Ta osoba nosichińskie nazwiskoHsieh. | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Wiceprezydent Republiki Chińskiej | |||
| Okres | |||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| |||
Hsieh Tung-min (chiń. upr.谢东闵; chiń. trad.謝東閔; pinyinXiè Dōngmǐn; ur. 25 stycznia 1907, zm. 8 kwietnia 2001) –tajwański polityk, wiceprezydent Republiki Chińskiej w latach 1978-1984.
Pochodził zErshui w powiecieZhanghua naTajwanie[1]. W młodości działał w antyjapońskim ruchu oporu. W latach 20. wyjechał do Chin, gdzie studiował wSzanghaju iKantonie. DziałaczKuomintangu, po zakończeniuII wojny światowej powrócił na Tajwan, gdzie był aktywnym działaczem lokalnym. Był m.in. deputowanym do rady miastaKaohsiung i zgromadzenia prowincjonalnego Tajwanu, wchodził także w skład Komitetu Centralnego KMT[1].
W latach 1972–1978 pełnił urząd gubernatora prowincjiTajwan, jako pierwszy cywil na tym stanowisku. Był pierwszym Tajwańczykiem, który doszedł do tak wysokich pozycji w administracji Republiki Chińskiej. Przez rodaków był jednak postrzegany jako zdrajca i reprezentant reżimu kuomintangowskiego. W święto państwowe 10 października 1976 roku otrzymał list z ukrytą w środku bombą. Nadawcą przesyłki byłWang Sing-nan, tajwański działacz niepodległościowy i późniejszy politykDemokratycznej Partii Postępowej. W wyniku wybuchu Hsieh został poważnie ranny, ze względu na rozmiar obrażeń amputowano mu lewą dłoń. Od 1978 do 1984 roku był wiceprezydentem Republiki Chińskiej.
W późniejszym okresie pełnił funkcję doradcy prezydenta, nie biorąc już czynnego udziału w życiu politycznym. Zmarł w szpitalu wTajpej na atak serca[2].
