.jpeg) | |||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | John Travilla Ramsay | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | Dr. Jack | ||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 21 lutego 1925 | ||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||
| Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||
| Aktywność | 1955–1988 | ||||||||||||||
| Szkoła średnia | Upper Darby (Drexel Hill, Pensylwania) | ||||||||||||||
| College | Saint Joseph’s (1942–1943, 1946–1949 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
John Travilla „Jack” Ramsay (ur.21 lutego1925, zm.28 kwietnia2014) –amerykańskitrener koszykarski,mistrz NBA z 1977, zPortland Trail Blazers, członekKoszykarskiej Galerii Sław.
Po trenowaniu zespołów licealnych i w niższych ligach, w 1955 roku został trenerem drużyny akademickiejSaint Joseph’s University. Pierwszy sezon zakończył z dorobkiem 23 zwycięstw i 6 porażek. Zdobył także tytuł Big 5. Ramsay został w St Joseph’s do 1966 roku, doprowadzając Hawks do siedmiu tytułów Big 5. Karierę w koszykówce akademickiej zakończył z 234 zwycięstwami i 72 porażkami[1].
Po odejściu z St Joseph’s, Ramsay został zatrudniony wPhiladelphia 76ers jako menedżer generalny. Właściciel klubu Irv Kosloff dał mu trzyletnią umowę wartą 25 tysięcy dolarów. W pierwszym sezonie 76ers zdobyli tytuł mistrza NBA z bilansem 68–13. Zespół zdobywał średnio 125 punktów na mecz. Jednak po sezonie, klub był zmuszony oddaćWilta Chamberlaina iCheta Walkera, nie dostając w zamian żadnych wartościowych graczy.
W 1968 został trenerem 76ers. W swoim pierwszym meczu z NBA pokonałLos Angeles Lakers 114-96, mimo iż trójka graczy Lakers –Jerry West,Elgin Baylor and Chamberlain zdobyła razem 71 punktów. 76ers zakończyli pierwszy sezon pod wodzą Ramsaya z bilansem 55-27. Klub zdobywał najwięcej punktów na mecz wNBA (119), dzięki agresywnemu pressingowi stosowanemu przez Ramsaya.
W ciągu czterech sezonów jako trener 76ers, Ramsay doprowadził klub do trzech występów w play-offach. W sezonie 1971–72 zespół zanotował katastrofalny sezon, pierwszy raz w historii nie awansując doplay-offów.
W 1972 został treneremBuffalo Braves. W pierwszym sezonie udało mu się wygrać tylko 21 spotkań. W kolejnym sezonie podwoił tę liczbę, średnio zdobywając 116.6 punktów na mecz i tracąc 111,8 (najgorszy wynik w lidze). W play-offach Braves odpadli w pojedynku zBoston Celtics, po 6 meczach w półfinale konferencji. Ramsay odszedł z klubu po czterech sezonach, gdy właściciel zdecydował się na sprzedanie zespołu[2].
W 1976 roku objąłPortland Trail Blazers. Gdy przychodził do klubu, Blazers w swojej sześcioletniej historii ani razu nie awansowali do play-offów. Jednak młody zespół prowadzony przez lideraBilla Waltona zaczynał robić postępy. Pozyskaniesilnego skrzydłowegoMaurice’a Lucasa w drafcie również miało dobry wpływ na drużynę.
W pierwszym sezonie w Portland zdobył tytuł mistrzowski. Po 60 meczach drugiego sezonu Blazers mieli bilans 50–10 i byli faworytami do obronienia tytułu. Jednak Walton złamał stopę i pogrążył szanse na mistrzostwo. Ramsay pozostał trenerem Blazers do 1986.
W sezonie 1986–87 objąłIndiana Pacers. Po siedmiu porażkach na początku sezonu 1988/89 podał się do dymisji. Gdy opuszczał Pacers był drugi na liście trenerów wszech czasów z 864 zwycięstwami, przegrywając tylko zRedem Auerbachem. W 1996 został wybrany do dziesiątki najlepszych trenerów w historii NBA. W 1992 został włączony doBasketball Hall of Fame.
W 1991 został trenerem drużyny Zachodu podczas meczu gwiazd Legend NBA[3].
|
|
|
