 Herbie Hancock (2010) | |||
| Imię i nazwisko | Herbert Jeffrey Hancock[1] | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Instrumenty | |||
| Gatunki | jazz,fusion[4],jazz-funk[4],jazz-rock,post-bop[4],modal jazz[4],electro[4],hard bop[4],funk[4] | ||
| Zawód | muzyk (pianista, kompozytor, aranżer, bandlider) | ||
| Wydawnictwo | |||
| Powiązania | Miles Davis,Freddie Hubbard,Ron Carter,Chick Corea,Wayne Shorter,Tony Williams | ||
| |||
| Strona internetowa | |||
Herbert Jeffrey „Herbie” Hancock (ur.12 kwietnia1940 wChicago[5]) –amerykańskipianista,kompozytor,aranżer i bandliderjazzowy. LaureatNEA Jazz Masters Award[6] 2004. Jest laureatem czternastu nagródGrammy iOscara za muzykę do filmuRound Midnight z 1986. Wiele jego kompozycji stało się standardami – między innymi „Watermelon Man”, „Cantaloupe Island” (rozsławiony przezremiks grupyUs3), „Maiden Voyage”, „Eye of the Hurricane”, „Dolphin Dance” czy „Chameleon”[4].
Jest także uważany obokMcCoy Tynera,Keitha Jarretta iChicka Corei za jednego z czterech wielkich pianistów późnegomodern jazzu, którzy wywarli największy wpływ na grę na tym instrumencie. Przedmiotem podziwu jest zwłaszcza jego inwencja rytmiczna i improwizacyjna[7]. Tworzy muzykę zarówno o charakterze czysto jazzowym, jak i będącą pod mniejszym lub większym wpływempopu, rapu i techno, w każdym z tych gatunków poruszając się z równą swobodą.
Od siódmego roku życia grał na fortepianie i uznany za muzyczne „cudowne dziecko” w wieku 11 lat zagrałV Koncert fortepianowy D-durMozarta z Orkiestrą Symfoniczną z Chicago[8].
W wieku lat 20 został zauważony przez trębaczaDonalda Byrda, który zaprosił go do swojego zespołu. W 1962 nagrał swój debiutancki albumTakin’ Off, na którym znalazł się pierwszy hit artysty – „Watermelon Man”[9].
W 1963 na zaproszenieMilesa Davisa wstąpił do jego kwintetu. Razem zRonem Carterem (kontrabas) iTonym Williamsem (perkusja) stworzył tam najsłynniejszą sekcję rytmicznąmodern jazzu[10]. Oprócz działalności w zespole Davisa Hancock nagrywał też w latach sześćdziesiątych płyty dla wytwórniBlue Note jako lider, z których za najważniejsze uznawane sąEmpyrean Isles (1964),Maiden Voyage (1965) iSpeak Like a Child (1968).
W 1968 Hancock opuścił zespół Davisa i zwrócił się ku samodzielnym muzycznym poszukiwaniom, rozwijając właśnie tworzącą się muzykęfusion. Owocem tej jego działalności był m.in. bestsellerowy albumHead Hunters, nagrany w 1973 dlaColumbia Records. Na początku lat 70. jako jeden z pierwszych wprowadził elektroniczne instrumenty klawiszowe. W późniejszym okresie Hancock potrafił także udanie wykorzystywać elementy muzykirap itechno, czego dowodem był choćby albumFuture Shock z 1983, zawierający utwórRockit, który stał się jednym z hitów nowo powstałej stacji telewizyjnejMTV. W tym samym mniej więcej czasie Hancock realizował jednak także projekt o nazwieV.S.O.P., który był próbą nawiązania do brzmienia czysto jazzowego kwintetu Davisa z lat sześćdziesiątych, w czym wspomagali go dawni towarzysze z tego zespołu, z tym że na trąbce Davisa zastąpiłFreddie Hubbard.
Ostatnimi znaczącymi sukcesami muzyka były albumy:Gershwin’s World z 1998,Directions in Music • Jazz at Massey Hall z 2002 orazRiver • The Joni Letters z 2007, za które otrzymał nagrodyGrammy[11].
| Rok | Tytuł | Reżyser |
|---|---|---|
| 2006 | Herbie Hancock: Possibilities(film dokumentalny)[12] | Doug Biro, Jon Fine |
| 2012 | Charles Lloyd: Arrows Into Infinity(film dokumentalny)[13] | Dorothy Darr, Jeffery Morse |
| 2013 | Music Technology Innovators(film dokumentalny)[14] | Jack Edward Sawyers |
| 2014 | Nathan East: For the Record(film dokumentalny)[15] | Chris Gero, David Maxwell |
| 2015 | Wayne Shorter: Zero Gravity(film dokumentalny)[16] | Dorsay Alavi |
| 1980 | |
|---|---|
| 1981 | |
| 1982 | |
| 1983 | |
| 1984 | |
| 1985 | |
| 1986 | |
| 1987 | |
| 1988 | |
| 1989 |
| 1990 | |
|---|---|
| 1991 | |
| 1992 | |
| 1993 | |
| 1994 | |
| 1995 | |
| 1996 | |
| 1997 | |
| 1998 | |
| 1999 |
| 2000 | |
|---|---|
| 2001 | |
| 2002 | |
| 2003 | |
| 2004 | |
| 2005 | |
| 2006 | |
| 2007 | |
| 2008 | |
| 2009 |
| 2010 | |
|---|---|
| 2011 | |
| 2012 | |
| 2013 | |
| 2014 | |
| 2015 | |
| 2016 | |
| 2017 | |
| 2018 | |
| 2019 |
| 2020 | |
|---|---|
| 2021 | |
| 2022 | |
| 2023 | |
| 2024 | |
| 2025 |
