| ||
| Miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie | |
| Rektor Akademii Krakowskiej | ||
| Okres sprawowania | 1420-1421 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
Jakub z Zaborowa lubJakub Zaborowski herbuKuszaba (zm. przed21 lutego1449 wKrakowie) – prawnik, pięciokrotny rektorAkademii Krakowskiej.
Pochodził z drobnej osiadłej naMazowszu szlachty, był synem Piotra. W 1405 zapisał się na studia w Akademii Krakowskiej. Został uczniemŁukasza z Wielkiego Koźmina uzyskując 7 marca 1412 tytuł magistra nauk wyzwolonych. Następnie pod kierunkiemStanisława ze Skarbimierza rozpoczął studia prawnicze w 1420 uzyskując stopień doktora dekretów w semestrze zimowym 1420–1421 po raz pierwszy objął godność rektora uczelni. Był bliskim współpracownikiem biskupa krakowskiegoWojciecha Jastrzębca, w 1422 brał udział w procesie przeciwkoZakonowi krzyżackiemu. Do 1427 wykładał na Wydziale Prawa wyjechał następnie doTrydentu na zaproszenie biskupa trydenckiegoAleksandra. Do Krakowa i na Wydział Prawa powrócił jesienią 1429. Byłprebendarzemkościoła św. Marii Magdaleny, w 1431 został kanonikiem katedralnym krakowskim, wraz z kapitułą opowiedział się za postanowieniamisoboru w Bazylei. W latach 1442–1444 był prokuratorem dóbr kapituły katedralnej. Doposażył materialnie Wydział Prawa wraz z profesorem medycyny Janem Oszkowskiem w 1440 ufundował szpital mieszczący się przy kościele Sw. Ducha wWiślicy. Zmarł kilka dni przed 21 lutego 1449 po długiej chorobie, pochowany został wkatedrze wawelskiej.
