Histogram (zstgr.ιστos - „maszt”,γραµµα - „coś zapisanego”)[1] – jeden z graficznych sposobów przedstawianiarozkładu empirycznegocechy ilościowej. Składa się z szeregu prostokątów umieszczonych naosi współrzędnych. Prostokąty te są z jednej strony wyznaczone przez przedziały klasowe (patrz:szereg rozdzielczy) wartości cechy, natomiast ich wysokość jest określona przez liczebności (lub częstości, ewentualniegęstość częstości) elementów wpadających do określonego przedziału klasowego[2].
Jeśli histogram pokazuje liczebności, a nie gęstość częstości, wówczas szerokości przedziałów powinny być równe.
tzw.rozkład dwumodalny, który powstaje często, gdy badana populacja jest połączeniem dwóch odrębnych populacji, np. połączono wyroby z różnych procesów wytwórczych.
Terminu „histogram” po raz pierwszy użyłKarl Pearson[1]. Najstarsze znane przedstawienie histogramu pojawia się w książceWilliama PlayfairaThe Commercial and Political Atlas z 1786 r.[1]
