Język liturgiczny (język religijny, języksakralny) –język, który używany jest jako język tekstów iceremoniireligijnych. Stosunek takiego języka do innychjęzyków codziennego użytku jest różny w różnych kulturach. Niekiedy język taki jest używany w życiu codziennym (np. arabski wśródArabów), ale często zdarza się, że jest on uznawany za element religii i stanowi język święty, którego użycie w życiu świeckim jest zabronione. Bardzo często uznaje się, że tylko w danym języku możliwe jest przekazanie prawdy objawionej w pismach religijnych (zobacz:święte księgi). Wiele języków liturgicznych tojęzyki martwe, które przetrwały dzięki temu, że były używane w ceremoniach religijnych (np. łacina, hebrajski, gyyz).
| Język | Religia | wyznawcy w mln |
|---|---|---|
| arabski | islam | 900 |
| łacina | Kościół rzymskokatolicki¹ | 1100 |
| sanskryt klasyczny | hinduizm | 700 |
| język cerkiewnosłowiański | Kościołygreckokatolickie iprawosławne tradycji słowiańskiej⁴ | 216 |
| pali | buddyzm | 150 |
| gyyz | kościół etiopski | 20 |
| hebrajski klasyczny | judaizm | 20 |
| pendżabski | sikhizm | 15 |
| koptyjski | Kościoły koptyjskie² | 4 |
| gudźarati | zaratusztrianizm³ | 0,3 |
| język grabar | Kościoły ormiańskie | |
| syriacki | kościołysyriackie iasyryjskie | |
| lucumi | santeria |
¹ –Sobór watykański II zezwolił na sprawowanieliturgii w językach narodowych, natomiastłacina jestjęzykiem urzędowym wWatykanie.
² – ostatnio również język arabski.
³ –gudźarati jest językiem liturgicznym jedynie części zaratusztrian (mieszkających wIndiach), jego znaczenie we wspólnocie nie jest również zbyt wielkie.⁴ – również języki narodowe.
