| personifikacja beztroskiej pogodności i wesołości | |
![]() Hilaritas nasestercjuszuHadriana | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Atrybuty | gałąź palmowa,róg obfitości, długieberło,ster, kotwica, dzieci |
Hilaritas (łac.hĭlăritās – pogoda ducha, wesołość) –rzymskie uosobienie beztroskiej pogodności i wesołości.
W wierzeniach religijnych Rzymian należała do grupy popularnychpersonifikacji ludzkich uczuć takich jakPatientia,Laetitia,Clementia[1].
Narewersach monet rzymskich przedstawiana jako stojąca postać kobieca (matrona) z długą gałęzią palmową irogiem obfitości lub z długimberłem (niekiedy zesterem bądź kotwicą), nierzadko z dziećmi u stóp. Nanumizmatach pojawia się od czasówHadriana, wraz z legendamiHilaritas Augusti lubHilaritas Augg[ustorum] (uTetrykusa I), a u cesarzowych –Hilaritas Augustae (Faustyna Młodsza,Lucylla,Julia Domna); rzadkoHilaritas Temporum (Didia Klara) alboHilaritas Populi Romani.
Święto o nazwieHilaria („dzień wesela”), obchodzone w kulturze grecko-rzymskiej w dzień po wiosennym zrównaniu dnia z nocą (25 marca), nie miało z nią nic wspólnego, będąc uroczystością ku czcimałoazjatyckiej boginiKybele[2].