INTERCAL – prawdopodobnie pierwszyezoterycznyjęzyk programowania. Jego oficjalna nazwa to CLWNPA, czyliCompiler Language With No Pronounceable Acronym (kompilowany język o niewymawialnym skrócie). Wyglądem przypominaasembler, lecz jego składnia jest tak skonstruowana, aby maksymalnie utrudnić pisanie programów i uczynić listingi jak najbardziej zagmatwanymi.

Cechy INTERCALA:

• Uprzejmość – część instrukcji musimy poprzedzić słowem kluczowymPLEASE, gdyż inaczej program zostanie uznany za nieuprzejmy, a co za tym idzie – odrzucony. Nadużywanie tego słowa spowoduje natomiast zaklasyfikowanie programu jako zbyt lizusowskiego.
• InstrukcjaCOME FROM będąca skokiemz, a niedo etykiety. Pojawiła się w późniejszych wersjach języka i stała się inspiracją do stworzenia wielowątkowego INTERCALA.
• Grupowanie wyrażeń będące czymś w rodzaju nawiasów – zamiast nich używane są jednak znaki " i ', co pogarsza czytelność źródeł.
• Brak jawnego mechanizmu wywoływania procedur. Dostępna jest wyłącznie instrukcjaNEXT, która wykonuje skok do etykiety i przypadkiem odrzuca adres nastos.
• W Intercalu nie każda użyta komenda musi na 100% oznaczać jej wykonanie. Może to oznaczać jej wykonanie np. na 80%, jeśli rozpoczyna się od "%80".
• Ignorowanie instrukcji. Przykładowo,ABSTAIN FROM STASHING spowoduje ignorowanie instrukcjiSTASH, natomiastREINSTATE STASHING z powrotem przywróci ją do działania.
• Brakzmiennych lokalnych. Zamiast tego możemy korzystać z mechanizmu tworzenia ramek stosu.
• Liczby są wypisywane na ekran w postacirzymskiej.

Oficjalna specyfikacja języka jest napisana w sposób humorystyczny. Zawiera dużo paradoksalnych, nielogicznych lub zabawnych w jakiś inny sposób zdań. Ponadto autorzy zastosowali autorskie nazewnictwo znakówASCII, np. apostrofy i cudzysłowy zwane są tam odpowiednio "iskrami" oraz "króliczymi uszkami".

INTERCAL posiada kilka operatorów pracujących na słowach procesora, niespotykanych w innych językach programowania. Dwuargumentowe operatory to:

• mingle (lubinterleave) ($) – przeplatanie bitów obu argumentów.
• select (~) – wybiera z pierwszego argumentu te bity, których odpowiadające im w drugim argumencie są ustawione; pozostałe są usuwane, a całość jest "upychana w prawo".

Ponadto istnieją trzy jednoargumentowe operatory:AND,OR,EXOR. Wykonują one swą pracę na kolejnych parach bitów w argumencie.

Pomimo niespotykanych rozwiązań, INTERCAL jest językiem zupełnym w sensie Turinga. Oznacza to, iż posiadając odpowiednio dużą pamięć, można w nim rozwiązać każdy problem algorytmiczny, z jakim radzą sobiemaszyny Turinga (czyli m.in. komputery). Rozwiązywanie pochłania jednak znacznie więcej czasu. Wykonany benchmark pokazał, że znajdowanieliczb pierwszych mniejszych niż 65536, które programowi w C zabiera 0,5 sekundy, analogiczny program w INTERCALU rozwiązywał w 17 godzin.

Klasyczny program „Hello, world!” wC wygląda tak:

        #include <stdio.h>        int main(void) {          printf("Hello, world!\n");          return 0;        }

zaś w INTERCALU można go zapisać następująco:

        DO ,1 <- #13        PLEASE DO ,1SUB#1 <- #234        DO ,1SUB#2 <- #112        DO ,1SUB#3 <- #112        DO ,1SUB#4 <- #0        DO ,1SUB#5 <- #64        DO ,1SUB#6 <- #194        DO ,1SUB#7 <- #48        PLEASE DO ,1SUB#8 <- #22        DO ,1SUB#9 <- #248        DO ,1SUB#10 <- #168        DO ,1SUB#11 <- #24        DO ,1SUB#12 <- #16        DO ,1SUB#13 <- #214        PLEASE READ OUT ,1        PLEASE GIVE UP

• Eric Raymond: The INTERCAL Resources Page. [zarchiwizowane ztego adresu].
• Donald R. Woods, James M. Lyon: The INTERCAL Programming Language Reference Manual. [dostęp 2024-05-29].

• Ezoteryczne języki programowania