| Data i miejsce urodzenia | 6 sierpnia 1902 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 października 1982 |
| Zawód, zajęcie | architekt,urbanista, historykarchitektury krajobrazu,humanista |
| Tytuł naukowy | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | Politechnika Warszawska,Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie |
| Odznaczenia | |
       | |
Ignacy Felicjan Tłoczek (ur.6 sierpnia1902 wPyzdrach, zm.7 października1982 wWarszawie) –architekt,urbanista, historykarchitektury krajobrazu ihumanista, który decydująco wpłynął na współczesne obliczeTorunia.
Urodził się w rodzinie Aleksandra, młynarza, i Heleny z Wieczorkiewiczów (ur. 1862), która prowadziła zakład usług malarskich. Miał starszego brata Jana (ur. 1900). Dzieciństwo i młodość spędził w Pyzdrach, gdzie ukończył gimnazjum humanistyczne. W 1924 uzyskał świadectwo maturalne[1] i rozpoczął studia na Wydziale ArchitekturyPolitechniki Warszawskiej. Podczas studiów odbył służbę wojskową wBiedrusku[1]. Po ukończeniu w 1931 studiów podjął pracę wToruniu na stanowisku głównego architekta miejskiego. Opracował w tym okresie urbanistyczny plan rozbudowy miasta. Wytyczne kierunkowe tego planu są nadal aktualne[2]. W 1938 Związek Miast Polskich powierzył Ignacemu Tłoczkowi sporządzenie Planu ZabudowyBiałegostoku[3].
W okresieII wojny światowej, w latach 1940–1945 pracował jako technik w urzędzie miejskim wKoninie. Prowadził tajne nauczanie zawodowe, inwentaryzował zabytki[1], gromadził materiały dotyczące obiektów architektonicznych, wykonując przy tym tysiące rysunków. Rysunki te stanowią unikatową dokumentację obiektów, które nie przetrwały do obecnych czasów. Zebrane w okresie wojny materiały wykorzystał przy opracowaniu przyszłych prac naukowych. W czasie wyzwalaniaWielkopolski spodokupacji hitlerowskiej w 1945 brał udział w odbudowie drewnianegomostu naWarcie w Pyzdrach.
W 1945 został powołany na stanowisko dyrektora Biura Planów Regionalnych[4]. W 1948 podjął pracę na Politechnice Warszawskiej w Katedrze Architektury i Planowania Wsi i równocześnie wMinisterstwie Kultury i Sztuki na stanowisku dyrektora Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków. W 1950 uzyskał doktorat na podstawie pracy pt.Związki osadnicze miasteczek wielkopolskich z rolnictwem[4]. W latach 1950–1957 kierował Zakładem Architektury Ludowej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1957, po likwidacji Zakładu Architektury Ludowej, objął kierownictwo Podyplomowego Studium Architektury i Planowania Wsi w Warszawie[1]. W 1961 powierzono mu stanowisko kierownika Katedry Budownictwa Wiejskiego na Wydziale Ekonomiczno-RolniczymSzkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W 1962 otrzymał tytułprofesora nadzwyczajnego. W latach 1964–1966 pełnił funkcję dziekana Wydziału Ekonomiczno-Rolniczego SGGW. Był inicjatorem i autorem koncepcji utworzeniaskansenu przyMuzeum Rolnictwa w Ciechanowcu. W 1972 otrzymał tytułprofesora zwyczajnego. W tym samym roku przeszedł naemeryturę i nadal aktywnie uczestniczył w życiu naukowym i społecznym.
Dwukrotnie żonaty. W 1933 ożenił się z nauczycielką Wandą z Jaroszewskich (zm. 1950), z którą miał córki Barbarę orazHankę Ludmiłę po mężu Zaniewską (1941–2016), architektkę[5]. Po raz drugi ożenił się w 1957 z Janiną Zofią z Pichalskich, I v. Rylską[1] (1905–2004)[6].
Zmarł w Warszawie, pochowany 12 października 1982 nacmentarzu Bródnowskim (kwatera 3B-3-22)[6].
Publikował w czasopiśmie „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”.
Jedna z ulic w Toruniu została nazwana imieniem Ignacego Tłoczka.[10]