 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 5 listopada 1904 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 czerwca 1978 | |||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Jānis Daliņš (ur.5 listopada1904 wValmiera, zm.11 czerwca1978 wMelbourne[1]) –łotewskilekkoatletachodziarz, wicemistrz olimpijski i mistrz Europy.
Startował wchodzie na 50 kilometrów. Naigrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles zdobył srebrny medal w tej konkurencji. Był to pierwszy medal olimpijski dla Łotwy[1]. Daliņš zwyciężył także w pierwszychmistrzostwach Europy w 1934 rozgrywanych w Turynie[2]. Naigrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie[1] i namistrzostwach Europy w 1938 w Paryżu nie ukończył chodu[3].
Uciekając przed radziecką inwazją na Łotwę w 1940 Daliņš zabrał swą rodzinę (żonę Ellę, synów Ivarsa i Jānisa oraz córkę Rudite) do Australii. Przebywał najpierw w obozie dla uchodźców Bonegilla w stanieWiktoria. Później pracował jako cieśla w miejscowościBenalla w tym stanie, uczestnicząc w odbudowie domów w powojennej Australii. Potem przeniósł się do Melbourne. Doczekał się siedmiorga wnuków.
Sukcesy Daliņša sprawiły, żechód sportowy stał się popularnym sportem na Łotwie. Dwóch Łotyszy zdobyło także medale olimpijskie w chodzie na 50 kilometrów:Adalberts Bubenko na igrzyskach w Berlinie iAigars Fadejevs naigrzyskach w 2000 w Sydney.
Daliņš, który jest uważany za najlepszego sportowca przedwojennej Łotwy, do tej pory jest tam znaną postacią.Stadion w jego rodzinnym mieście Valmiera nosi jego imię. PowiedzenieAk, kaut man Daliņa kājas būtu (Och, gdybym miał(a) nogi Daliņša), pierwotnie tytuł piosenki zlat 30., jest ciągle popularne na Łotwie.
