 Hubert Berenbrinker (2010) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 lipca 1950 | ||
| Biskup pomocniczy Paderborn | |||
| Okres sprawowania | 2008–2020 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 11 lipca 1977 | ||
| Nominacja biskupia | 19 kwietnia 2008 | ||
| Sakra biskupia | 15 czerwca 2008 | ||
| |||
| Data konsekracji | 15 czerwca 2008 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Hubert Berenbrinker (ur.7 lipca1950 wVerl) –niemieckiduchownyrzymskokatolicki,biskup pomocniczyPaderborn w latach 2008–2020, od 2020biskup pomocniczy seniorarchdiecezji Paderborn.
Hubert Berenbrinker urodził się 7 lipca 1950 wVerl (Nadrenia Północna-Westfalia). Ukończył studiafilozoficzne iteologiczne na Wydziale Teologicznym wPaderborn i na Uniwersytecie wInnsbrucku. Po ukończeniu doseminarium przyjął 11 lipca 1977święceniaprezbiteratu.
Po święceniach pełnił następujące funkcję: 1977–1981:wikariuszparafii wHagen; 1981–1983: wikariusz parafii wLöhne orazkapelan ds. MłodzieżydekanatuHerford; 1983–1988: wikariusz parafii wBünde-Holsen; 1988–1989: wikariusz parafii wKirchlengern; 1989–2004:proboszcz parafii św. Piotra i Pawła w Siegen orazdziekan (1994–1998) dekanatuSiegen; 1998–2004: dziekan regionalny regionu Siegerland-Südsauerland; 2001–2004: kierownikduszpasterstwa w Siegen-Süd; od 2001:kanonikKapituły Metropolitalnej; 2004–2020: kierownik ds. DuszpasterstwaArchidiecezji Paderborn; od 2005:kapelan Jego Świątobliwości.
19 kwietnia 2008 papieżBenedykt XVIprekonizował gobiskupem pomocniczymarchidiecezji Paderborn zestolicą tytularnąPanatoria[1].Święcenia biskupie otrzymał 15 czerwca 2008 wkatedrze Najświętszej Marii Panny i Świętych Liboriusza i Kiliana. Udzielił mu ichHans-Josef Becker, arcybiskup metropolita Paderborn, w asyście biskupów pomocniczych;Manfred Grothe orazMatthias König. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Omne quod spirat, laudet Dominium, Alleluja” (Wszystko, co ma oddech, chwali Pana). 21 września 2020 papieżFranciszek przyjął jego rezygnację z obowiązkówbiskupa pomocniczego Paderborn[2].
