Zasięg występowania

Podział systematyczny

• ChiropodomysPeters, 1868 –drzewiarka
• HaeromysO. Thomas, 1911 –ranimysz
• SoricomysBalete,Rickart,Heaney,Alviola,M.V. Duya,M.R.M. Duya,Sosa &Jansa, 2012 –sorkomyszak
• ChrotomysO. Thomas, 1895 –pręgoszczur
• ArchboldomysMusser, 1982 –sorkoszczurzyk
• RhynchomysO. Thomas, 1895 –ryjoszczur
• ApomysMearns, 1905 –filipinomysz
• AnisomysO. Thomas, 1904 – irianoszczur – jedynym przedstawicielem jestAnisomys imitatorO. Thomas, 1904 –irianoszczur wiewiórkozębny
• LorentzimysJentink, 1911 – długonóg – jedynym przedstawicielem jestLorentzimys nouhuysiJentink, 1911 –długonóg papuaski
• ChiruromysO. Thomas, 1888 –papuasogon
• MacruromysStein, 1933 –drobnozębnik
• HyomysO. Thomas, 1904 –białouch
• PogonomysMilne-Edwards, 1877 –myszarek
• CoccymysMenzies, 1990 –irianomysz
• BrassomysMusser &Lunde, 2009 – jedynym przedstawicielem jestBrassomys albidens(Tate, 1951) –irianomysz białozębna
• XenuromysTate &Archbold, 1941 – dziwnoszczur – jedynym przedstawicielem jestXenuromys barbatus –dziwnoszczur nowogwinejski
• MammelomysMenzies, 1996 –mozaikogon
• PogonomelomysRümmler, 1936 –krzakorzyk
• AbeomelomysMenzies, 1990 – papuasomysz – jedynym przedstawicielem jestAbeomelomys sevia(Tate & Archbold, 1935) –papuasomysz górska
• MallomysO. Thomas, 1898 –wełnistek
• XeromysO. Thomas, 1889 – szczureczek – jedynym przedstawicielem jestXeromys myoidesO. Thomas, 1889 –szczureczek namorzynowy
• PseudohydromysRümmler, 1934 –pyskomysz
• MirzamysK.M. Helgen &L.M. Helgen, 2009 –mchoszczur
• MicrohydromysTate & Archbold, 1941 –ryjówkomyszka
• ParaleptomysTate & Archbold, 1941 –górobobrek
• LeptomysO. Thomas, 1897 –nowogwinejek
• BaiyankamysHinton, 1943 –papuabobrek
• CrossomysO. Thomas, 1907 – bobromysz – jedynym przedstawicielem jestCrossomys moncktoniO. Thomas, 1907 –bobromysz bezucha
• HydromysÉ. Geofrroy Saint-Hilaire, 1804 –bobroszczur
• ParahydromysPoche, 1906 – bobroszczurzyk – jedynym przedstawicielem jestParahydromys asper(O. Thomas, 1906) –bobroszczurzyk papuaski
• UromysPeters, 1867 –szczurowiec
• Solomys –O. Thomas, 1922 –salomonek
• MelomysO. Thomas, 1922 –szczurzynek
• ProtochromysMenzies, 1996 – sierścinek – jedynym przedstawicielem jestProtochromys fellowsi(Hinton, 1943) –sierścinek rudobrzuchy
• ParamelomysRümmler, 1936 –paraszczurzynek
• LeporillusO. Thomas, 1906 –zającoszczur – jedynym żyjącym przedstawicielem jestLeporillus conditor(Sturt, 1848) –zającoszczur większy
• ConilurusOgilby, 1838 –królikoszczur – jedynym przedstawicielem jestConilurus penicillatus(Gould, 1842) –królikoszczur krzaczastoogonowy
• MesembriomysPalmer, 1906 –skoczynoszczur
• ZyzomysO. Thomas, 1909 –skałoskakun
• LeggadinaO. Thomas, 1910 –australoskoczek
• NotomysLesson, 1842 –skakuszka
• MastacomysO. Thomas, 1882 – zajączkoszczurek – jedynym przedstawicielem jestMastacomys fuscusO. Thomas, 1882 –zajączkoszczurek szerokozębny
• PseudomysJ.E. Gray, 1832 –pseudomysz
• CoryphomysSchaub, 1937 –timoroszczur – takson wymarły po 1500 roku

Uwagi

Przypisy

1. ↑^abJ.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 341, 1825. (ang.). 
2. ↑R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 125. (fr.).
3. ↑W. Lilljeborg: Systematisk öfversigt af de gnagande däggdjuren, glires. Uppsala: Kongl. Akad. boktryckeriet, 1866, s. 10. (szw.).
4. ↑E.R. Alston. On the classification of the order Glires. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1876 (1), s. 80, 1876. (ang.). 
5. ↑H. Winge: Jordfundne og nulevende Gnavere (Rodentia) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilian. Med Udsigt over Gnavernes indbyrdes Slægtskab. Kjøbenhavn: F. Dreyer, 1887, s. 126, seria: E Museo Lundii 1 (3). (duń.).
6. ↑K. Dahl. Biological notes on north-Australian Mammalia. „The Zoologist: a monthly journal of natural history”. Fourth series. 1, s. 194, 1897. (ang.). 
7. ↑O. Thomas. On the Genera of Rodents: an Attempt to bring up to Date the current Arrangement of the Order. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1896, s. 1017, 1896. (ang.). 
8. ↑J.R. Ellerman: The families and genera of living rodents. Cz. 2: Family Muridae. London: British Museum, 1941, s. 76. (ang.).
9. ↑G.G. Simpson. Historical zoogeography of Australian mammals. „Evolution”. 15 (4), s. 434, 1961.DOI:10.2307/2406311. (ang.). 
10. ↑a^bcA.K. Lee, P.R. Baverstock & Ch.H.S. Watts: Rodents – the late invaders. W: A. Keast (red.): Ecological biogeography of Australia. The Hague: W. Junk Press, 1981, s. 1530.ISBN 90-6193-092-8. (ang.).
11. ↑W.Z. Lidicker Jr. & P.V. Brylski. The conilurine rodent radiation of Australia, analyzed on the basis of phallic morphology. „Journal of Mammalogy”. 68 (3), s. 635, 1987.DOI:10.2307/1381596. (ang.). 
12. ↑G.G. Musser & M.D. Carleton: Family Muridae. W: D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Mammals Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. Wyd. 2. Washington D.C.: Smithsonian University Press, 1993, s. 564.ISBN 0-8018-8403-9. (ang.).
13. ↑P. Fabre, L. Hautier & E.J. Douzery: A synopsis of rodent molecular phylogenetics, systematics and biogeography. W: P.G. Cox & L. Hautier (redaktorzy): Evolution of the Rodents. Cambridge: Cambridge University Press, 20185, s. 37.ISBN 978-1-107-36015-0. (ang.).
14. ↑M. Pagès, P.‐H. Fabre, Y. Chaval, A. Mortelliti, V. Nicolas, K. Wells, J,R. Michaux & V. Lazzari. Molecular phylogeny of South‐East Asian arboreal murine rodents. „Zoologica Scripta”. 45 (4), s. 349–364, 2015.DOI:10.1111/zsc.12161. (ang.). 
15. ↑a^bC.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 484–210.ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
16. ↑N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:]ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).
17. ↑Nazwy polskie za:W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 263–283.ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).