Ukończył Iowa State College. Wydawał pisma rolnicze („Wallace`s Farmer“ i „Wallace`s Farmer and Iowa Homestead“)[1]. Był działaczem liberalnego skrzydłaPartii Republikańskiej, jednakże gdy w 1933 został mianowany sekretarzem ds. rolnictwa w gabinecieprezydentaFranklina Delano Roosevelta, zmienił przynależność partyjną i wstąpił doPartii Demokratycznej. Był jednym z twórców reformNowego Ładu.
W latach 1941–1945 pełnił urząd wiceprezydenta, a następnie sekretarza handlu (1945-1946)[1].
Przedwyborami prezydenckimi w 1948 roku w Partii Demokratycznej doszło do rozłamu. Rdzeń organizacji udzielił poparcia urzędującemu prezydentowiHarry’emu Trumanowi. Z tą decyzją nie zgodziły się zarówno południowa frakcja prosegregacyjna, która wysunęła kandydaturę gubernatora stanuKarolina PołudniowaStroma Thurmonda, jak i frakcja liberalna, która mianowała swoim kandydatem byłego wiceprezydenta Wallace’a.
Wyniki wyborów przedstawiały się następująco:
Harry S. Truman (Partia Demokratyczna) – 24.105.695 głosów (303 elektorskie)
Thomas Dewey (Partia Republikańska) – 21.969.170 głosów (189 elektorskich)