Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Jacek Przybyłowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Przybyłowicz
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca1968
Warszawa

Zawód, zajęcie

tancerz,choreograf

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Jacek Przybyłowicz (ur.21 czerwca1968 wWarszawie) –polskitancerz,choreograf i dyrektor baletu[1].

Kariera artystyczna[2]

[edytuj |edytuj kod]

Absolwent Państwowej Szkoły Baletowej iAkademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie – pedagogika baletu.

W latach 1987–1991 był tancerzem Teatru Wielkiego w Warszawie. Już wówczas zadebiutował jako choreograf przygotowującNegocjacje do muzykiAlessandro Marcella. Kompozycja została wyróżniona pierwszą nagrodą za choreografię oraz nagrodą za interpretację na II Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym w Łodzi.Negocjacje zostały też zaprezentowane na dużej scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w trakcie VI Warszawskich Dni Baletu.

W 1991 wyjechał z Polski. Tańczył w Niemczech i w Izraelu. Przez wiele lat był związany z zespołem tańca współczesnego Kibbutz Contemporary Dance Company, dla którego swe prace zrealizowali tacy choreografowie jak:Mats Ek,Ohad Naharin,Jiří Kyliàn,Daniel Ezralow iRami Beer. W latach 1994–2001 występował z tym zespołem na najbardziej prestiżowych festiwalach tańca współczesnego odwiedzając ponad 50 krajów na całym świecie, min.: USA, Kanadę, Brazylię, Argentynę, Chile, Meksyk, Singapur, Tajwan, Japonię. Wielokrotnie występował w Europie, również w Polsce na zaproszenieŁódzkich Spotkań Baletowych.

W 1997 tańczył z Batscheva Dance Company w spektakluKyr chor. Ohada Naharina w ramach Yair Shapiro Dance Price. Przez wszystkie te lata rozwijał zainteresowania choreograficzne realizując m.in.:Verlorenheit orazOrient Express wystawiony w ramach Dance Extentions 2002 w Limassol na Cyprze. W tym samym czasie współpracował z Lambros Lambrou Dance Company uczestnicząc w projekcie choreograficznym tego zespołu w Europie.

W 2002 powrócił do Polski, aby zrealizowaćNaszyjnik gołębicy(inne języki) (2003) wPolskim Teatrze Tańca pod dyrekcjąEwy Wycichowskiej. Rok później na zaproszenie Biennale de la Dance w Lyonie wystawiłBarocco. W kolejnych latach przygotował trzy balety dla Opery Narodowej w Warszawie: „Kilka krótkich sekwencji” (2005), do którego projekcję video zrealizowałaKatarzyna Kozyra,Alpha Kryonie Xe (2006) orazIII Symfonię „Pieśń o nocy” (2006). Z Polskim Teatrem Tańca i tancerzami Teatru Wielkiego - Opery Narodowej prezentował swoje choreografie na wielu zagranicznych festiwalach tańca, m.in.: Bolzanodanza we Włoszech, Rencontres Choreographique de Cartage w Tunezji, Moscow Dance Festival w Rosji, Drugije Tancy na Ukrainie, European Dance Festival na Cyprze, Kassel Tanz Festival w Niemczech.

W latach 2009–2014 był dyrektorem baletuTeatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu oraz kuratorem Poznańskiej Wiosny Baletowej. Współtwórca organizowanego wspólnie zUniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu cyklu pt. „Teren tańca – reinterpretacje”[3].

Trzykrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W kwietniu 2012 roku został odznaczonyBrązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4]. Dwukrotnie wygrałKonkurs Eurowizji dla Młodych Tancerzy, jako choreograf zwycięskich występów Viktorii Nowak i Pauliny Bidzińskiej, reprezentantekPolska w Konkursie Eurowizji dla Młodych Tancerzy wkonkursach w 2015 i2017.

Ważniejsze prace choreograficzne

[edytuj |edytuj kod]
Dla Dance Extentions 2002,Limassol
  • Verlorenheit (2002)
  • Orient Express (2002)
DlaPolskiego Teatru Tańca
  • Naszyjnik gołębicy (2003)
  • Barocco (2004)
  • Jesień-Nuembir (2008)
  • 45 (2019)
DlaTeatru Wielkiego – Opery Narodowej
  • Kilka krótkich sekwencji (2005)
  • Alpha Kryonia Xe (2006)
  • III Symfonia „Pieśń o nocy”Szymanowskiego (2006)
DlaPolskiego Baletu Narodowego
  • Sześć skrzydeł aniołów (2012)
  • II Koncert skrzypcowySzymanowskiego (2017)
DlaKieleckiego Teatru Tańca
  • Monochrome (2014)
DlaTeatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki
  • Infolia (2015)

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Jacek Przybyłowicz [online], Teatr Wielki Opera Narodowa [dostęp 2018-09-25] (pol.).
  2. Biografia : Jacek Przybylowicz – Choreograf, Choreographer [online], jacekprzybylowicz.com [dostęp 2018-09-25] [zarchiwizowane zadresu 2018-09-26] (pol.).
  3. Jacek Przybyłowicz [online], konferencjakultury.pl [dostęp 2018-09-25] (pol.).
  4. Nagrody „Gloria Artis” z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca. taniecpolska.pl, 24 kwietnia 2012. [dostęp 2013-01-20]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Przybyłowicz&oldid=71761432
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp