| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Profesor nauk filologicznych | |||
| Specjalność: bułgarystyka, slawistyka | |||
| Alma Mater | |||
| Doktorat | 1882 | ||
| Profesura | 1903 | ||
| Nauczyciel akademicki | |||
| Uczelnia | Uniwersytet Wiedeński | ||
| |||
| |||
Jan Leciejewski (ur.20 marca1854 wMiejskiej Górce, zm. w1929 weLwowie) –polskinauczyciel, slawista,bułgarysta, etnograf.
AbsolwentKrólewskiego Katolickiego Gimnazjum wOstrowie. Ukończył studia naKrólewskim Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie w 1882 uzyskał stopień doktora filozofii. Tam też otrzymał nagrodę fakultetu filozoficznego za pracę konkursową pt.Die Sprache des Florianer Psalterii. Później kształcił się nadal naUniwersytecie Wiedeńskim, gdzie habilitował się i uzyskał docenturę.
W 1877 zamieszkał we Lwowie, gdzie został docentem naUniwersytecie Lwowskim i pracował jako profesor wC. K. Gimnazjum we Lwowie. W latach 1877–1880 członek i bibliotekarz Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego. Od 1894 konserwator i dyrektorzamku w Gołuchowie u hrabiny Działyńskiej. W 1907 został powołany na stanowisko profesoraUniwersytetu Sofijskiego w Bułgarii, gdzie wcześniej występujący przeciw władzy profesorowie zostali zdymisjonowani (prócz Leciejewskiego posadę otrzymał tam takżeJan Paygert). Na tej uczelni otrzymał katedrę filozofii słowiańskiej i literatur słowiańskich.