 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 15 sierpnia 1402 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 lipca 1460 | ||
| Lord strażnik Pięciu Portów | |||
| Okres | od 1450 | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Humphrey StaffordKG (ur.15 sierpnia1402 wStafford, zm.10 lipca1460 podNorthampton[1]) – angielski możnowładca i dowódca wojskowy, synEdmunda Stafforda, 5. hrabiego Stafford, iAnny, wnuczkikrólaEdwarda III[2]
Ojciec Humphreya zmarł kiedy ten miał niecały rok. Humphrey został więc 6. hrabią Stafford i odziedziczył większość rodowych posiadłości oraz urząd Lorda Wielkiego Konstabla. 22 kwietnia 1421 r. został pasowany na rycerza. W 1424 r. powołano go do Tajnej Rady a 22 kwietnia 1429 r. odznaczonoOrderem Podwiązki. W latach 1430–1432 był angielskim gubernatoremNormandii, a w 1431 r. otrzymał od królaHenryka VI tytuł hrabiego Perche. W 1439 został seneszalem Halton. W latach 1442–1451 był gubernatorem Marchii i kapitanemCalais. 14 września 1444 otrzymał tytuł 1. księcia Buckingham.
W 1446 Buckingham był posłem na dwór francuski. 22 maja 1447 r. otrzymał specjalny przywilej od króla stawiający go na pierwszym miejscu spośród książąt Anglii za potomstwem króla. 16 lipca 1450 r. otrzymał urzędy lorda strażnika Pięciu Portów oraz konstabla zamkówDover iQueenborough.
Buckingham był jednym z lordów, którzy w 1447 r. aresztowali królewskiego stryja i regenta Angliiksięcia Gloucester. Był lojalny wobec Henryka VI, aczkolwiek popadł w konflikt z faworytemkrólowejMałgorzaty,księciem Somerset. Kiedy w 1455 r. rozpoczęła sięwojna domowa między stronnikami króla Henryka VI z Somersetem na czele a stronnikamiksięcia Yorku, Buckingham wydawał się najwłaściwszą osobą do prowadzenia negocjacji między obydwoma stronnictwami.
Negocjacje nie dały jednak rezultatu. York wygrałpierwszą bitwę pod St Albans i ogłosił się lordem protektorem Królestwa. Buckingham popierał Yorka w jego działaniach. Jednak w 1459 r., kiedy stronnictwo Lancasterów ponownie zebrało siły, Buckingham opuścił Yorka przyczyniając się do jegoklęski pod Ludford Bridge. Otrzymał za to spore nadania ziemskie pochodzące ze skonfiskowanych dóbr sir Williama Oldhalla.
26 czerwca 1460 r. z kontynentu przeprawiły się oddziały Yorkistów pod wodząhrabiego Warwick.2 lipca zajęły oneLondyn. Siły Lancasterów pod wodzą Buckinghama zbierały się wNorthampton. Dobitwy doszło 10 lipca. Warwick chciał spotkać się z królem a Buckingham odpowiedział mu, żeWarwick nie powinien przychodzić do króla, bo jeśli przyjdzie zginie. Bitwa trwała krótko. Po zdradzie oddziałów prawego skrzydłalorda Greya de Ruthin oddziały Lancasterów poniosły porażkę. Buckingham oraz towarzyszący mu lordowieShrewsbury,Beaumont iEgremont zginęli przed namiotem króla broniąc Yorkistom dostępu do osoby królewskiej.
Książę został pochowany w Grey Friars w Northampton. Ponieważ jegonajstarszy syn już nieżył tytuł książęcy odziedziczył jego wnuk,Henry.
Przed 18 października 1424 wRaby whrabstwie Durham poślubił Anne Neville (przed 1414 – 20 września 1480), córkęRalpha Neville’a, 1. hrabiego Westmorland, iJoanny Beaufort, córki1. księcia Lancaster. Humphrey i Anne mieli razem sześciu synów i cztery córki:
