Malta od 870 roku, po tym gdy została podbita przez berberyjskądynastię Aghlabidów z Afryki Północnej przez ponad dwa stulecia znajdowała się pod wpływami arabskimi. W latach 909–1091 Malta wchodziła w składKalifatu Fatymidzkiego[1]. Była częściąEmiratu Sycylii.
Cywilizacja arabska wywarła ogromny wpływ na ukształtowanie się kultury maltańskiej (w tym na przyszłe powstaniejęzyka maltańskiego, spokrewnionego zdialektami zachodnimi języka arabskiego[2]). Wpływy arabskie na Malcie pozostawały wyraźne aż do XIII wieku, pomimo iż od 1091 roku losy wysp maltańskich były związane zSycylią[1].

Zdobycie w 870 roku po kilkumiesięcznym oblężeniu bizantyńskiego miasta Melite (obecnieMdina) przez armięAghlabidów doprowadziło do wyjątkowej brutalności. Samo miasto zostało doszczętnie złupione, a niemalże wszyscy mieszkańcy wysp maltańskich zostali wymordowani.
Niektóre źródła podają, że w roku 870 muzułmanie już zamieszkiwali Maltę, a w tym czasie była ona oblegana przez flotę bizantyńską. Po tym, jak pomocnicza flota aghlabidzka została wysłana z Sycylii,Bizantyńczycy wycofali się bez walki. Skutkiem tego było złe potraktowanie greckiej ludności wyspy, biskup został aresztowany i uwięziony wPalermo, a kościoły na wyspie zostały zburzone[3].
Marmur ze zburzonego kościoła w Melite wykorzystano do budowy zamku w tunezyjskiejSusie, co potwierdza napis na budowli[4]:
Każda cięta płyta, każda marmurowa kolumna w tej fortecy została przywieziona z kościoła Malty przez Ḥabaši ibn ‘Umarz'a, w nadziei zasłużenia na aprobatę i dobroć Allaha Wszechmocnego i Wspaniałego.
Bardzo prawdopodobne jest, że Malta przez około 180 lat pozostała bezludną ruiną, sporadycznie będąc odwiedzaną jedynie przez budowniczych statków, rybaków i zbieraczy miodu[4].
Niektóre dowody archeologiczne sugerują, że już na początku XI wiekuMedina była kwitnącą muzułmańską osadą. Niewykluczone, że w latach 1048-49 na potrzeby ochronienia założonej wcześniej osady wybudowanomury miejskie[5].
Główna maltańska wyspa została zaludniona przez muzułmanów najpóźniej w roku 1048 lub 1049[5], którzy na ruinach Melite zbudowali osadę, zwanąMedina.
Muzułmanie wprowadzili na Malcie innowacyjne i skuteczne techniki nawadniania, takie jak koło wodne znane jakoNoria lub Sienja, dzięki czemu gleba stała się bardziej żyzna. Dzięki nim na wyspach maltańskich pojawiły się słodkie wypieki i przyprawy oraz nowe uprawy, w tym cytrusy, figi, migdały oraz rozpoczęto uprawę bawełny, która przez kilka stuleci była podstawą maltańskiej gospodarki[6][7][8].
W latach 1053–1054 maltańska osadaMedina była nieskutecznie oblegana przezBizantyńczyków. Muzułmańscy mieszkańcy miasta i ich niewolnicy zdołali odeprzeć mocniejsze siły bizantyńskie, które z powodu ciężkich strat po swojej stronie zakończyły oblężenie[4].
| Starożytność |
|
|---|---|
| Średniowiecze |
|
| Malta pod rządami Zakonu Maltańskiego |
|
| Malta pod wpływem brytyjskim |
|
| Współcześnie |
|
| Inne |