Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Przejdź do zawartości

Jan Lammers

Edytuj linki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ten artykuł dotyczy holenderskiego kierowcy wyścigowego. Zobacz też:Jan Lammers – holenderski lekkoatleta.

Johannes Lammers

Jan Lammers (2011)

Państwo

Holandia

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1956
Zandvoort

Sukcesy

1978:Europejska Formuła 3 (mistrz)
1988:24h Le Mans (zwycięzca)

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Johannes „Jan” Lammers (ur.2 czerwca 1956 roku wZandvoort) –holenderski kierowca wyścigowy. Uczestnik 42 Grand PrixFormuły 1.

Kariera

[edytuj |edytuj kod]

Holender po zdobyciu tytułu mistrzowskiego wEuropejskiej Formule 3 w1978 roku, zadebiutował w wyścigachFormuły 1 – w ekipieShadow. Słaba dyspozycja zespołu nie pozwoliła mu jednak zademonstrować swoich umiejętności. Wówczas trzykrotnie nie zakwalifikował się do wyścigu, a najlepszą pozycją, jaką zdołał uzyskać, było dziewiąte miejsce podczasGrand Prix Kanady.

Drugi sezon startów rozpoczął w zespoleATS, w którym przejeździł łącznie sześć rund. Pierwsze trzy wyścigi zakończył na kwalifikacjach, czego głównym powodem były słabe silnikiForda. Dopiero, gdy amerykański koncern wyposażył tę stajnię w nowe jednostki, wówczas forma wyraźnie się poprawiła. Nie pozwoliła jednak na zdobycie punktów. Ostatecznie najlepiej poradził sobie wGrand Prix Belgii, gdzie uzyskał dwunastą pozycję. Resztę cyklu spędził w teamieUnipart Racing. Jak się okazało, osiągi tej stajni były jeszcze słabsze. W ciągu ośmiu startów, zakwalifikował się tylko do trzech, na najlepszym ponownie uzyskując dwunastą lokatę – tym razem podczasGrand Prix Kanady.

W następnym sezonie wrócił do ATS, gdzie dane mu było uczestniczyć w zaledwie czterech wyścigach (zakwalifikował się do dwóch z nich). Najwyższym uzyskanym miejscem ponownie okazała się dwunasta pozycja. Miało to miejsce podczasGrand Prix Argentyny.

Do kokpitu powrócił dopiero w połowie sezonu1982, za sprawą stajniTheodore Racing (zastąpił w niej IrlandczykaDereka Daly). Wziął udział w sześciu Grand Prix, kwalifikując się tylko do jednego wyścigu (rodzimeGrand Prix Holandii), który dodatkowo zakończył się dla niego awarią jednostki napędowej. PoGrand Prix Francji został zastąpiony przez BrytyjczykaGeoffa Leesa.

Po tym, jak Lammers nie zdołał sobie zapewnić miejsca w stawce, postanowił spróbować swych sił m.in. w wyścigach samochodów sportowych oraz długodystansowych. Razem z BrytyjczykamiAndym Wallance’em orazJohnnym Dumfriesem zwyciężył w24-godzinnym wyścigu Le Mans.

Do kokpitu bolidu F1 powrócił w sezonie1992 (dziesięć lat później), zastępując w ekipieMarch Austriaka,Karla Wendlingera, w dwóch ostatnich wyścigach cyklu –Grand Prix Japonii (nie ukończył) orazGrand Prix Australii (12. miejsce). Współpraca z tą ekipą miała być kontynuowana również w kolejnym sezonie, jednakbrytyjski zespół musiał wycofać się ze sportu z powodu bankructwa.

Po braku szansy angażu w innej stajni, Holender w sezonie1994 przeniósł się do kategorii samochodów turystycznych, startując w brytyjskiej seriiBTCC. Nie osiągnął tam jednak żadnych sukcesów.

W1999 roku wystartował w Mistrzostwach Samochodów Sportowych, również bez sukcesu. W sezonie2005 został szefem ekipy narodowej Holandii w seriiA1 Grand Prix. Poza tym zaliczył udział wGrand Prix Masters, serialu dla byłych kierowców Formuły 1. Najlepszy rezultat uzyskał na torze wKatarze, zajmując siódme miejsce.