarapowej. W lipcu po raz drugi w karierze doszła do ćwierćfinału turnieju WTA, tym razem miało to miejsce wPalermo, przegrała zSarą Errani. Tydzień później wBad Gastein znalazła się w półfinale, pokonana przezAndreę Petković. PodczasFrench Open 2010 po raz pierwszy w karierze doszła do indywidualnego ćwierćfinału turnieju wielkoszlemowego. Zdołała wyeliminowaćAgnieszkę Radwańską,Alisę Klejbanową, zatrzymując się dopiero na rozstawionej z czwartym numeremJelenie Janković. W efekcie 21 czerwca zajmowała najwyższe, 21. miejsce w notowaniach WTA.
W roku 2011 ani razu nie przebrnęła drugiej rundy zawodowego turnieju. Wypadła do trzeciej setki światowej klasyfikacji. Feralną passę przełamała w lutym 2012, dochodząc do ćwierćfinału wBogocie. Przegrała zTímeą Babos. W kwietniu zagrała w trzeciej rundzie wCharleston, eliminując po drodzeYaninę Wickmayer. Wiosną wyrównała swoje najlepsze osiągnięcie wielkoszlemowe, dochodząc do ćwierćfinałuFrench Open. W czwartej rundzie pokonała broniącą tytułuLi Na, a następnie uległa ówczesnej mistrzyniWimbledonu,Petrze Kvitovej.
30 czerwca 2012 w meczu trzeciej rundyWimbledonu przeciwkoSarze Errani, zdobyłazłotego seta, to znaczy wygrała wszystkie punkty w partii[2]. Spotkanie zakończyło się rezultatem 6:0, 6:4 na korzyść Kazaszki. Jest to pierwszy przypadek w historii, gdy złotego seta ustanowiła kobieta. Wcześniej dokonał tego jedynieBill Scanlon w 1985 roku w Delray Beach w starciu zMarcosem Hocevarem. W 2006 Szwiedowa była bliska tego osiągnięcia, w meczu zAmy Frazier w drugiej rundzie w Memphis zapisała na swoim koncie dwadzieścia trzy punkty z rzędu w jednym secie i ostatecznie przegrała z Amerykanką 6:1, 0:6, 0:6.
W kwietniu 2013 roku osiągnęła ćwierćfinał zawodów wStuttgarcie, ulegając w nimAngelique Kerber 3:6, 6:7(2).
W kwietniu 2015 awansowała do finału zawodów rangiWTA International Series wBogocie, gdzie w finale uległaTelianie Pereirze 6:7(2), 1:6. W listopadzie zwyciężyła w zawodach kategoriiWTA Challenger Tour wHua Hin. W finale pokonałaNaomi Ōsakę wynikiem 6:4, 6:7(8), 6:4.
Jarosława Szwiedowa znana jest z osiągnięć w grze podwójnej. Według stanu na 9 lipca 2016, wygrała czternaście turniejów w tej konkurencji, w tym dwawielkoszlemowe. 6 czerwca 2011 zajmowała czwarte miejsce w klasyfikacji deblistek WTA.
W swoim debiucie w tej konkurencji podczas zawodów wMemphis w 2006 roku doszła do półfinału. W zaledwie trzecim występie w ramach WTA, a pierwszym starcie wielkoszlemowym, awansowała zeStéphanie Foretz do ćwierćfinałuUS Open 2007. Przegrały tam z rozstawionymiVladimíra Uhlířovą iÁgnes Szávay. Dzięki temu wynikowi znalazła się w drugiej setce notowań WTA. Jesienią doszła do półfinału wKolkacie. W 2008 roku startowała z różnymi partnerkami, osiągając najlepszy rezultat wCincinnati. Tam w finale zHsieh Su-wei uległy po trzech wyrównanych setachMarii Kirilenko iNadieżdzie Pietrowej.
W lutym 2009 w parze zTamarine Tanasugarn odniosła pierwsze turniejowe zwycięstwo, triumfując wPattaya. Trzy miesiące później zİpek Şenoğlu znalazła się w półfinale wRzymie, gdzie pokonały utytułowane rywalki:Virginię Ruano Pascual,Zheng Jie,Agnieszkę Radwańską,Květę Peschke iLisę Raymond.
Po kilku z rzędu porażkach w pierwszych rundach na początku roku 2010 wypadła z grona pięćdziesięciu najlepszych deblistek globu. W kwietniu zMariją Kondratiewą awansowała do finału wMarbelli. W czerwcu była również wicemistrzynią w’s-Hertogenbosch u bokuVanii King. Dwa tygodnie później tenisistki te wywalczyły mistrzostwo wielkoszlemowe w ramachWimbledonu. Wystąpiły jako debel nierozstawiony, pokonały we wcześniejszych rundachLiezel Huber,Szachar Pe’er,Nadieżdę Pietrową,Samanthę Stosur, Květę Peschke iKatarinę Srebotnik, a w finaleJelenę Wiesninę iWierę Zwonariową. Szwiedowa została pierwszą osobą zKazachstanu w dziejach, która wygrała tytuł wielkoszlemowy. Był to jej drugi sukces w karierze.
Po sensacyjnie słabych występach w letnim cyklu amerykańskich turniejów, Szwiedowa i King wNowym Jorku ponownie sięgnęły po wielkoszlemowe mistrzostwo. Do listy pokonanych dodały najwyżej notowane wówczasGiselę Dulko iFlavię Pennettę. W półfinale ograłyCarę Black iAnastasiję Rodionową, a w finale Liezel Huber i Nadieżdę Pietrową. Dla Szwiedowej był to trzeci profesjonalny tytuł w kolekcji. Po nowojorskim turnieju w duecie z King osiągnęła jedynie półfinał wPekinie, a pierwszy meczMistrzostw WTA przegrała z Dulko i Pennettą.
Wiosną 2011 po dojściu do finału wMadrycie ustanowiła swój najlepszy wynik wRoland Garros, kończąc zmagania na półfinale. Amerykanka i Kazaszka nie obroniły trofeum wimbledońskiego, jako najwyżej rozstawiona para w drugiej rundzie z kretesem przegrywając ze Stosur i Lisicki. W lipcu zdołały wygrać turniej wWaszyngtonie. Miesiąc później triumfowały też wCincinnati, ale w finaleUS Open musiały uznać wyższość Huber i Raymond. Mecz ten zakończył się wynikiem 6:4, 6:7, 6:7. W październiku zwyciężyły wMoskwie, ale ponownie przegrały mecz otwarcia Mistrzostw WTA.
W styczniu 2012 Szwiedowa po raz pierwszy awansowała do ćwierćfinału wMelbourne, gdzie przegrała zAndreą Hlaváčkovą iLucie Hradecką. W kwietniu została wicemistrzynią wCharleston po finale zAnastasiją Pawluczenkową iLucie Šafářovą; tym razem partnerowała jejAnabel Medina Garrigues.
Na początku sezonu wspólnie zJulią Görges osiągnęła finał rywalizacji wAuckland. Sięgnęła też po tytuł w debiutującym w rozgrywkach WTA Tour turnieju weFlorianópolis. Razem z Mediną Garrigues pokonały w finale paręAnne Keothavong iWalerija Sawinych wynikiem 6:0, 6:4. W turnieju rangiWTA International Series wTaszkencie awansowała do finału, razem zTímeą Babos wygrywając 6:3, 6:3 nad parąMandy Minella–Wolha Hawarcowa. W listopadzie osiągnęła dwa finały rozgrywekWTA Challenger Tour – wNankinie przegrała, zaś wTajpej została mistrzynią.
W sezonie 2014 Szwiedowa razem z Mediną Garrigues triumfowały w dwóch turniejach. Najpierw obroniły tytuł weFlorianópolis, zwyciężając 7:6(1), 2:6, 10–3 zFrancescą Schiavone iSilvią Soler Espinosą. Miesiąc później wCharleston pokonałyChan Hao-ching wraz zChan Yung-jan wynikiem 7:6(4), 6:2.
W maju 2015 Kazaszka w parze zCasey Dellacquą triumfowała w zawodach rangiWTA Premier Mandatory wMadrycie, w finale pokonującGarbiñe Muguruzę orazCarlę Suárez Navarro 6:3, 6:7(4), 10–5. PodczasFrench Open iUS Open australijsko-kazachski debel awansował do finałów, w których przegrywał: w pierwszym z nich zBethanie Mattek-Sands iLucie Šafářovą 6:3, 4:6, 2:6, natomiast w drugim zMartiną Hingis iSanią Mirza 3:6, 3:6. Razem z Dellacquą w meczu mistrzowskim wCincinnati uległy 5:7, 4:6 Chan Hao-ching i Chan Yung-jan. W październiku razem zAlizé Cornet triumfowała wHongkongu, gdzie wygrały 7:5, 6:4 nadLarą Arruabarreną iAndreją Klepač.
W sezonie 2016 Szwiedowa razem z Tímeą Babos osiągnęły finał wMiami, w którym nie sprostały Bethanie Mattek-Sands i Lucie Šafářovej 3:6, 4:6. Wynikiem 6:1, 6:1 zakończył się mecz finałowy w’s-Hertogenbosch, gdzie Kazaszka iOksana Kalasznikowa pokonałyXenię Knoll iAleksandrę Krunić. Wspólnie z Babos zanotowały wielkoszlemowy finał na kortach trawiastychWimbledonu, ale przegrały w nim z siostramiSereną iVenus Williams 3:6, 4:6.
Łącznie Kazaszka zagrała w sześciu wielkoszlemowych finałach w grze podwójnej, w tym cztery przegrała.
W 2010 roku Szwiedowa zagrała w finaleFrench Open w grze mieszanej. Jej partnerem byłAustriakJulian Knowle, a w decydującym starciu ulegliKatarinie Srebotnik iNenadowi Zimonjiciowi. Ponadto z tym samym partnerem osiągnęła ćwierćfinałWimbledonu 2010. ZDenisem Istominem osiągnęła półfinałAustralian Open 2013
Od 2009 reprezentujeKazachstan w turnieju oPuchar Federacji. W 2012 roku uczestniczyła wigrzyskach olimpijskich. Zarówno wgrze pojedynczej, jak ipodwójnej osiągnęła drugą rundę zawodów.
W 2010 i 2011 roku reprezentowałaKazachstan w rozgrywkach oPuchar Hopmana, w obu przypadkach razem zAndriejem Gołubiewem. W swoim pierwszym starcie zajęli drugie miejsce w grupie za Brytyjczykami,Laurą Robson iAndym Murrayem, w drugim nie wygrali ani jednej konfrontacji grupowej.
Jarosława Szwiedowa urodziła się wMoskwie. Jej rodzice to Wiaczesław Szwiedow i jego żona Nurzja, profesjonalna biegaczka. Tenisistka ma brata o imieniu Pavel, który jest studentem. W 2008 zdecydowała się na zmianę obywatelstwa zrosyjskiego nakazachskie, pomimo to nadal mieszka i trenuje w Moskwie.
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
 Rosja |  Kazachstan | |||||||||||||||||||||||||
| Turniej | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018–2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | Q3 | 2R | 1R | 2R | A | Q1 | 1R | 1R | 3R | 2R | 1R | przerwa w grze | A | 1R | 0 / 9 | 5 – 9 | |||||
| French Open | A | A | A | A | Q1 | 1R | Q1 | 3R | QF | 1R | QF | 2R | 2R | 1R | 1R | 1R | przerwa w grze | A | A | 0 / 10 | 12 – 10 | |||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | 1R | Q2 | 2R | 2R | 1R | 4R | 2R | 4R | 1R | QF | przerwa w grze | NH | A | 0 / 10 | 13 – 9 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | Q3 | 1R | 1R | 3R | 1R | Q3 | 2R | 3R | 1R | Q3 | 4R | przerwa w grze | A | 1R | 0 / 9 | 8 – 9 | ||||||
| Ranking na koniec roku | – | 494 | 756 | 315 | 132 | 89 | 91 | 53 | 39 | 206 | 29 | 81 | 66 | 82 | 33 | 292 | – | –[a] | 433 | 0 / 38 | 38 – 37 | |||||
| Rosja | Kazachstan | ||||||||||||||||||||||||||
| Turniej | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018–2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | A | QF | 1R | 2R | 2R | 2R | 3R | przerwa w grze | A | 1R | 0 / 10 | 8 – 10 | ||||||
| French Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | SF | QF | 2R | 2R | F | 3R | 1R | przerwa w grze | A | A | 0 / 11 | 15 – 10 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 2R | 2R | W | 2R | 3R | A | 3R | QF | F | przerwa w grze | NH | A | 1 / 8 | 21 – 7 | |||||||
| US Open | A | A | A | A | A | QF | 1R | 2R | W | F | 3R | 1R | 2R | F | 3R | przerwa w grze | A | 1R | 1 / 11 | 24 – 10 | |||||||
| Ranking na koniec roku | 955 | 780 | – | – | 242 | 111 | 42 | 49 | 7 | 5 | 26 | 59 | 24 | 6 | 14 | 37 | – | –[a] | 827 | 2 / 40 | 68 – 37 | ||||||
| Rosja | Kazachstan | ||||||||||||||||||||||||||
| Turniej | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018–2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | SF | A | 1R | 2R | A | przerwa w grze | A | 1R | 0 / 5 | 5 – 5 | ||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | F | A | 1R | A | SF | 1R | 2R | 2R | przerwa w grze | NH | A | 0 / 6 | 9 – 6 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 2R | QF | 2R | 3R | A | A | A | SF | przerwa w grze | NH | A | 0 / 5 | 9 – 5 | |||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 3R | A | A | A | QF | QF | przerwa w grze | NH | QF | 0 / 5 | 7 – 5 | |||||||
| 0 / 21 | 30 – 21 | ||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series(2012–2020) | |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 18 lutego 2007 | Bengaluru | Twarda |  Mara Santangelo | 6:4, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 19 kwietnia 2015 | Bogota | Ceglana |  Teliana Pereira | 6:7(2), 1:6 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 3 czerwca 2010 | French Open | Ceglana |  Julian Knowle |  Katarina Srebotnik Nenad Zimonjić | 6:4, 6:7(5), 9–11 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 15 listopada 2015 | Hua Hin | Twarda |  Naomi Ōsaka | 6:4, 6:7(8), 6:4 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 3 listopada 2013 | Nankin | Twarda |  Zhang Shuai | Misaki DoiXu Yifan | 1:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) |  Caroline Garcia |  Anna-Lena Friedsam Alison Van Uytvanck | 6:3, 6:3 |
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2010 | Półfinał |  Vania King |  Gisela DulkoFlavia Pennetta | 4:6, 4:6 |
| 2011 | Półfinał | Vania King |  Květa PeschkeKatarina Srebotnik | 3:6, 4:6 |
| 2015 | wycofanie |  Casey Dellacqua | nie wystąpiły | |
| 2016 | Ćwierćfinał |  Tímea Babos | Bethanie Mattek-SandsLucie Šafářová | 7:5, 6:7(6), 2–10 |
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2004 | French Open | Ceglana | Irina Kotkina | Kateřina Böhmová Michaëlla Krajicek | 3:6, 2:6 |
| 2001–2010 | |
|---|---|
| 2011–2020 | |
| od 2021 |
| 2001–2010 | |
|---|---|
| 2011–2020 | |
| od 2021 |
