 Comey jako dyrektor FBI | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Zawód, zajęcie | urzędnik państwowy, polityk | ||
 | |||
| |||
James Brien Comey Jr. (ur.14 grudnia1960 wYonkers) –amerykański polityk i urzędnik państwowy, z wykształcenia prawnik. DyrektorFBI w latach 2013–2017.
Urodził się 14 grudnia 1960 roku w Yonkers, jako syn przedsiębiorcy branży nieruchomości Jamesa Briena Comeya[1]. Uczęszczał do Northern Highlands Regional High School wAllendale (ukończył ją w 1978 roku), w tej miejscowości również dorastał. W następnych latach uczył się wCollege of William and Mary (do 1982 roku)[2] i skończył prawo naUniversity of Chicago Law School[1].
W latach 1985–1987 pracował dla sędziego okręgowego Johna M. Walkera, po czym trafił do biura prokuratora południowego dystryktuNowego Jorku,Rudy’ego Giulianiego jako zastępca kierownika działu kryminalnego i pozostał na tym stanowisku do 1993 roku. W latach 1996–2001 pracował jako asystent prokuratora wschodniego dystryktuWirginii ds. rejonu Richmond. Kolejny rok piastował urząd prokuratora południowego dystryktu Nowego Jorku, w tym czasie doprowadził do skazaniaMarthy Stewart. Za rządów prezydentaGeorge’a W. Busha pełnił, w latach 2003–2005, funkcję zastępcyprokuratora generalnego[1].
W marcu 2004 roku popadł w konflikt z administracją prezydenta, gdy w związku z hospitalizacją prokuratora generalnegoJohna Ashcrofta tymczasowo go zastępował. Dzień po nieplanowanej hospitalizacji Ashcrofta wygasała jego tymczasowa zgoda na nieograniczoną inwigilację osób podejrzewanych oterroryzm. Comey stanowczo odmówił administracji prezydenta przedłużenia zgody na inwigilację, uważając że narusza ona wolności obywatelskie. Po bezowocnych naciskach prezydenccy urzędnicy udali się do niedysponowanego prokuratora generalnego w nadziei, że udzieli on zgody na inwigilację. Aby temu zapobiec, Comey w pośpiechu udał się do szpitala i pilnował, by półprzytomnego przełożonego nie nakłoniono do podpisania stosownych dokumentów. Następnego dnia prezydent Bush osobiście obiecał Comeyowi ponowne opracowanie procedur w sposób zgodny z prawem[3].
Następnie do 2010 roku był konsultantem i wiceprezesem firmyLockheed Martin. Trzy lata później, w maju, prezydentBarack Obama mianował go dyrektoremFederal Bureau of Investigation[1]. Mocno krytykowany był jego wpływ na kampanię prezydencką w 2016 roku[3]. W lipcu zakończył śledztwo ws. mailiHillary Clinton i ogłosił, że nie będzie wnioskować o postawienie jej zarzutów, co ściągnęło na niego krytykęDonalda Trumpa orazPartii Republikańskiej[4]. Natomiast 28 października Comey ogłosił wznowienie śledztwa ws. Clinton, w efekcie czego spotkał się z krytyką ze strony ustępującego prezydenta iPartii Demokratycznej[3], a 6 listopada poinformował o ponownym zakończeniu śledztwa z powodu braku podstaw do postawienia zarzutów[5].
13 stycznia 2017 r. inspektor generalny wDepartamencie Sprawiedliwości Michael Horowitz ogłosił wszczęcie w sprawie działań Comeya i FBI wewnętrznego śledztwa[6]. 9 maja tego samego roku Comey został zdymisjonowany przez prezydenta Donalda Trumpa ze stanowiska dyrektora FBI[7] przed upływem kadencji, jako drugi dyrektor w historii[8], co media porównały do tzw. „masakry sobotniej nocy” z 1973 roku[9]. Oficjalnie jako powód odwołaniaBiały Dom wskazał nieodpowiednie potraktowanie kwestii służbowych maili Hillary Clinton, jednak Trump szybko przyznał, że powodem było śledztwo ws. rosyjskiej ingerencji[10]. Sam Comey stwierdził, że prezydent naciskał na niego, aby zaprzestał śledztwa w sprawie kontaktówMichaela Flynna z Rosjanami i domagał się od niego deklaracji lojalności, a w razie braku spełnienia tych żądań zagroził mu dymisją. Według Comeya do zwolnienia go doszło, gdy oświadczył prezydentowi, że śledztwo ws. domniemanej współpracy członków otoczenia Trumpa z Rosją w kompromitowaniu Hillary Clinton będzie prowadził uczciwie. Podczas przesłuchania przed komisją Senatu Comey powtórzył swoją wersję wydarzeń w zeznaniu pod przysięgą[11].
Żonaty z Patrice, mają pięcioro dzieci[1].
|
