| Biskup | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 października 1726[a] |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 25 października 1784 |
| Biskup pomocniczy gnieźnieński | |
| Okres sprawowania | 1771–1784 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 7 lipca 1754 |
| Nominacja biskupia | 29 lipca 1771 |
| Sakra biskupia | 15 listopada 1772 |
| Odznaczenia | |
| Data konsekracji | 15 listopada 1772 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |

Jan Karski herbu Boleścic (ur. 22 października 1726[a] wZakliczewie, zm. 25 października 1784 wWarszawie) – polski duchownyrzymskokatolicki, biskup pomocniczygnieźnieński, prezydentTrybunału Głównego Koronnego.
7 lipca 1754 otrzymał święceniaprezbiteriatu. Byłdziekanem wŁowiczu, kanonikiem gnieźnieńskiej kapituły katedralnej (od 1760) orazopatem komendatoryjnymopactwa benedyktyńskiego w Płocku. Jako przedstawiciel duchowieństwa sądził wTrybunale Głównym Koronnym, którego był prezydentem.
29 lipca 1771 papieżKlemens XIVprekonizował go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej orazbiskupem in partibus infideliumionopolitańskim. 15 listopada 1772 przyjąłsakrę biskupią z rąkbiskupa poznańskiegoAndrzeja Stanisława Młodziejowskiego. Współkonsekratorami bylibiskup inflancko-piltyńskiJan Stefan Giedroyć orazkoadiutordiecezji bakowskiejIgnacy Franciszek Ossoliński OFMConv.
W 1777 r. otrzymałOrder Świętego Stanisława[1]. Urząd biskupa pełnił do śmierci 25 października 1784.