Język kweński[1][2] (kweń.kainun kieli,norw.kvensk språk,fiń.kveenin kieli) –język bałtycko-fiński używany przezKwenów, potomków fińskich imigrantów wNorwegii Północnej. Po intensywnych dyskusjach w Norwegii w kwietniu 2005 kweński został uznany za samodzielny język[3][4].
Ponad 10 tys. ludzi w okręgachTroms iFinnmark przyznaje się do używania języków kweńskiego i/lubfińskiego. Jednakże liczba tych, którzy potrafią po kweńsku czytać i pisać, jest znacznie niższa[3].
Kweński jest blisko spokrewniony z używanym w szwedzkiej części regionuDolina Tornejęzykiem meänkieli i z dialektami północnofińskimi. W stosunku do fińskiego istnieją jednak duże różnice w słownictwie, a częściowo także w gramatyce, bo dialekty kweńskie przez dłuższy czas rozwijały się niezależnie od rozwoju językowego wFinlandii. Przykładowo nie wszystkie spośród 15 przypadków fińskich są używane w języku kweńskim. Jednocześnie w kweńskim w przeciwieństwie do fińskiego jest więcej starych zapożyczeń zeszwedzkiego i nowszych znorweskiego, przede wszystkim takich, jakich brakowało w słownictwie kweńskim, kiedy Kwenowie osiedlili się na wybrzeżu[3][4].
Do tej pory nie było żadnych standardów prac opisujących gramatykę słowników ani podręczników. Dlatego w roku 2007 utworzono radę języka kweńskiego pod nazwą „Instytut Kweński” (Kainun Institutti, norw.Kvensk Institutt) wBørselv (gminaPorsanger w okręguFinnmark). Jest to organ doradczy, którego zadaniem w pierwszym etapie jest wypracowanie założeń nowego języka pisanego i zbieranie form różnych dialektów kweńskich[3].
↑Katarzyna Wojan: Język fiński w teorii i praktyce. Wydawnictwo UG, 2016, s. 58. (Zob.spis treści [dostęp 2018-01-09]).
↑abcdPia Lane:Språk – Kvensk språk, hva er nå det?, w oparciu o tekst:Min bestefars Bibel w(Nesten) alt du trenger å vite om norsk. 52 om språk, Kunnskapsforlaget 2005, dostęp 16 września 2010(norw.).
↑abcKainun Institutti:Språk, dostęp 16 września 2010(norw.).