Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
profesor nauk humanistycznych | |||
Specjalność: historia Polski epoki nowożytnej | |||
Alma Mater | |||
Habilitacja | |||
Profesura | |||
Uczelnia | |||
Rektor WSP w Opolu | |||
|
Jan Seredyka (ur.8 października1928 wGrajewie, zm.16 sierpnia2008 wWarszawie) – polski historyk, specjalizujący się w historii Polskinowożytnej, profesorUniwersytetu Opolskiego.
PodczasII wojny światowej pracował jako robotnik przymusowy wPińsku na Polesiu. W czerwcu1945 roku przybył wpierwszej fali powojennych przymusowych polskich wysiedleńców zKresów doOpola. Tutaj uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika. Po jej ukończeniu rozpoczął studia historyczne naUniwersytecie Wrocławskim, gdzie napisał magisterium, a następnie doktorat pod kierunkiem prof.Władysława Czaplińskiego. Na tej samej uczelni uzyskał także stopieńdoktora habilitowanego w zakresie historii.
Od1959 był związany zWyższą Szkołą Pedagogiczną wOpolu, gdzie podjął pracę w Katedrze Historii Nowożytnej. Mianowany docentem w1968 roku. W1981 uzyskał tytułprofesora zwyczajnego[1]. Po przejściu na emeryturę w1999 kontynuował pracę na Uniwersytecie Opolskim iWyższej Szkole Zarządzania i Bankowości wPoznaniu.
Jego zainteresowania badawcze skupiały się głównie wokół problemów parlamentaryzmu w Rzeczypospolitej szlacheckiej XVI i XVII w. Powołał w Opolu Katedrę Historii Parlamentaryzmu, która skupiła specjalistów tej dziedziny z różnych ośrodków krajowych i zagranicznych.
|