Obecna Hesja, jakokraj związkowy powstała stosunkowo niedawno, bo pod okupacją amerykańską po II wojnie światowej, ale jej historia zaczęła się w XIII wieku[2]. We wczesnym średniowieczu Hesja była częściąTuryngii. Jako samodzielne państwo powstała w roku 1264 po wojnie o sukcesję w Turyngii, a jej pierwszym władcą (landgrafem) został młodszy synksięcia BrabancjiHenryka II,Henryk I Dziecię (Heinrich I das Kind).
W następstwie bezdzietności pierwszego z władcówHesji-RheinfelsFilipa Młodszego ziemie tego państwa dostały się starszemu bratuWilhelmowi IV, landgrafowiHesji-Kassel. Z kolei gdy w roku 1604 landgraf Hesji-MarburgLudwik IV zmarł bezpotomnie, w testamencie podzielił terytorium swego państwa na dwie części.Hesja-Kassel dostałaMarburg z okolicami, aHesja-Darmstadt ziemie obejmujące miastaGießen iNiddę. Warunkiem zmarłego było utrzymanie na jego ziemiachreligii luterańskiej (co stanowiło problem dla Hesji-Kassel, gdzie religią panującą byłkalwinizm). Gdy obaj panujący spierali się o szczegóły podziału, landgraf Hesji-Kassel Maurycy złamał warunki testamentu, opanował całe terytorium Hesji-Marburg, następnie wcielił do swej monarchii i zaprowadził religię kalwińską. Po długim sporze i związanym z nim zbrojnym konflikcie Maurycy – który miał także wrogów wewnątrz swego państwa – w 1627 roku oddał swą część Hesji-Darmstadt. Jednak Hesja-Kassel nie pogodziła się ze stratą i wkrótce obie strony znów przystąpiły do wojny, zwanej wojną heską i trwającej w latach 1645–1648. Na mocy traktatu pokojowego Hesja-Marburg podzielona została zgodnie z wolą ostatniego jej władcy. Hesja-Kassel wzięła jej część północną, a Hesja-Darmstadt część południową.
Ostatecznie do roku 1806, czyli do przekształcenia małych państw wWielkie Księstwo Hesji przetrwały tylkoHesja-Kassel iHesja-Darmstadt[2]. W XIX wieku w Hesji na dużą skalę zaczął rozwijać sięhandel[2]. W czasierewolucji przemysłowej nad brzegamiMenu zaczęły powstawać duże koncerny (np. Opel – początkowo firma produkowałamaszyny do szycia, późniejrowery, a w końcusamochody)[2]. Był to też czas, gdy arystokracja próbowała skłócić ze sobą Austrię i Prusy[2]. W roku 1806, po likwidacjiŚwiętego Cesarstwa Rzymskiego, hrabstwo krajowe Hesja-Darmstadt na skutek akcji podjętej przezNapoleona podniesione zostało do rangi Wielkiego Księstwa. W 1867 roku północna część Wielkiego Księstwa (Oberhessen, tzn.Górna Hesja) stała się częściąZwiązku Północnoniemieckiego (Norddeutscher Bund), podczas gdy druga połowa Wielkiego Księstwa, leżąca na południe od rzeki Men (Starkenburg iHesja Reńska zwanaRheinhessen) pozostały poza tym związkiem. W 1870 roku Wielkie Księstwo Hesji stało się częścią Cesarstwa Niemieckiego, a pod koniec I wojny światowej przemianowane naVolksstaat Hessen (Ludowa Republika Hesji).
Jeśli chodzi o Hesję-Kassel, to w roku 1806 Wilhelm I za swoje poparcie dlaPrus został zdetronizowany przezNapoleona, a miastoKassel stało się stolicą nowegoKrólestwa Westfalii rządzonego przez brata NapoleonaHieronima. Po klęsce Napoleona w 1813 roku Hesja-Kassel została odtworzona. Pomimo tego, żeŚwięte Cesarstwo Rzymskie przestało istnieć, Wilhelm I zachował swój świeżo nabyty tytułkurfürsta, gdyż dawał mu on wyższą rangę w porównaniu z kuzynem, wielkim księciemHesji-Darmstadt.
Południowa część Hesji jest jednym z najbardziej uprzemysłowionych regionów w Niemczech. Znajdują się tam zakłady przemysłu chemiczno-farmaceutycznego, maszynowego, samochodowego, a przede wszystkim liczne banki (ok. 300) i inne przedsiębiorstwa usługowe weFrankfurcie nad Menem. MiastoOffenbach am Main kojarzone jest z obecnym tam przemysłem skórzanym, którego znaczenie w ostatnich latach silnie spadło.
Około 1/3 obszaru Hesji jest pod uprawami rolnymi.
↑abcdefrozdz. pierwszy: Hesja. W: Gordon McLachlan: Praktyczny Przewodnik. Niemcy – część północna. Wyd. trzecie, aktualiz. i popr. Bielsko-Biała: Pascal, 1998, s. 51.ISBN 83-87037-97-4.