Jan Kielanowski (ur.16 kwietnia1910 weLwowie, zm.16 stycznia1989Warszawie) – polski profesor zootechniki, działacz opozycji demokratycznej.
AbsolwentAkademii Rolniczej w Dublanach. TwórcaInstytut Fizjologii i Żywienia Zwierząt PAN w Jabłonnie pod Warszawą, a następnie jego dyrektor przez 20 lat. Specjalista w zakresie chowu zwierząt. W 1960 został członkiem korespondentem, a w 1971 – członkiem rzeczywistymPAN[1].
SygnatariuszListu 59 przeciw zmianom w konstytucji, członekKOR iKSS „KOR”. Współorganizator niezależnegoTowarzystwa Kursów Naukowych, od 1978 przewodniczący jego rady programowej.
W 1975 przyjęty do działającej w podziemiuloży masońskiej „Kopernik”; w latach 1981–1986 jejwielki mistrz.
W 1979 odrzucił propozycjeEdwarda hr. Raczyńskiego objęcia po nim godnościprezydenta na uchodźstwie.
Jego braćmi byli:
WPRL informacje na temat Jana Kielanowskiego podlegałycenzurze. W 1977 jego nazwisko znajdowało się na specjalnej liście osób pod szczególną kontrolą cenzury. Zalecenia cenzorskie dotyczące jego osoby zanotowałTomasz Strzyżewski, który w swojej książce opeerelowskiej cenzurze opublikował notkę informacyjną z 7 stycznia 1977Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Wytyczne dla cenzorów wymieniały jego nazwisko z adnotacją: „Wszelkie próby popularyzowania w środkach masowego przekazu (prasa codzienna, radio, TV, tygodniki społeczno-polityczne) niżej wymienionych osób należy sygnalizować kierownictwu GUKPPiW”. Zalecenia cenzorskie zezwalały jedynie na publikacje w prasie specjalistycznej, naukowej oraz skryptach[2].