![]() | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
poseł do Sejmu Krajowego Galicji | |||
Okres | |||
Burmistrz Rzeszowa | |||
Okres | |||
Następca | |||
|
Jan Karol Stefan Pogonowski[1] herbuOgończyk (ur. 28 grudnia1823 wOleszycach, zm.31 grudnia1897 wRzeszowie) – notariusz, pierwszy naczelnik miastaRzeszowa i przewodniczący Rady Miejskiej w latach1867–1868. Poseł doSejmu Krajowego Galicji VII kadencji.
Właściciel Łopuszki Małej kołoPrzeworska i Janowa. Jego rodzicami byli Józef Onufry[1] z Pogonowa i Anna Berg de Albensberg. Nauki pobierał początkowo w Przemyślu, studiował naUniwersytecie Lwowskim, po ukończeniu którego w 1847 roku rozpoczął praktykę w magistracie Jarosławia. Po roku został justycjariuszem (urzędnikiem sądownictwa dominialnego) w Jordanowie, skąd po kolejnych dwóch latach przeniesiono go do sądu w Rzeszowie[2]. Zawodowo pracował w c. k. Prokuratorii Państwa, następnie był c. k. notariuszem. Dyrektor Kasy Oszczędnościowej w Rzeszowie od1862 do śmierci. Sprawował mandat Rady Miejskiej w Rzeszowie. W latach 1874–1890 piastował stanowisko zastępcy marszałka powiatu. Był twórcą kontraktów dokonywanych w magistracie rzeszowski, radzie powiatu, a także umowy ustanawiającej fundację stypendialnąJana Towarnickiego. W 1895 roku został wybrany posłem do Sejmu Krajowego Galicji z III kurii okręgu Rzeszów złożył mandat w 1897, 31 sierpnia 1897 zastąpił go w sejmieStanisław Jabłoński.
Brał czynny udział w tworzeniu gazety „Głos Rzeszowski”.
Został pochowany 3 stycznia 1898 naStarym Cmentarzu w Rzeszowie.
Żonaty z Emilią Paprocką. Miał trzech synów i dwie córki, siostrzeńcem Jana Pogonowskiego był minister skarbuJerzy Michalski.