Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Jan Podlodowski (kanonik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zobacz też:inne osoby o tym nazwisku.
Jan Podlodowski
kanonik
Herb duchownego
Data urodzenia

ok. 1460

Data śmierci

12 kwietnia 1510

KanonikKrakowskiej Kapituły Katedralnej
Okres sprawowania

1486–1510

KanonikGnieźnieńskiej Kapituły Katedralnej
Okres sprawowania

1510

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Jan Podlodowski (ur. ok.1460, zm.12 kwietnia1510[1]) – polskiduchownyrzymskokatolicki,kanonikkrakowski ignieźnieński,sekretarz królaZygmunta I Starego.

Był synemJana Podlodowskiego zPrzytyka herbuJanina,kasztelanażarnowskiego iradomskiego[2]. Jego matką była Urszula zChlewickich[3]. Miał braciZbigniewa i Hieronima (dziadkaDoroty). Studiował w Krakowie[1]. Był proboszczemparafii Błotnica[4],Iłża orazGostyczyna, w 1486 r. zostałkanonikiemkrakowskim[1], w 1507 r.scholastykiemsandomierskim[2], a w 1510 r.kanonikiem gnieźnieńskim[1] (instalowany do kapituły gnieźnieńskiej został 17 stycznia 1510 r., mimo że już w 1497 r. w przywilejach kardynałaFryderyka Jagiellończyka był wymieniany zarówno jako kanonik krakowski, jak i gnieźnieński; mógł więc w 1510 r. objąć drugąkanonię[5]). W 1486 r. został poborcą sandomierskim[6]. W latach 90. XV w. zostałpisarzem królewskim[1]. W 1497 r., wraz z biskupemKrzesławem Kurozwęckim, był wysłannikiem królaJana I Olbrachta dohospodara mołdawskiegoStefana III[6].

Od 1502 r. był tenutariuszem (regensem)Raciborowic[7], a w latach 1505–1510 dóbrpabianickich[8], gdzie w 1508 r., w Pabianicach, wzniósł łaźnię[9]. W uznaniu jego zasług, królZygmunt I Stary, którego Jan był sekretarzem w latach 1507–1510[1], nadał Krakowskiej Kapitule Katedralnej prawo pobieraniamostowego na rzeceNer wRzgowie[10].

Po ojcu, wspólnie z bratem Hieronimem, odziedziczyłSuków,Sukowską Wolę, Ostrów (Zameczek) oraz połowęPrzytyka[4]. Po śmierci matki otrzymał także Borowy Młyn pod Przytykiem[11]. Natomiast w 1497 r. zrezygnował, wraz z krewnymi, z pretensji do dóbr przejętych przez swojego ojca, kasztelana Jana Podlodowskiego, od rodu Ślizów – wsi lub ich części:Policzna,Gródek,Sławczyn,Czarnolas,Piastów,Wsola[12], w zamian za zwrot pożyczki zabezpieczonej na tych dobrach i rekompensatę[3].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcdefAndrzej Wyczański: Między kulturą a polityką. Sekretarze królewscy Zygmunta Starego (1506–1548). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 26, 262.ISBN 83-01-09767-1. (pol.).
  2. abIrena Kaniewska. Stanisław Lupa Podlodowski, działacz sejmowy pierwszej połowy XVI wieku. „Odrodzenie i Reformacja w Polsce”. Tom V, s. 50, 1960. Kazimierz Lepszy (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. (pol.). 
  3. abDariusz Kupisz: Rody szlacheckie ziemi radomskiej. Radom: Radomskie Towarzystwo Naukowe, 2009, s. 158.ISBN 978-83-88100-75-8. (pol.).
  4. abDariusz Kupisz. Dobra ziemskie Podlodowskich herbu Janina w powiecie radomskim i stężyckim w XVI i XVII wieku. „Res Historica. Czasopismo Instytutu Historii UMCS”. 36, s. 148, 2013. Dariusz Słapek (red. nacz.). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. ISSN 2082-6060. (pol.). 
  5. Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Jan Korytkowski (oprac.). T. III. Gniezno: 1883, s. 238.
  6. abIrena Sułkowska-Kurasiowa: Polska kancelaria królewska w latach 1447–1506. WrocławWarszawaKraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich,Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1967, s. 30, 147. (pol.).
  7. Jacek Laberschek. Raciborowice "Długoszowe" do początków XVI wieku. „Małopolska. Regiony – regionalizmy – małe ojczyzny”. Tom XVII, s. 57, 2015. Zdzisław Noga (red. nacz.). Kraków: Małopolski Związek Regionalnych Towarzystw Kultury,Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie. ISSN 1641-1102. (pol.). 
  8. Maksymilian Baruch: Pabianice, Rzgów i wsie okoliczne. Monografia historyczna dawnych dóbr Kapituły Krakowskiej w Sieradzkiem i Łęczyckiem. Warszawa: Księgarnia E. Wende i S-ka, 1903, s. 60. (pol.).
  9. Robert Adamek, Tadeusz Nowak: 650 lat Pabianic. Studia i szkice. Łódź: Wydawnictwo Literatura, 2005, s. 16, 142.ISBN 83-89409-73-9. (pol.).
  10. Ludwik Łętowski: Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich. T. III: Prałaci i kanonicy krakowscy. Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1852, s. 463. (pol.).
  11. Dariusz Kupisz, Sebastian Piątkowski: Dzieje Przytyka i okolicznych miejscowości do 1918 roku. Radom: Urząd Gminy Przytyk, 2018, s. 39.ISBN 978-83-7789-522-1. (pol.).
  12. Henryk Barycz: Z zaścianka na Parnas. Drogi kulturalnego rozwoju Jana Kochanowskiego i jego rodu. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1981, s. 10.ISBN 83-08-00392-3. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Podlodowski_(kanonik)&oldid=77681899
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp