Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Jan Mikrut (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Mikrut
Ilustracja
O. Jan Mikrut odprawiający Mszę Świętą na Ryniasie, sierpień 2010
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1942
Nowy Borek

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 2013
Gliwice

Miejsce pochówku

Cmentarz Podgórski w Krakowie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela

Śluby zakonne

1969

Prezbiterat

10 sierpnia 1969

Jan Mikrut (ur.17 czerwca1942 wBorku Nowym, zm.4 stycznia2013 wGliwicach) –polskiredemptorysta, duszpasterz młodzieżowy, katecheta, rekolekcjonista, współzałożyciel i wieloletni pracownikRadia Maryja.

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Po maturze wstąpił w 1962 doWyższego Seminarium Duchownego Redemptorystów wTuchowie. Podczas okresu przygotowań do kapłaństwa spędził także roknowicjatu wŁomnicy-Zdroju. Śluby wieczyste złożył 7 kwietnia 1969, święcenia kapłańskie otrzymał 10 sierpnia 1969.

Po święceniach kapłańskich pracował wParafii Matki Boskiej Królowej Polski w Elblągu, jako katecheta i duszpasterz młodzieży. Po kilku latach rozpoczął swoją posługę wKrakowie wKościele Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. W tym czasie także pracował z młodzieżą i prowadził duszpasterstwo młodzieżowe. Podobne posługi spełniał wParafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Gliwicach. Na początku lat 90. XX w. rozpoczął posługę wKościele św. Józefa w Toruniu.

W 1991 roku wraz z o.Tadeuszem Rydzykiem założyłRadio Maryja, którego w latach 1993–2003 był pracownikiem. W 2003 roku po ciężkim zawale serca i długiej szpitalnej rekonwalescencji[1] został przeniesiony zTorunia do Tuchowa, do wpólnoty zakonnej przy kościele Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.

W latach 1978–2012 podczas okresu letniego był opiekunem domu rekolekcyjnego i kaplicy na wzgórzuBrzegi-Rynias w gminieBukowina Tatrzańska oraz częstym rekolekcjonistą (prowadził m.in. rekolekcje w milczeniu, czyLectio Divina).

Przeprowadzał także rekolekcje intronizacyjneNajświętszego Serca Pana Jezusa, Króla Królów oraz Pana Panów. Uważał, że królowania Chrystusa nie trzeba ustanawiać żadną władzą polityczną, czy państwową, gdyż ono już się dokonuje. Według nauki jaką popierał celem życia człowieka jest uznanie królowania Jezusa we własnym sercu. Podkreślał, że podjęcie aktu królowania Chrystusa w wymiarze społecznym, rodzinnym ma zawsze wymiar osobowy. Sprzeciwiał się koncepcji ogłoszenia Chrystusa Królem Polski przez parlament, co popiera ks.Piotr Natanek. Według o. Mikruta duchowny ten przeinacza przesłanie, jakie otrzymałaRozalia Celakówna[2].

W latach 2005–2008 należał do wspólnoty zakonnej wLubaszowej.

Od 2008 ponownie pełnił posługę w Kościele Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Krakowie i mieszkał w tamtejszym klasztorze.

20 czerwca 2009 roku udzielił na Ryniasie ślubuMichałowi Żebrowskiemu i Aleksandrze Adamczyk.

Był autorem wielu artykułów w redemptorystowskim kwartalnikuHomo Dei oraz książek wydawanych przez wydawnictwo o tej samej nazwie.

Cierpiał nachorobę nowotworową. Zmarł 4 stycznia 2013 whospicjum wGliwicach[3].

Pogrzeb odbył się 9 stycznia 2013 wKościele Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Krakowie. Mszy Świętej przewodniczył biskupStanisław Stefanek. Pochowany został nacmentarzu podgórskim w grobowcu redemptorystów (kwatera IIIa-płd.-9).

Grobowiec redemptorystów na Cmentarzu Podgórskim

Wybrane publikacje książkowe

[edytuj |edytuj kod]
  • W nurcie formacji ciągłej. Warszawa Wydawnictwo Sióstr Loretanek, 2000.
  • Przewodnik po miejscach, gdzie przebywa Jezus. Kraków wyd.Homo Dei, 2005
  • Seminarium Odnowy Życia w Chrystusie. Zeszyt dla uczestników. Kraków wyd.Homo Dei, 2007
  • Szkoła modlitwy: katechezy i medytacje - Kraków wyd.Homo Dei, 2007

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Człowiek rodzi się osobą, by stać się osobowością. [dostęp 2021-06-14]. [zarchiwizowane ztego adresu (2015-07-24)].
  2. Wymiar intronizacji Chrystusa, www.cadr.redemptor.pl
  3. Ojciec Jan Mikrut odszedł do Pana [online], naszdziennik.pl [dostęp 2013-01-04] (pol.).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
  • Duchowieństwo diecezjalne oraz członkowie męskich instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego 2001, wyd. Apostolicum, Ząbki 2002

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Mikrut_(duchowny)&oldid=74372334
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp