Zobacz też:inne znaczenia. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Henryk Wojciech Kasperczak | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 lipca 1946 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Henryk Wojciech Kasperczak (ur.10 lipca1946 wZabrzu) –polskipiłkarz występujący na pozycjiobrońcy lubpomocnika,reprezentant Polski w latach 1973–1978,trener piłkarski.
Reprezentował barwyStali Zabrze,Stali Mielec (dwukrotnymistrz Polski), rezerwLegii Warszawa orazFC Metz. CzłonekKlubu Wybitnego Reprezentanta. Zreprezentacją Polski dwukrotnie uczestniczył wmistrzostwach świata (1974 – 3. miejsce,1978) oraz naigrzyskach olimpijskich 1976 wMontrealu – srebrny medal.
Jako trener największe sukcesy odnosił zafrykańskimi reprezentacjami, biorącymi udział wPucharze Narodów Afryki.W 1979 roku został treneremfrancuskiegoFC Metz, z którym wsezonie 1983/1984 zdobyłPuchar Francji. Następnie w latach 1984–1987 trenowałAS Saint-Étienne, a w latach 1987–1988 był szkoleniowcemRC Strasbourg, w latach 1989–1990Racing Club de France (Trener roku 1990 weFrancji wedługFrance Football), w latach 1990–1992 trenowałHSC Montpellier (ćwierćfinałPucharu Zdobywców Pucharów 1990/1991), a w 1993 rokuLille OSC. Trenował takżepolskie zespoły: dwukrotnieWisłę Kraków (dwukrotnymistrz Polski, dwukrotny zdobywcaPucharu Polski) orazGórnika Zabrze. Wielokrotnie wymieniany wśród kandydatów na selekcjonerareprezentacji Polski.
Jest pierwszym i jak dotąd jednym z trzech (opróczPawła Janasa iAdama Nawałki)Polaków biorących udział wmistrzostwach świata w roli zawodnika i trenera, jednak jako jedyny z tej trójki nie był selekcjoneremreprezentacji Polski. Namistrzostwach świata 1998 weFrancji prowadziłreprezentację Tunezji.
Henryk Kasperczak urodził się wZabrzu jako syn Jadwigi i Jana, którzy poznali się na robotach wNiemczech i po zakończeniuII wojny światowej osiedlili się w Zabrzu[1]. W 1965 roku zdał maturę wTechnikum Nr 7 w Zespole Szkół Samochodowych im. Gen. Stefana Roweckiego „Grota” w Gliwicach.
Henryk Kasperczak karierę piłkarską rozpoczął w 1959 roku wStali Zabrze, skąd w 1965 roku trafił doII-ligowejStali Mielec. W latach 1966–1968 grał w rezerwachLegii Warszawa, skąd wrócił do Stali Mielec, z którym odnosił największe sukcesy w klubowej karierze. Najpierw wsezonie 1968/1969 awansował doII-ligi, a wnastępnym sezonie awansował doekstraklasy.
Debiut wekstraklasie zaliczył 9 sierpnia 1970 roku w wygranym 5:2 meczu u siebie zWisłą Kraków, w którym także strzelił swoje dwa pierwsze gole w ekstraklasie – w 11. minucie na 1:0 oraz w 37. minucie głową na 2:2[2]. Od tego momentuStal Mielec stała się jedną z najlepszych drużyn na krajowych boiskach. Wsezonie 1970/1971 wygrał swoją grupę B wPucharze Intertoto, a wsezonie 1972/1973 Stal Mielec pod wodząwęgierskiego treneraKároly’ego Konthy mająca w składzie oprócz Kasperczaka takich zawodników jak m.in.:Jan Domarski,Włodzimierz Gąsior,Witold Karaś,Zygmunt Kukla,Grzegorz Lato,Stanisław Majcher po raz pierwszy w historii zdobyłamistrzostwo Polski, dzięki czemu zadebiutowała w europejskich pucharach wPucharze Europy 1973/1974, w którym rywalem w I rundzie był silnyjugosłowiański klubCrvena zvezda Belgrad, z którymmielecki klub uległ w dwumeczu 1:3 (1:2, 0:1) i odpadł z rozgrywek.
Wsezonie 1973/1974Stal Mielec rozgrywki ligowe zakończyła na 3. miejscu, a wsezonie 1974/1975 na 2. miejscu. Po objęciu w 1975 roku stanowiska trenera przezEdmunda Zientarę klub wsezonie 1975/1976 zdobyłmistrzostwo Polski, dotarł do finałuPucharu Polski 1975/1976, w którym 1 maja 1976 roku naStadionie Wojska Polskiego w Warszawie uległŚląskowi Wrocław 2:0 oraz do ćwierćfinałuPucharu UEFA 1975/1976, w którym uległ w dwumeczuniemieckiemuHamburgerowi SV 1:2 (1:1, 0:1). Henryk Kasperczak w 1976 w roku został wyróżniony nagrodami: Piłkarz Roku wplebiscycie „Piłki Nożnej”, Piłkarz Roku wplebiscycie „Sport”[3] oraz Sportowiec Roku województwarzeszowskiego,krośnieńskiego,przemyskiego itarnobrzeskiego wplebiscycie dziennika „Nowiny”[4].
W I rundziePucharu Europy 1976/1977 rywalemStali Mielec był utytułowany klubhiszpańskiReal Madryt, z którymStal Mielec przegrała dwumecz 1:3 (1:2, 0:1) i odpadła z rozgrywek. W sezonie 1977/1978 zdobyłaTrofeo Colombino, a wrozgrywkach ligowych 1977/1978 zajęła 8. miejsce. Ostatni mecz wekstraklasie Kasperczak rozegrał 2 maja 1978 roku w przegranym 0:1 meczu u siebie zGórnikiem Zabrze[5].
Następnie wyjechał doFrancji, gdzie grał wFC Metz, w którym zadebiutował 19 lipca 1978 roku w wygranym 2:1 meczu ligowym zOlympique Marsylia, a pierwszą bramkę wPremière Division strzelił dnia 25 sierpnia 1978 roku w zremisowanym 1:1 meczu zAS Nancy[6]. Ostatni mecz w Première Division rozegrał 24 listopada 1979 roku, kiedy to FC Metz bezbramkowo zremisował zeStade Brestois 29, a Kasperczak w 63. minucie zastąpił na boiskuChristiana Synaeghela[7]. Potem zastąpiłMarca Rastolla na stanowisku trenera drużyny, czym samym w wieku 33 lat zakończył piłkarską karierę. Łącznie wekstraklasie polskiej rozegrał 209 meczów, w których strzelił 37 goli, a w Première Division rozegrał 55 meczów, w których strzelił 11 goli.
W 2019 wyróżniony zaliczeniem do jedenastki stuleciaPZPN (na pozycji prawego pomocnika)[8].
Henryk Kasperczak w latach 1973–1978 wreprezentacji Polski rozegrał 61 meczów, w których strzelił 5 goli. Debiut zaliczył za kadencji selekcjoneraKazimierza Górskiego 20 marca 1973 roku naStadionie Miejskim w Łodzi w meczu towarzyskim zreprezentacją Stanów Zjednoczonych, w którym w 55. minucie meczu strzelił również na 3:0 swoją pierwszą bramkę w reprezentacji Polski, a mecz zakończył się zwycięstwemBiało-czerwonych 4:0.
17 października 1973 rokureprezentacja Polski po remisie 1:1 zreprezentacją Anglii nastadionie Wembley wLondynie po 36 latach awansowała namistrzostwa świata. Namistrzostwach świata 1974 wRFN, na których reprezentacja Polski zajęła 3. miejsce, Henryk Kasperczak był podstawowym zawodnikiem drużyny prowadzonej przezKazimierza Górskiego i rozegrał wszystkie 7 meczów, a dnia 23 czerwca 1974 roku naNeckarstadion wStuttgarcie rozegrał jeden z najlepszych w swojej karierze. Otóż wtedy reprezentacja Polski rozgrywała ostatni mecz Grupy D z faworyzowanąreprezentacją Włoch, w 44. minucie meczu Kasperczak podał piłkę doKazimierza Deyny, który dalekim strzałem pokonał bramkarza rywali –Dino Zoffa iBiało-czerwoni podwyższyli prowadzenie na 2:0. Ostatecznie mecz zakończył się wynikiem 2:1 dlareprezentacji Polski, która z kompletem 6 punktów wygrała Grupę D, areprezentacja Włoch z 3 punktami zajęła 3. miejsce i odpadła z mistrzostw.
Henryk Kasperczak w 1976 roku znalazł się w składziereprezentacji Polski prowadzonej przezKazimierza Górskiego naturniej olimpijski 1976 wMontrealu, na których również Kasperczak był podstawowym zawodnikiem. W finalereprezentacja Polski przegrała 3:1 zreprezentacją NRD i ostatecznie zdobyła srebrny medal, co uznano w kraju za porażkę, a trenerKazimierz Górski podał się do dymisji.
Henryk Kasperczak w 1978 roku został powołany przez selekcjonerareprezentacji Polski –Jacka Gmocha namistrzostwa świata 1978 wArgentynie. Dnia 21 czerwca 1978 roku naEstadio Ciudad de Mendoza wMendozie reprezentacji Polski z Kasperczakiem w składzie przegrała 1:3 zreprezentacją Brazylii i zajęła 3. miejsce w Grupie B drugiej rundy turnieju i odpadła z turnieju, a Kasperczak po tym meczu ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery.
Henryk Kasperczak po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W 1979 roku został treneremfrancuskiegoFC Metz, z którym wsezonie 1983/1984 zdobyłPuchar Francji. Następnie w latach 1984–1987 trenowałAS Saint-Étienne, a w latach 1987–1988 był szkoleniowcemRC Strasbourg, w latach 1989–1990Racing Club de France (Trener roku 1990 weFrancji wedługFrance Football), w latach 1990–1992 trenowałHSC Montpellier (ćwierćfinałPucharu Zdobywców Pucharów 1990/1991), a w 1993 rokuLille OSC.
Henryk Kasperczak w latach 1993–1994 był selekcjoneremreprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej, z którą podczasPucharu Narodów Afryki 1994 wTunezji zajął 3. miejsce. Po tym turnieju objął stanowisko selekcjonerareprezentacji Tunezji, z którą wPucharze Narodów Afryki 1996 wPołudniowej Afryce zdobył wicemistrzostwo turnieju oraz uczestniczył wigrzyskach olimpijskich 1996 wAtlancie, na którychreprezentacja Tunezji zajęła ostatnie – 4. miejsce w Grupie A i odpadła z turnieju.
Trenował równieżOrłów Kartaginy wPucharze Narodów Afryki 1998, w którym jego drużyna przegrała w ćwierćfinale po rzutach z gospodarzami –reprezentacją Burkina Faso (1:1, k. 7:8) oraz z którą po 20 latach awansował namistrzostwach świata 1998 weFrancji, na których prowadziłreprezentację Tunezji w dwóch spotkaniach. Po porażkach zreprezentacją Anglii (0:2) ireprezentacją Kolumbii (0:1) został zdymisjonowany. W ostatnim zremisowanym 1:1 meczu zreprezentacją RumuniiOrłów Kartaginy tymczasowo poprowadził asystent Kasperczaka –Ali Selmi.
Potem przez krótki czas trenowałfrancuskąSC Bastię, potem w latach 1999–2000emirackiAl Wasl Club, w 2000 rokureprezentację Maroka, w latach 2000–2001chińskiShenyng Sealion oraz w latach 2001–2002reprezentację Mali, pod jego wodzą podczasPucharu Narodów Afryki 2002 będąc gospodarzem turnieju zajęła 4. miejsce.
Henryk Kasperczak 16 marca 2002 roku został treneremWisły Kraków[1], w której na ławce trenerskiej zadebiutował 20 marca 2002 roku w zremisowanym 1:1 meczu zGKS-em Katowice w ramach 20. kolejki rozgrywek ligowych. Wsezonie 2001/2002 z klubem sięgnął powicemistrzostwo iPuchar Polski oraz dotarł do finałuPucharu Ligi, w którym przegrali w dwumeczu 4:2 (3:0, 1:2) wLegią Warszawa.
Wsezonie 2002/2003 zdobył z klubemmistrzostwo iPuchar Polski oraz doszedł do 1/8 finałuPucharu UEFA (za co otrzymał nagrodę Trenera Roku 2002 wplebiscycie „Piłki Nożnej”), w której uległ w dwumeczu z włoskimS.S. Lazio 5:4 (3:3, 2:1). Wsezonie 2003/2004 obronił zBiałą Gwiazdąmistrzostwo Polski. W II rundzie kwalifikacyjnejLigi Mistrzów 2004/2005Wisła Kraków trafiła nagruzińskieWIT Georgia Tbilisi, z którym gładko wygrali dwa mecze 8:2 i 3:0 i awansowała do następnej rundy, gdzie jej rywalem był jeden z najlepszych klubów świata –hiszpańskiReal Madryt, z którym Wisła Kraków przegrała dwa mecze 0:2 i 1:3 i zagrała w I rundziePucharu UEFA 2004/2005, gdzie niespodziewanie odpadła w rywalizacji zgruzińskimDinamo Tbilisi (4:3, 1:2).
Mimo iżBiała Gwiazda prowadziła w tabeli ligowej ze sporą przewagą w rundzie jesiennejsezonie 2004/2005, Kasperczak z powodu nie zaakceptowania nowych zasad współpracy został zdymisjonowany, a jego miejsce zająłCzechVerner Lička[9].
Po zakończeniu pracy wWiśle Kraków Henryk Kasperczak wstyczniu 2005 roku dostał propozycję prowadzeniareprezentacji Egiptu, jednak ostatecznie nie dostał posady z powodu kłopotów finansowychEgipskiego Związku Piłki Nożnej oraz zbyt dużych oczekiwań finansowych samego zainteresowanego[10].
26 czerwca 2006 roku został selekcjoneremreprezentacji Senegalu[11], z którą awansował doPucharu Narodów Afryki 2008 wGhanie, gdzie po remisie 2:2 zreprezentacją Tunezji i porażce 1:3 zreprezentacją Angoli w Grupie D 28 stycznia 2008 roku został zwolniony. W ostatnim zremisowanym 1:1 meczu zreprezentacją RPAreprezentację Senegalu tymczasowo poprowadził asystent Kasperczaka –Lamine N’Diaye.
16 września 2008 roku został treneremGórnika Zabrze[12], z którym rozstał się dnia 3 czerwca 2009 roku po spadku zespołu doI ligi wsezonie 2008/2009[13]. 15 marca 2010 roku ponownie został treneremWisły Kraków[14], z którym zdobył wsezonie 2009/2010 zdobyłwicemistrzostwo Polski, jednak 6 sierpnia 2010 roku biorąc odpowiedzialność za porażkęBiałej Gwiazdy 2:4 (0:1, 2:3) w dwumeczu zazerskimKarabachem Agdam wIII rundzie kwalifikacyjnej Ligi Europy 2010/2011 podał się do dymisji[15].
Henryk Kasperczak w okresie od 17 listopada 2010 roku do 18 marca 2011 roku pełnił funkcję treneragreckiegopierwszoligowego klubuAO Kawala[16][17].
Od 30 grudnia 2013 roku został selekcjoneremreprezentacji Mali[18], z którą awansował doPucharu Narodów Afryki 2015 wGwinei Równikowej, gdzie po trzech remisach po 1:1 zreprezentacją Kamerunu, zreprezentacją Wybrzeża Kości Słoniowej ireprezentacją Gwinei odpadł z rozgrywek po losowaniu rzutu monetą[19], w związku z czym 8 marca 2015 roku podał się do dymisji[20].
W czerwcu 2015 Kasperczak był wymieniany wśród kandydatów na selekcjonerareprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej[21]. Ostatecznie 13 lipca 2015 roku po raz drugi został selekcjoneremreprezentacji Tunezji[22], z której to posady został zwolniony 8 kwietnia 2017 roku[23].
| Klub | Sezon | Liga | Liga[24] | Puchar[25] | Europa[26] | Łącznie | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | |||
| Stal Mielec | 1965/1966 | II liga | – | |||||||
| Łącznie | – | |||||||||
| Legia II Warszawa | 1966/1967 | III liga | – | |||||||
| 1967/1968 | III liga | |||||||||
| Łącznie | – | |||||||||
| Stal Mielec | 1968/1969 | III liga | – | |||||||
| 1969/1970 | II liga | |||||||||
| 1970/1971 | I liga | 25 | 3 | 0 | 0 | 6 | 0 | 31 | 3 | |
| 1971/1972 | I liga | 26 | 5 | 2 | 0 | 6 | 3 | 34 | 8 | |
| 1972/1973 | I liga | 22 | 6 | 0 | 0 | – | 22 | 6 | ||
| 1973/1974 | I liga | 30 | 8 | 2 | 0 | 2 | 0 | 34 | 8 | |
| 1974/1975 | I liga | 20 | 1 | 3 | 0 | – | 23 | 1 | ||
| 1975/1976 | I liga | 30 | 4 | 4 | 0 | 8 | 0 | 42 | 4 | |
| 1976/1977 | I liga | 30 | 6 | 4 | 0 | 2 | 0 | 36 | 6 | |
| 1977/1978 | I liga | 26 | 4 | 2 | 0 | – | 28 | 4 | ||
| Łącznie | 209 | 37 | 17 | 0 | 24 | 3 | 248 | 40 | ||
| Łącznie w karierze | 209 | 37 | 7 | 0 | 24 | 3 | 248 | 40 | ||
| Reprezentacja narodowa | Rok | Występy | Gole |
|---|---|---|---|
 Polska | |||
| 1973 | 15 | 2 | |
| 1974 | 11 | 1 | |
| 1975 | 9 | 1 | |
| 1976 | 7 | 0 | |
| 1977 | 11 | 1 | |
| 1978 | 8 | 0 | |
| Łącznie | 61 | 5 | |
| # | Data | Miejsce | Przeciwnik | Gol | Wynik | Rozgrywki |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 20.03.1973 | Stadion Miejski,Łódź |  Stany Zjednoczone | 3–0 | 4–0 | Mecz towarzyski |
| 2. | 03.08.1973 | Soldier Field,Chicago | Stany Zjednoczone | 1–0 | 1–0 | Mecz towarzyski |
| 3. | 09.10.1974 | Stadion im. 22 lipca,Poznań |  Finlandia | 1–0 | 3–0 | Mecz towarzyski |
| 4. | 08.10.1975 | Stadion Miejski,Łódź |  Węgry | 2–1 | 4–2 | Mecz towarzyski |
| 5. | 10.06.1977 | Stadion Narodowy,Lima |  Peru | 3–1 | 3–1 | Mecz towarzyski |
Henryk Kasperczak w lipcu 1971 roku zawarł związek małżeński z Małgorzatą Nowak[29]. Ma pięcioro dzieci[30].
|
|
.svg)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1973–1980 | |
|---|---|
| 1981–1990 |
|
| 1991–2000 | |
| 2001–2010 |
|
| 2011–2020 |
|
| od 2021 |
|
| 1966–1970 | |
|---|---|
| 1971–1980 |
|
| 1981–1990 |
|
| 1991–2000 | |
| 2001–2010 |
|
| 2011–2020 |
|
| od 2021 |
|
|
| Mistrzostwa Polski | |
|---|---|
| Ekstraklasa polska | |
| Mistrzostwa Polski | |
| Ekstraklasa polska |
|
|
| 1975–1980 | |
|---|---|
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 | |
| 2001–2010 | |
| 2011–2020 | |
| od 2021 |
|
