 | |||
.svg) | |||
 | |||
| Król Brazylii,Portugalii i Algarve | |||
| Okres | |||
|---|---|---|---|
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Dane biograficzne | |||
| Dynastia | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Data i miejsce śmierci | |||
| Ojciec | |||
| Matka | |||
| Żona | |||
| Dzieci | Maria Teresa, Antoni,Maria Izabela,Piotr,Maria Franciszka, Izabela Maria,Michał,Maria da Assunção, Anna de Jesus | ||
| Odznaczenia | |||
                         | |||
| |||
Jan VI Bragança (ur.13 maja1767 wLizbonie, zm.10 marca1826 tamże) –król Brazylii w latach 1816–1822 iPortugalii w latach 1816–1826.
Syn portugalskiej pary królewskiejMarii I iPiotra III. Od 1791 z powodu postępującego stanumelancholii idewocji matki faktycznie kierował sprawami państwa, a od 1799 pełnił obowiązkiregenta.
W czasierewolucji francuskiej próbował bez powodzenia zorganizować koalicjęPortugalii,Hiszpanii iWielkiej Brytanii. Po śmierciLudwika XVI wypowiedział wojnęRepublice Francji. W 1801 wdał się w wojnę z Hiszpanią, w której armia portugalska poniosła klęskę i zmuszona była wypłacić ogromną rekompensatę.
W 1806 odmówił przystąpienia do napoleońskiejblokady kontynentalnej. Był to pretekst do kolejnej wojny z Francją. W 1807 Portugalia została zajęta przez wojska napoleońskie, a Jan VI wraz z rodziną został zmuszony do ucieczki z Europy. Udał się doAmeryki Południowej, gdzie proklamował utworzenieKrólestwa Brazylii, a następnie na wzór angielski przekształcił podległe mu terytoria wZjednoczone Królestwo Portugalii, Brazylii i Algarve.
Mimo że w 1808 Portugalia została oswobodzona z okupacji francuskiej nie zdecydował się na powrót do Europy. Dwór królewski rezydował wRio de Janeiro, w Lizbonie w imieniu rodziny królewskiej władzę sprawowała rada regencyjna. W 1816 przejął pełnię władzy jako król Portugalii i Brazylii. W Ameryce Południowej zaangażował się w rozwój Królestwa Brazylii oraz wojnę o niepodległość kolonii hiszpańskich. Wysłał portugalskie siły zbrojne doZjednoczonych Prowincji Rio de La Plata. Wmieszanie się w wewnętrzne sprawy byłych kolonii hiszpańskich zakończyło się przyłączeniemUrugwaju do Brazylii. Prowadząc politykę usamodzielnienia Brazylii spod wpływów metropolii doprowadził w krótkim czasie do ruiny gospodarczej Portugalii, która była uzależniona od dostaw surowców z kolonii w Ameryce Południowej.
W 1820 w związku z rewolucją liberalną został zmuszony do powrotu do Portugalii. Po przybyciu do Lizbony w 1821 zaprzysiągł konstytucję zmieniającą ustrój państwa. Poparcie udzielone kręgom reformatorów w Portugalii doprowadziło do buntu w rodzinie królewskiej. Cofnięcie przywilejów gwarantujących samorządność Brazylii wywołało sprzeciw syna króla,Piotra, który ogłosił suwerenność byłej kolonii, zdetronizował ojca i koronował się nacesarza. W Portugalii przeciwko Janowi VI wystąpił z kolei drugi syn,Michał, który wywołał powstanie konserwatystów i dążył do przywróceniaabsolutyzmu.
Rebelię w Portugalii udało mu się zdławić w 1824 z pomocą wojsk angielskich. Jan VI nie zdołał jednak podporządkować sobie z powrotem Brazylii i w 1825 ostatecznie uznał jej pełną niezależność.
Przed śmiercią regentką Portugalii wyznaczył córkę Izabelę Marię. Nie wskazał jednak następcy tronu, co spowodowało kilkuletni kryzys i wojnę pomiędzy jego dwoma synami – Michałem i Piotrem – o władzę.
W 1785 ożenił się z infantką hiszpańskąCharlottą Joachimą Burbon. Ze związku pochodziło dziewięcioro dzieci:
.svg)
.svg)