 Igor Łarionow podczas meczu Legend (2008) | ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 3 grudnia 1960 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | rosyjska | |||||||||||||||||||||
| Wzrost | 173 cm | |||||||||||||||||||||
| Pozycja | napastnik | |||||||||||||||||||||
| Uchwyt | lewy | |||||||||||||||||||||
| Draft | NHL 1985, numer: 214 (11 runda) | |||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
     | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Igor Nikołajewicz Łarionow,ros. Игорь Николаевич Ларионов (ur.3 grudnia1960 wWoskriesiensku) –rosyjskihokeista, reprezentantZSRR iRosji, trzykrotny olimpijczyk, trener.
OjciecIgora (ur. 1998), także hokeisty.
Trzykrotny zdobywcaPucharu Stanleya z Detroits Red Wings: 1997, 1998 i 2002. Zakończył karierę dwoma meczami jako zawodnikszwedzkiego Brunlo IF, zaliczając w nich jednego gola i trzy asysty. W lidze NHL rozegrał 921 spotkań, zdobywając w nich 169 goli i mając 475 asyst.
Razem z nim w ataku występowaliWładimir Krutow iSiergiej Makarow. Była to jedna najskuteczniejszych trójek napastników w latach 80. na świecie, zwana „Atakiem KLM” (od pierwszych liter nazwisk). Ponadto piątka meczowa (ich trójka oraz dwaj obrońcyWiaczesław Fietisow iAleksiej Kasatonow) nosiła przydomek „Zielona Jednostka” (od zielonych koszulek noszonych przez nich podczas treningów)[1][2].
Podobnie jak Wiaczesław Fietisow, był pionierem wNHL, jeśli chodzi o hokeistów byłego ZSRR. Obecnie po zakończeniu kariery sportowej zajął się prowadzeniem firmy w branży handluwinem[3].
Uczestniczył w turniejachCanada Cup 1981, 1984, 1987,Super Series 1983 i 1989,mistrzostw świata w 1982, 1983, 1985, 1986, 1987, 1989,zimowych igrzysk olimpijskich1984,1988,2002,Pucharu Świata1996 i w meczuRendez-vous ’87.
W sezonieKHL (2008/2009) pełnił stanowisko dyrektora operacji hokejowych w klubieSKA Sankt Petersburg. W późniejszym czasie podjął pracę trenerskąFederacji Hokeja Rosji. Przy reprezentacji Rosji do lat 20 był asystentem w sztabie (2019/2020), a potem głównym trenerem (2020/2021), a ponadto był selekcjonerem kadry seniorskiej w turniejachEuro Hockey Tour (2020/2021) iDeutschland Cup (2021/2022). 1 maja 2022 został ogłoszony głównym trenerem drużynyTorpedo Niżny Nowogród[4][5]. Na początku kwietnia 2025 odszedł z klubu[6]. W tych latach zawodnikiem tej drużyny był jego syn Igor.
Pod koniec maja 2025 został treneremSKA Sankt Petersburg[7][8][9].
Złoty medalmistrzostw świata juniorów do lat 20: 1978, 1980 z ZSRRZłoty medalCanada Cup: 1981 z ZSRRZłoty medalmistrzostw świata: 1983, 1986, 1989 z ZSRRZłoty medaligrzysk olimpijskich:1984,1988 z ZSRR
Brązowy medal mistrzostw świata: 1985 z ZSRR
Srebrny medal mistrzostw świata: 1987 z ZSRR Srebrny medal Canada Cup: 1987 z ZSRR Brązowy medal igrzysk olimpijskich:2002 z RosjąZłoty medalmistrzostw ZSRR (8 razy): 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989 z CSKA Moskwa
Puchar ZSRR (1 raz): 1988 z CSKA MoskwaPuchar Europy (8 razy): 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989 z CSKA MoskwaPresidents’ Trophy:NHL,2002 z Detroit Red WingsClarence S. Campbell Bowl:1997,1998,2002 z Detroit Red WingsPuchar Stanleya (3 razy):1997,1998,2002 z Detroit Red Wings
