Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Język grecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ελληνικά
Obszar

Grecja,Cypr,Włochy,Albania,Macedonia Północna i inne

Pismo/alfabet

greckie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Grecja
 Cypr
Organ regulującyKiendro Elinikis Glosas
UNESCO1 bezpieczny
Kody języka
ISO 639-5grk
IETFgrk
Glottologgree1276
GOST 7.75–97гре 157
Występowanie
Ilustracja
Występowanie (jasnoniebieski = język w użyciu, ciemnoniebieski = język urzędowy)
W Wikipedii
Zobacz też:język,języki świata
Wikipedia w języku greckim
Słownik języka greckiego
wWikisłowniku
Słownik języka nowogreckiego
wWikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczneMAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znakówUnikodu.
Wyraz „Grecja” napisany po nowogrecku
Wyraz „Cypr” napisany po nowogrecku

Język grecki,greka (stgr. Ἑλληνικὴ γλῶττα,Hellenikè glõtta;nowogr.ελληνική γλώσσα,ellinikí glóssa lubελληνικά,elliniká) –język indoeuropejski zgrupy helleńskiej[1], wstarożytności ważny język basenuMorza Śródziemnego. Wkulturze europejskiej zaadaptowany, obokłaciny, jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne językieuropejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jestalfabetem greckim.

Obecnie, jakojęzyk nowogrecki, pełni funkcjęjęzyka urzędowego wGrecji iCyprze. Jest też jednym z języków oficjalnychUnii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym żywym językiem helleńskim.

Etymologia nazwy

[edytuj |edytuj kod]

Określenia „język grecki”, „greka” pochodzą odRzymian, którzy nazywali ten język połacinielingua Graeca. Nazwa stosowana przez samych Greków wgrece klasycznej brzmiałaἡ Ἑλληνικὴ γλῶττα =he Hellenikè glõtta (nowogr.η Ελληνική γλώσσα =i Ellinikí glóssa lubτα Ελληνικά =ta Elliniká), co można by przetłumaczyć jako „język helleński”.

Fazy rozwoju

[edytuj |edytuj kod]

Termin „język grecki” jest z naukowego punktu widzenia mało precyzyjny, ponieważ może się odnosić do kilku faz rozwojowych języka, z których każda posiada własną nazwę. Może więc odnosić się do następujących bardziej szczegółowych terminów:

Poniżej przedstawiono uproszczony schemat historii rozwoju poszczególnych odmian języka greckiego:

mykeński
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
greka archaiczna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
greka klasyczna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
koine
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
średniogrecki
(greka bizantyjska)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
kapadocki[a]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
nowogrecki
(demotyk[b],katharewusa[c],
współczesne dialekty)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
pontyjski[d]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
jewanik[e]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
cakoński[f]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
griko[g]
 

Alfabet

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Alfabet grecki.

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]
Zobacz hasłogrecki w Wikisłowniku

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. Istniał już wXII wieku (przez ponad dwieście lat równolegle dogreki bizantyjskiej, z której się wywodzi).
  2. Współczesny standard literacki, rozwinął się pod silnym wpływemkatharewusy.
  3. Język sztuczny, używany dawniej tylko w kontekstach oficjalnych (w dokumentach urzędowych, wiadomościach, polityce). Luźno oparty nagrece klasycznej i dialektach mówionychjęzyka nowogreckiego.
  4. Wywodzi się zkoine idialektu jońskiego greki klasycznej, przez wieki pod silnym wpływem greki bizantyjskiej ijęzyka tureckiego.
  5. Wywodzi się zkoine okresu hellenistycznego (z zapożyczeniami zjęzyka hebrajskiego), należy dojęzyków żydowskich. Wymarły w końcu XX w.
  6. Wywodzi się zdialektu doryckiego greki klasycznej, przez wieki pod silnym wpływem kolejno koine, greki średniowiecznej ijęzyka nowogreckiego.
  7. Wywodzi się z dialektu doryckiego greki klasycznej, przez wieki pod silnym wpływem najpierwłaciny, późniejjęzyka włoskiego.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abKazimierzK. Polański KazimierzK. i inni,Encyklopedia językoznawstwa ogólnego,KazimierzK. Polański (red.), wyd. 3, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2003,ISBN 83-04-04680-6,OCLC 69602560 [dostęp 2019-12-28] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Języki helleńskie
JęzykiUnii Europejskiej

Unia Europejska

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Język_grecki&oldid=77520445
Kategoria:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp